26.4.09
Πολιτική ή σκάνδαλα
Γιώργος Φακίτσας Γεια σας,
τις τελευταίες ημέρες είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να παρακολουθήσει την πολιτική ζωή της χώρας, χωρίς να πέσει πάνω σε σκάνδαλα, σκανδαλολογία και εκλογολογία.
Τα κόμματα στο σύνολό τους έχουν επιδοθεί σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Προσπαθούν να κερδίσουν τα περισσότερα που μπορούν, εμπλέκοντας τους αντιπάλους τους σε διάφορα σκάνδαλα.
Η χώρα έχει αφεθεί από καιρό σε ακυβερνησία. Οι άστοχες πολιτικές της ΝΔ είχαν βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Από τις αποτυχημένες προσπάθειες της κυβέρνησης, είχε επωφεληθεί δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ.
Στην συνέχεια εμφανίστηκε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, το οποίο επιβάρυνε ακόμα περισσότερο της κυβέρνηση. Ακολούθησαν τα επεισόδια του Δεκεμβρίου, οι κινητοποιήσεις των αγροτών και το σκάνδαλο Παυλίδη, σε συνδυασμό με την έντονη και συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση, που ήρθαν για να την αποδεκατίσουν.
Ο κ. Καραμανλής, προσπάθησε να στήσει μία παγίδα φθοράς για το ΠΑΣΟΚ, επαναφέροντας στην επικαιρότητα το σκάνδαλο της Siemens. Θέλησε έτσι να προκαλέσει επιβράδυνση στην τάση ανόδου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αυτή η προσπάθεια όμως δεν ήταν ευνοϊκή για εκείνον, αφού για μία ακόμα φορά έπεσε πάνω και σε δικά του στελέχη.
Με όλα αυτά, έχουμε φτάσει σε σημείο οι πολιτικές ειδήσεις να περιστρέφονται γύρω από σκάνδαλα και δικαστικούς. Αν αυτή η εικόνα δεν είναι τραγική, τότε τι είναι?
Την στιγμή που η κυβέρνηση θα έπρεπε να παράγει πολιτικές για την ανάκαμψη της χώρας, η προσοχή των στελεχών της έχει στραφεί στην προσπάθεια να κερδίσουν λίγο ακόμα χρόνο στην κυβέρνηση. Σε μία κυβέρνηση καταδικασμένη να μην κλείσει την τετραετία, αφού οι Προεδρικές εκλογές είναι η ημερομηνία λήξεως.
Οι οικονομικές κινήσεις της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι το πρώτο θέμα. Με πολιτικές αμφίβολης αποτελεσματικότητας (δασμοί αυτοκινήτων, μέτρα για την οικοδομή, κεφαλικός φόρος κα) η κυβέρνηση συνεχίζει να το "έργο" της προς την καταστροφή (οικονομική) και την επιβάρυνση της επόμενης γενιάς με χρέη.
Το ερώτημα είναι τι συμφέρει περισσότερο τον κ. Καραμανλή. Να προβάλλεται μία κυβέρνηση που κάνει λάθη και δεν ασκεί σωστές πολιτικές ή να κατηγορούνται κάποια στελέχη της για δωροληψία ή χρηματισμό?
Προσωπικά θεωρώ ότι το δεύτερο είναι αυτό που εξυπηρετεί τον πρωθυπουργό. Στην πρώτη περίπτωση, δεν έχει πολλές επιλογές αντίδρασης και σίγουρα δεν μπορεί να βγει αλώβητος από τα αποτελέσματα. Το κυβερνητικό έργο ακολουθεί τις δικές που αποφάσεις, ειδικά η οικονομία είναι ελεγχόμενη από εκείνον μέσω του διευθυντηρίου οικονομίας. Έτσι η κυβερνητική ανυπαρξία και αναποτελεσματικότητα θα επιβαρύνουν τον ίδιο και την κυβέρνηση.
Στην δεύτερη περίπτωση ο κ. Καραμανλής έχει την δυνατότητα περισσότερων κινήσεων. Μπορεί ακόμα και να βγει κερδισμένος, αφού διαγράφοντας τον κ. Παυλίδη, σε περίπτωση παραπομπής, θα ισχυριστεί ότι "ρίχνει" την κυβέρνησή του στον βωμό της διαφάνειας.
Το θέμα είναι όμως ότι ο κ. Καραμανλής ενδιαφέρεται περισσότερο για την θέση και την εικόνα του και όχι για το καλό της χώρας. Διαμηνύει σε κάθε εμφάνισή του ότι δεν παίζει με τους θεσμούς και τις αρχές της χώρας, όμως δεν πείθει κανέναν.
