Εθνικιστικός Παροξυσμός 189 χρόνια Μετά

Με αφορμή τη σύνοδο κορυφής στην Ε.Ε., η οποία συνέπεσε με την επέτειο του 1821 , δημόσια πρόσωπα αναφέρθηκαν-άστοχα-σε ομοιότητες και συγκυρίες μεταξύ του τότε και του σήμερα.
Την ίδια ώρα που με έκδηλη απορία ακούγονται απόψεις περί "αναγέννησης της πατρίδας" και "εξασφάλιση εδαφικής ακεραιότητας", η στρατιωτική παρέλαση στιγματίστηκε από συνθήματα από τμήμα των στρατιωτικών δυνάμεων.

Τα συνθήματα που ακούστηκαν από την ομάδα των ΟΥΚ στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου δεν προκαλούν έκπληξη. Γιατί απλά έτσι πρέπει να είναι. Ο επίλεκτος στρατιώτης-όχι μόνο στην χώρα μας- πρέπει να είναι ένας πιστός, φανατισμένος στρατιώτης με βούληση εθνικιστική.

Δυστυχώς το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί κόκκο στην σύγχρονη άμμο των φαινομένων εθνικιστικού παροξυσμού που παρατηρούνται τους τελευταίους μήνες.

Μετανάστες, γειτονικά έθνη και ευρωπαϊκά κράτη βρίσκονται στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κοινωνικής ξενοφοβίας που κρύβει σημαντικούς κινδύνους. Όπως εύστοχα αναγράφεται στο άρθρο του ο Κώστας Γιαννακίδης, όταν δεν έχεις εχθρό πρέπει να τον κατασκευάσεις.

Ο αόρατος εχθρός που έρχεται από την Γερμανία, από την Γαλλία και από τα Σκοπιά είναι ο καλύτερος σύμμαχος για τον έλεγχο μιας κοινωνίας που δοκιμάζεται. Η ιστορία άλλωστε το αποδεικνύει αναμφισβήτητα, ο φόβος, ο τεχνητός κίνδυνος τρομάζουν, καταπραΰνουν και αποχαυνώνουν τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις. Το ποίμνιο γίνεται ευάλωτο, εύκολα διαχειρίσιμο και υποσυνείδητα ελεγχόμενο απέναντι σε κοινωνικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.

Αν θες να ελέγξεις μια κρίση απλά επινόησε μια ακόμη.

Βλέποντας πολιτικούς να μιλούν για εδαφική ακεραιότητα, ομιλητές να ξεσπαθώνουν ενάντια σε ευρωπαϊκά κράτη και πολίτες να παρασύρονται από εθνικιστικές συμπεριφορές, το παράδειγμα της Ιταλίας(*) γίνεται μέρα με την μέρα πιο ορατό. Σύγχρονα εθνικιστικά και φασιστικά κινήματα, αντιμεταναστευτικοί νόμοι και έντονη ξενοφοβία αναβιώνουν φέρνοντας στο νου το παρελθόν. Η κοινωνία της Ιταλίας δοκιμάζεται από την οικονομική ύφεση και η κοινωνία, έμμεσα κατευθυνόμενη , αναζητά άλλο ένα εξιλαστήριο θύμα σε μετανάστες και αλλοεθνείς κοινότητες.

Είναι λυπηρό πως σταδιακά και στην χώρα μας δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για την ευδοκίμηση παρόμοιων κοινωνικών τάσεων. Ο ομοιότητες πολλές και οι κίνδυνοι ακόμα περισσότεροι. Ελπίζοντας πως η παραπάνω διαπίστωση δεν θα επιβεβαιωθεί, το σίγουρο είναι ότι στο μέλλον θα μας απασχολήσουν νέες ακραίες ρατσιστικές και εθνικιστικές συμπεριφορές.

(*)Το ντοκιμαντέρ Εξάντα "Άρωμα μια άλλης εποχής" καταδεικνύει την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της γειτονικής χώρας. Δείτε το ντοκιμαντέρ εδώ.

IBIS