7.12.10
«Πράσσειν άλογα»
Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Η χώρα μας ίσως είναι η μοναδική στον πλανήτη που έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό.
Έχει ανίκανους κυβερνήτες, και περισσότερο ικανούς κυβερνώμενους.
Έχουν περάσει 14 μήνες που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση και αντί να σπεύσει να υιοθετήσει και να εφαρμόσει νόμο για την ανάπτυξη, με κύριο στόχο την κατάργηση της γραφειοκρατίας που χρόνια ταλανίζει το τόπο και αποτρέπει κάθε προσπάθεια και πρόθεση επένδυσης, το μόνο που έκανε άμεσα ήταν να την πέσει μετά μανίας στην με κάθε τρόπο αφαίμαξη των πολιτών βάζοντας βαθειά το χέρι στις τσέπες τους σε σημείο εξαθλίωσης και παράλληλα να αλλάξει την ονομασία των υπουργείων με άλλους ηλίθιους τίτλους που μόνο αυτοί που τους βάφτισαν ξέρουν τι σημαίνουν. Και αυτό έγινε απλά και μόνο για να φανεί ότι η εξουσία άλλαξε.
Έτσι το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας έγινε Δια Βίου Μάθησης, χωρίς κάποιος να εξηγήσει τον όρο τι σημαίνει: Θα μοιράζουν βιβλία στους συνταξιούχους να περνάει η ώρα τους ίσαμε να πεθάνουν, ή θα τους........
δέχονται στα πανεπιστήμια να αβγατίζει το φοιτητικό δυναμικό;;; Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας έγινε Θαλασσίων Υποθέσεων, άλλος ηλίθιος τίτλος υπουργείου, λες και το Ναυτιλίας προκαλούσε ναυτία από το κούνημα.
Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης έγινε Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μόνο που ξέχασαν να προσδιορίσουν το «αλλοδαπού πολίτη».
Το Υπουργείο Βιομηχανίας καταργήθηκε, μαζί με την Βιομηχανία, αφού γιαυτό έχουν φροντίσει κατά καιρούς τόσο οι πολιτικοί, όσο και οι συνδικαλιστές, και στη θέση του φιγουράρει το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας χωρίς αντικείμενο, αφού ούτε ανάπτυξη υπάρχει ούτε ανταγωνιστικότητα.
Ο όρος «πράσινη ανάπτυξη» ακούγεται αινιγματικός, ακαταλαβίστικος, αόριστος, αφού δεν τον καταλαβαίνουν ακόμα και αυτοί που τον προβάλλουν πόσο μάλλον οι πολίτες.
Ας φροντίσουν να δημιουργηθεί κάποια ανάπτυξη και ας αδιαφορήσουν για το χρώμα αν είναι πράσινη, μπλε, κόκκινη, μαύρη, ή πορτοκαλί. Αρκεί να είναι ανάπτυξη.
Διαφορετικά από τώρα και στο εξής θα παρακαλούμε για δανεικά να πληρώσουμε άλλα δανεικά, σαν τον σκύλο που κυνηγά την ουρά του.
Μόνο προκοπή δεν θα δούμε ποτέ.
Υ.Γ. Και επί πλέον να καταργηθεί άμεσα ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, για να μάθουμε και εμείς οι πολίτες και οι πολιτικοί πόσα απίδια βάζει ο σάκος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου