Βρισκόμαστε σε νέο παγκόσμιο πόλεμο ή Όλοι εναντίον όλων

Aπό τον Θύμιο Παπανικολάου
 "press-gr"

  

Βρισκόμαστε σε νέο παγκόσμιο πόλεμο ή Όλοι εναντίον όλων
Νέα νεροποντή σύγχυσης και αποπροσανατολισμού: Τώρα μας κάνουν πλύση εγκεφάλου γύρω από την «κόντρα» μεταξύ της κ. Μέρκελ και του κ. Γιούνκερ για το ευρωομόλογο.
Τώρα ο «εχθρός» εστιάζεται μόνο στη Γερμανία και προτείνονται «συμμαχίες» μεταξύ των άλλων χωρών για να σωθεί η ΕΕ, ο «λάκκος των λεόντων».
Ούτε λίγο ούτε πολύ μας λένε τα πολύχρωμα πολιτικά και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του συστήματος ότι θα σωθούν οι λαοί της Ευρώπης αν διασωθεί η ΕΕ που η «κακιά» Μέρκελ τη δυναμιτίζει!!!
Αύριο , σίγουρα, θα μας πούνε ότι η Ελλάδα θα διασωθεί αν γίνει καθαρό προτεκτοράτο των ΗΠΑ και όχι «μικτό» προτεκτοράτο ΕΕ και ΗΠΑ που είναι σήμερα.
Θα συνοψίσουμε κάποια ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα τα...

 οποία επιμελώς αποκρύπτονται.
Ζήτημα 1ον
Το πρώτο ζήτημα που όλα τα Μαντεία του καπιταλισμού (διεθνή και εγχώρια) εξαφανίζουν κυριολεκτικά είναι τούτο: Ότι βρισκόμαστε στο μέσον ενός άγριου παγκόσμιου πολέμου, με νέες μορφές και πολεμικά μέσα.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει οξύνει στο έπακρον τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, έχει «διασπάσει» το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό κύκλωμα και έχει προκαλέσει ανοικτή ρήξη μεταξύ των ισχυρών οικονομικών και χρηματοπιστωτικών συμφερόντων, καθώς και μεταξύ των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών.
Όπως κάθε παγκόσμιος πόλεμος, έτσι και αυτός έχει δύο στρατηγικούς βραχίονες:
α). Πόλεμος όλων των δυνάμεων του καπιταλισμού εναντίον των λαών και των εθνών της υφηλίου. Άγρια λεηλασία των λαών και ανοικτή δικτατορική κατοχή των αδύνατων εθνών.
Η μορφή και τα μέσα αλλάζουν: Έχουμε «αναίμακτες» κατοχές και δεν χρησιμοποιούνται στρατιωτικά μέσα, αλλά οικονομικά και πολιτικά.
Τα στρατιωτικά μέσα θα χρησιμοποιηθούν μόνο εναντίον των αντιστάσεων και εξεγέρσεων των λαών, όταν δεν σταθούν επαρκή τα πολιτικά μέσα.
β). Πόλεμος όλων εναντίον όλων: Όλων των ανταγωνιστικών συμφερόντων μεταξύ τους, όλων των ισχυρών του χρήματος μεταξύ τους, όλων των ιμπεριαλιστικών κρατών μεταξύ τους.
Κάθε ισχυρή «μονάδα» κεφαλαίου, κάθε χρηματοπιστωτικό «κύκλωμα», κάθε ισχυρό ιμπεριαλιστικό κράτος βρίσκονται μεταξύ τους σε πόλεμο και επιδιώκει το κάθε ένα ξεχωριστά να σωθεί από τη γενική κρίση κατάρρευσης του συστήματος, να «αρπάξει» τη μερίδα του λέοντος από την καταλήστευση των λαών και τη χρεοκοπία των αδυνάτων και να αλλάξει τους συσχετισμούς σε βάρος των άλλων.
Και εδώ η μορφή και τα μέσα του πολέμου δεν είναι τα παλιά, δηλαδή στρατιωτικά. Ίσως να καταλήξουμε και σε αυτά.
Προς το παρόν τα μέσα είναι οικονομικά, κυρίως χρηματιστηριακά και νομισματικά.
Ζήτημα 2ον
Οι διαμάχες, συνεπώς, μέσα στην ΕΕ είναι εκδηλώσεις αυτού του παγκόσμιου πολέμου ο οποίος διαιρεί και την ΕΕ, ακριβώς γιατί βγάζει στην επιφάνεια τις ενδογενείς αντιθέσεις της ΕΕ και τα διαφορετικά συμφέροντα των καπιταλιστικών της κρατών: άλλα τα συμφέροντα των ισχυρών ιμπεριαλισμών της ΕΕ (Γερμανίας κατά πρώτο λόγο και Γαλλίας κατά δεύτερο) και άλλα τα συμφέροντα των ασθενέστερων ιμπεριαλισμών της ΕΕ και των καπιταλιστικών δορυφόρων της.
Οι διαμάχες αυτές εντός της ΕΕ, ως εκδηλώσεις της γενικής καπιταλιστικής κρίσης και του νέου παγκόσμιου πολέμου, δεν μπορεί να αποκοπούν από την παγκόσμια ΑΡΕΝΑ του πολέμου.
Είναι αυτή η παγκόσμια αρένα που καθορίζει και οξύνει και τον πόλεμο στο εσωτερικό της ΕΕ.
Και στην παγκόσμια αρένα τα μέτωπα του πολέμου, «όλων εναντίον όλων» είναι πολλά: ΗΠΑ, Γερμανία-Γαλλία, Ρωσία, Ιαπωνία, Κίνα και άλλες περιφερειακές καπιταλιστικές δυνάμεις.
Η παγκόσμια, συνεπώς αρένα του νέου πολέμου είναι πολυσύνθετη.
Κάθε μέτωπο προσπαθεί να σωθεί σε βάρος του άλλου και όλα μαζί σε βάρος των λαών και των εθνών της υφηλίου.
Ζήτημα 3ον
Το γερμανικό ιμπεριαλιστικό κράτος κατά πρώτο λόγο, ο πλέον δυνατός λέοντας στο «λάκκο των λεόντων» (ΕΕ), αλλά και το γαλλικό ιμπεριαλιστικό κράτος (ο δεύτερος σε ισχύ «λέοντας»), βλέπουν καθαρά ότι η ΕΕ και το ευρώ καταρρέουν και ότι αν συνεχίσουν να είναι συνδεδεμένοι (αυτές οι ιμπεριαλιστικές κεφαλές) με τα «δεσμά» της ΕΕ και του ευρώ θα καταρρεύσουν και αυτές.
Το ευρώ μπορεί να ήταν το εργαλείο αρμέγματος (από Γερμανία- Γαλλία) όλων των ασθενέστερων καπιταλιστικών κρατών, αλλά αποτελεί και το «όχημα» κατάρρευσης της Γερμανίας και της Γαλλίας, μέσα στο σημερινό παγκόσμιο πόλεμο και «όπλο» υπέρ των ΗΠΑ.
Το ευρώ, μέσα σε ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει ως βάση το δολάριο (το νόμισμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού), είναι ο αδύνατος κρίκος.
Ο αυτοκρατορικός και ηγεμονικός αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, βρίσκεται στην πιο δεινή θέση από όλους, είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης: είναι ο πιο υπερχρεωμένος του κόσμου, δραματικά υπερχρεωμένος.
Οι ΗΠΑ μπορεί να σωθούν μόνο αν φορτώσουν τα βάρη της δικής τους κατάρρευσης στους άλλους.
Το μέγα «πυρηνικό όπλο» των ΗΠΑ είναι ότι όλο το σύστημα στηρίζεται στο δολάριο και στο διεθνές δίκτυο των μαφιόζων του χρήματος: στα πλανητικά χρηματιστικά και τραπεζικά καρτέλ της κερδοσκοπίας.
Μέσω αυτού του «όπλου» κερδοσκοπούν πάνω στη χρεοκοπία των λαών και των εθνών.
Σε αυτό το πεδίο της πολεμικής παγκόσμιας σύρραξης το ευρώ είναι πολύ ευάλωτο. Οδηγούν στη χρεοκοπία τους αδύνατους, αλλά απειλούνται και οι ισχυροί, αν δεν απαγκιστρωθούν από τις «τανάλιες» του ευρώ.
Η Μέρκελ πρώτη και κατόπιν ο Σαρκοζί διακρίνουν καθαρά αυτόν τον κίνδυνο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν θέλουν το ευρωομόλογο.
Το ευρωομόλογο σημαίνει ότι τα βάρη της κατάρρευσης του ευρώ (αναπόφευκτη κατάρρευση) θα τα πληρώσουν οι ισχυροί της ΕΕ, δηλαδή Γερμανία και Γαλλία.
Το ευρωομόλογο θα είναι ένα άλλο εργαλείο στα χέρια των διεθνών μαφιών του χρήματος (χρηματιστηριακό και τραπεζικό κεφάλαιο) εναντίον των εθνών κρατών και εναντίον των ισχυρών. Ένα «όπλο» του καταρρέοντος δολαρίου σε βάρος του ευρώ.
Η Γερμανία και η Γαλλία πάνε να σφυρηλατήσουν το δικό τους ιμπεριαλιστικό «άξονα» για να σωθούν από την κατάρρευση ή τουλάχιστον για να μην ηττηθούν από την αμερικανική επίθεση.
Μέσα σε αυτόν τον άγριο πόλεμο η Γερμανία και η Γαλλία επανέρχονται στην «ασπίδα» των εθνικών ιμπεριαλιστικών κρατών, στη διάσωση των ισχυρών κρατών τους.
Βλέπουμε , δηλαδή, κάτω από την απειλή της ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ, μια «επιστροφή» στη θωράκιση των «εθνικών κρατών», μια επιστροφή στην κατάσταση των εθνικών κρατών και νομισμάτων.
Φυσικά η κατάσταση δεν θα είναι η ίδια με τα παλιά.
Μάλλον θα έχουμε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη και τα προτεκτοράτα τους.
Πάντως , φαίνεται, ότι τα εθνικά κράτη δεν μπορεί εύκολα να ξεπεραστούν και ότι, μετά την κατάρρευση που έρχεται τάχιστα, θα μπούνε ξανά στην ημερησία διάταξη.