Η πολιτική σωτηρία του κ. Καραμανλή και η κυβερνητική στασιμότητα της ΝΔ, δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την προοπτική ανάκαμψης της Ελλάδας και την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Ευχαριστώ,
politikianalisi
τις τελευταίες ημέρες είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να παρακολουθήσει την πολιτική ζωή της χώρας, χωρίς να πέσει πάνω σε σκάνδαλα, σκανδαλολογία και εκλογολογία.
Τα κόμματα στο σύνολό τους έχουν επιδοθεί σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Προσπαθούν να κερδίσουν τα περισσότερα που μπορούν, εμπλέκοντας τους αντιπάλους τους σε διάφορα σκάνδαλα.
Η χώρα έχει αφεθεί από καιρό σε ακυβερνησία. Οι άστοχες πολιτικές της ΝΔ είχαν βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Από τις αποτυχημένες προσπάθειες της κυβέρνησης, είχε επωφεληθεί δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ.
Στην συνέχεια εμφανίστηκε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, το οποίο επιβάρυνε ακόμα περισσότερο της κυβέρνηση. Ακολούθησαν τα επεισόδια του Δεκεμβρίου, οι κινητοποιήσεις των αγροτών και το σκάνδαλο Παυλίδη, σε συνδυασμό με την έντονη και συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση, που ήρθαν για να την αποδεκατίσουν.
Ο κ. Καραμανλής, προσπάθησε να στήσει μία παγίδα φθοράς για το ΠΑΣΟΚ, επαναφέροντας στην επικαιρότητα το σκάνδαλο της Siemens. Θέλησε έτσι να προκαλέσει επιβράδυνση στην τάση ανόδου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αυτή η προσπάθεια όμως δεν ήταν ευνοϊκή για εκείνον, αφού για μία ακόμα φορά έπεσε πάνω και σε δικά του στελέχη.
Με όλα αυτά, έχουμε φτάσει σε σημείο οι πολιτικές ειδήσεις να περιστρέφονται γύρω από σκάνδαλα και δικαστικούς. Αν αυτή η εικόνα δεν είναι τραγική, τότε τι είναι?
Την στιγμή που η κυβέρνηση θα έπρεπε να παράγει πολιτικές για την ανάκαμψη της χώρας, η προσοχή των στελεχών της έχει στραφεί στην προσπάθεια να κερδίσουν λίγο ακόμα χρόνο στην κυβέρνηση. Σε μία κυβέρνηση καταδικασμένη να μην κλείσει την τετραετία, αφού οι Προεδρικές εκλογές είναι η ημερομηνία λήξεως.
Οι οικονομικές κινήσεις της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι το πρώτο θέμα. Με πολιτικές αμφίβολης αποτελεσματικότητας (δασμοί αυτοκινήτων, μέτρα για την οικοδομή, κεφαλικός φόρος κα) η κυβέρνηση συνεχίζει να το "έργο" της προς την καταστροφή (οικονομική) και την επιβάρυνση της επόμενης γενιάς με χρέη.
Το ερώτημα είναι τι συμφέρει περισσότερο τον κ. Καραμανλή. Να προβάλλεται μία κυβέρνηση που κάνει λάθη και δεν ασκεί σωστές πολιτικές ή να κατηγορούνται κάποια στελέχη της για δωροληψία ή χρηματισμό?
Προσωπικά θεωρώ ότι το δεύτερο είναι αυτό που εξυπηρετεί τον πρωθυπουργό. Στην πρώτη περίπτωση, δεν έχει πολλές επιλογές αντίδρασης και σίγουρα δεν μπορεί να βγει αλώβητος από τα αποτελέσματα. Το κυβερνητικό έργο ακολουθεί τις δικές που αποφάσεις, ειδικά η οικονομία είναι ελεγχόμενη από εκείνον μέσω του διευθυντηρίου οικονομίας. Έτσι η κυβερνητική ανυπαρξία και αναποτελεσματικότητα θα επιβαρύνουν τον ίδιο και την κυβέρνηση.
Στην δεύτερη περίπτωση ο κ. Καραμανλής έχει την δυνατότητα περισσότερων κινήσεων. Μπορεί ακόμα και να βγει κερδισμένος, αφού διαγράφοντας τον κ. Παυλίδη, σε περίπτωση παραπομπής, θα ισχυριστεί ότι "ρίχνει" την κυβέρνησή του στον βωμό της διαφάνειας.
Το θέμα είναι όμως ότι ο κ. Καραμανλής ενδιαφέρεται περισσότερο για την θέση και την εικόνα του και όχι για το καλό της χώρας. Διαμηνύει σε κάθε εμφάνισή του ότι δεν παίζει με τους θεσμούς και τις αρχές της χώρας, όμως δεν πείθει κανέναν.
Η πολιτική σωτηρία του κ. Καραμανλή και η κυβερνητική στασιμότητα της ΝΔ, δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την προοπτική ανάκαμψης της Ελλάδας και την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Ευχαριστώ,
politikianalisi
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου