Πάμε για πολλά Oscar

Ημέρα σταθμός στην ιστορία της Ελλάδας, υπήρξε η χθεσινή. Από σήμερα η χώρα μας συγκαταλέγεται στα ΤΕΡΑΤΑ της 7ης τέχνης. Αιτία γι' αυτό δύο πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα, δημιουργίες Ελλήνων καλλιτεχνών.

Πρώτη ταινία, η υπερπαραγωγή με τίτλο "Το απαγορευμένο" στην οποία πρωταγωνιστούν, η Τζούλια Αλεξανδράτου, το Ακέφαλο Σώμα, το Μπουκάλι και η Φωνή από το Βάθος.

Πρόκειται για μία τολμηρή κοινωνική ταινία, όπου ο σκηνοθέτης με καθαρότητα και αυστηρότητα, καταδεικνύει την ασυμβατότητα του πνευματικού ανθρώπου με το υλιστικό σύμπαν που τον περιβάλλει. Στην σκηνή όπου το Ακέφαλο Σώμα ρωτάει την πρωταγωνίστρια, "σου αρέσει με το μπουκάλι;" Αυτή απαντά με μία απόκοσμη ειλικρίνεια: "Όχι".

Είναι μια ταινία σκληρή και διάφανη, σαν διαμάντι. Ένα διαμάντι που χαράζει τα μυωπικά γυαλιά με τα οποία βλέπουμε τον περίγυρο και το εγώ μας.

Το σκηνικό αντανακλά το σήμερα και την ύλη, μεγεθύνοντας την αντίθεση που έχουν με το πνεύμα. Τα κοστούμια απλά δεν υπήρχαν, δείχνοντας την αφαιρετική προσέγγιση του θέματος από τους πρωταγωνιστές. Η πρωταγωνίστρια στάθηκε επάξια στις απαιτήσεις του ρόλου και έσκυψε όπου αυτό επιβάλλονταν. Για το Ακέφαλο Σώμα τι θα μπορούσα να γράψω; Είναι γνωστή σε όλους η προσφορά του στον Ελληνικό κινηματογράφο.
Βαθμολογία: 9/10

Στη συνέχεια έχουμε το ριμέικ της θρυλικής πλέον ταινίας "Το παλαμάρι του βαρκάρη" ή (Χέσε ψηλά κι αγνάντευε).
Είναι μια παραγωγή της εταιρίας ΠΑΣΟΚ (Παγκόσμιος Σουρεαλιστικός Κινηματογράφος) στην οποία συμμετέχουν αφιλοκερδώς, δέκα εκατομμύρια ερασιτέχνες ηθοποιοί.

Μια ταινία γροθιά στο στομάχι του ευαίσθητου σινεφίλ. Ο υπαρκτός σουρεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η σύγκρουση ανάμεσα στην οικονομική γραφειοκρατία και την επιβίωση. Πόνος, ανέχεια, καταστροφή και στο τέλος, ο Αμόλυντος, ο από μηχανής Θεός, αυτός που έχει τη λύση για όλα, ο Σωτήρας.

Το μεγάλο ατού της ταινίας είναι το ευρηματικό φινάλε. Μέσα από τις κραυγές: "μας έσκισες", "δεν αντέχουμε άλλο", "πόσα θα φάτε ακόμα;"... υψώνεται λυτρωτική η φωνή του εκπροσώπου Του. "Θα βάλουμε φόρο πολυτελείας στα δέρματα" αναγγέλλει και απλώνεται η σιωπή.

Η ταινία αντιμετώπισε πολλά προβλήματα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η παραγωγή είχε φυλάξει μερικά λεφτά σ' ένα μπαούλο, αλλά ξέχασε που είχε βάλει το μπαούλο. Με την βοήθεια όμως αλλοδαπών επενδυτών κατάφερε να τελειώσει τα γυρίσματα και να έχουμε εμείς σήμερα την χαρά να απολαύσουμε αυτό το αριστούργημα. Ο σκηνοθέτης έχει αποσπάσει ήδη, πολλά συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από το εξωτερικό.

balafara