Να τηρηθεί το Σύνταγμα
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού *
Η μακρά πολιτική εμπειρία μου, με έχει οδηγήσει στη διαπίστωση ότι στην Ελλάδα τους νόμους τους παραβιάζουν οι πολίτες, το Σύνταγμα το παραβιάζουν οι πολιτικοί. Δυστυχώς, κάθε κυβέρνηση, κάθε εξουσία, επιδίδεται σε αυτό το «σπορ».
Η αμβλυμμένη νομική συνείδηση, η έλλειψη πολλές φορές νομικού πολιτισμού, η χαλαρή αντίληψη για τη σημασία της τήρησης των συνταγματικών κανόνων, η πολιτική σκοπιμότητα η οποία αναγορεύεται σε αναγκαιότητα, ωθούν την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή τον ουσιαστικό νομοθέτη στην παραβίαση, άμεσα ή έμμεσα, διατάξεων του Συντάγματος. Σε αυτή τη διαδικασία συμπράττει αναγκαστικά και κατά παράβαση άλλων διατάξεων ο τυπικός νομοθέτης, δηλαδή η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Έτσι δυστυχώς έχει καταντήσει η...Βουλή. Τυπικός νομοθέτης.
Καλείται, κατά κανόνα η Βουλή να επικυρώσει νομοσχέδια που εισάγει η εκτελεστική εξουσία. Μοναδικό της δικαίωμα η ψιμυθίωσή τους (μακιγιαρίσματα).
Με την ευκαιρία αυτή πρέπει να τονιστεί ότι τα νομοσχέδια τα συντάσσουν τεχνοκράτες με περιεχόμενο όχι εκείνο που απορρέει από το προεκλογικό πρόγραμμα, το οποίο έχει εγκρίνει η κυρίαρχη βούληση του λαού, αλλά με περιεχόμενο που απορρέει από τις κυρίαρχες συστημικές αντιλήψεις και το οποίο περιεχόμενο υπηρετεί συμφέροντα των ισχυρών οικονομικών δυνάμεων.
Με άλλα λόγια το περιεχόμενο έρχεται σε σύγκρουση με την εκφρασθείσα λαϊκή βούληση. Κλασική περίπτωση κραυγαλέας και προκλητικής αναντιστοιχίας, με το εξαγγελθέν προεκλογικά πρόγραμμα, αποτελεί η ασκούμενη από τη σημερινή κυβέρνηση οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική. Η πολιτική αυτή, το είχαμε τονίσει και παλαιότερα, απαιτεί δημοκρατική νομιμοποίηση.
Σήμερα, όμως, θέλουμε να σταθούμε σε εκείνο που στην εισαγωγή του άρθρου αυτού επισημάναμε. Και αυτό είναι η άμεση και έμμεση παραβίαση του Συντάγματος που γίνεται από εκείνα τα όργανα που είναι εντεταλμένα να το τηρούν.
Σταχυολογούμε μερικά παραδείγματα:
α. Η κομματική πειθαρχία όταν εφαρμόζεται οδηγεί σε παραβίαση του άρθρου 60 του Συντάγματος γιατί αναιρεί την «κατά συνείδηση γνώμη και ψήφο του Βουλευτή».
β. Αποτέλεσε συνταγματική παραβίαση η υπερψήφιση του Μνημονίου με την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής, όταν είναι σαφές ότι για την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε διεθνείς οργανισμούς απαιτείται η αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 του άρθρου 28 παρ. 2 του Συντάγματος.
γ. Παραβιάζει το άρθρο 24, παρ. 6 του Συντάγματος η Κυβέρνηση όταν απεμπολεί το δικαίωμα της προστασίας εθνικών πραγμάτων, αξιών εκτός συναλλαγής (ακατάσχετες) και εκχωρεί στους διεθνείς δανειστές ή και σε τρίτους (κατόχους τίτλων) δικαίωμα εκπλειστηρίασης. Έχουν αντιληφθεί οι κυβερνώντες τι έγκλημα έχουν διαπράξει με την παραβίαση αυτού του συνταγματικού κανόνα; ‘Έχουν συνείδηση της υποθήκευσης του έθνους ολόκληρου στην ιστορική πολιτιστική και υλική του διάσταση; Το έχουν αντιληφθεί;
Είναι σαφές, όμως, ότι ένας τέτοιος νόμος είναι άκυρος, ανυπόστατος και ανίσχυρος και σε κάθε περίπτωση ανεκτέλεστος, γιατί προσκρούει στον πατριωτισμό των Ελλήνων στον οποίον το Σύνταγμα (άρθρο 120 παρ. 4) έχει εμπιστευθεί την τήρησή του.
Ο λαός και δικαιούται και υποχρεούται στην τήρηση του Συντάγματος. Και είναι ανάγκη από τώρα, από σήμερα, να ενημερωθεί παντοιοτρόπως ο ελληνικός λαός γι’ αυτή τη μεγάλη ευθύνη του.
δ. Έχουν συνειδητοποιήσει οι ουσιαστικοί νομοθέτες τι εθνικό, πολιτειακό και πολιτικό ανοσιούργημα έχουν διαπράξει με το άρθρο 93 του νόμου 3862./2010 (113Α) με το οποίο εκχωρείται στον υπουργό οικονομικών το απόλυτο και απεριόριστο δικαίωμα να δεσμεύει τη χώρα διεθνώς ερήμην της Βουλής;
Πρέπει να τονιστεί επίσης, ότι το Σύνταγμα δεν καταλύεται μόνο με τη βία, καταλύεται και με την φαρμακεία (δηλητηρίαση) με την οποία σιγά και σταθερά απονευρώνονται (παραλύουν) οι διατάξεις του.
ε. Η έμμεση υπαγωγή των δικαστών στην κατηγορία γενικά των δημοσίων υπαλλήλων, παραβιάζει το άρθρο 87 παρ. 1 του Συντάγματος το οποίο κατοχυρώνει τη λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία του δικαστή.
ζ. Κατά το άρθρο 102 παρ. 2, εδ. 1 του Συντάγματος «Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική αυτοτέλεια». Η ανάμειξη του κομματικού συστήματος με προειλημμένες επιλογές στα όργανα της διοίκησης (χρίσματα) αποτελεί έμμεση παραβίαση της συγκεκριμένης συνταγματικής διάταξης γιατί παρεμβαίνει στη γενεσιουργό διαδικασία για την ανάδειξη των οργάνων.
Δεν χρειάζεται να γίνει λόγος στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, όπως αυτή ασκείται σήμερα, το οποίο εκτρέπεται εντελώς από τις διατάξεις του άρθρου 16 του Συντάγματος, οι οποίες με σαφήνεια ορίζουν τον εθνικό προορισμό της εκπαίδευσης. Για να μην αναφερθούμε στον ολοσχερή εκτροχιασμό των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης (τηλεόραση) από το πλαίσιο που ορίζει το άρθρο 15 του Συντάγματος.
Όλα αυτά επιβάλουν την ενεργοποίηση του άρθρου 120 παρ.4 του Συντάγματος, δηλαδή, ενεργοποίηση Του Πατριωτισμού των Ελλήνων.
* Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/δος της Βουλής.
το άρθρο το είδαμε στο sibilla . Οι επισημάνσεις είναι δικές μας και ο τίτλος ευθύνης μας
ο άρθρο το είδαμε στο sibilla οι επισημάνσεις και ο τίτλος είναι ευθύνη μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου