Ανέχεια κι εξέγερση

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως νέοι και γυναίκες, είναι πλέον χωρίς εργασία. Οι υπόλοιποι καλούνται να δουλέψουν σε συνθήκες γαλέρας. Οι εργαζόμενοι εκλαμβάνονται ως βάρος, ως λίπος που πρέπει να χάσει η ελληνική κοινωνία για να σωθεί. Οι άνεργοι είναι οι αναλώσιμοι της ιστορίας, μιας ιστορίας που παραμένει το χρονικό των ατέλειωτων θριάμβων των εχόντων. Το χρήμα, από μέσο, γίνεται σκοπός, ενώ ο πραγματικός σκοπός –γενικώς οι ανθρώπινοι στόχοι- καθίσταται μέσο. Κανείς από τους «πάνω» δεν σκέφτεται την κοινωνική έκρηξη, την υπέρβαση της μικροφυσικής της υπακοής από τους «κάτω». Κανείς δεν «ακούει» τους ήχους και δεν «βλέπει» την κόκκινη βροχή που έρχεται από την Τυνησία και την Αλγερία πάνω στους νοτιάδες και τους άγριους ανέμους της ερήμου. Εξέγερση παντού. Το καθεστώς της Τυνησίας, το αστυνομικό κράτος του Μπεν Αλί, που βρίσκεται 23 χρόνια στην εξουσία, στηριζόμενος από τη Γαλλία, τρίζει. Εξήντα-έξι οι μέχρι σήμερα νεκροί της εξέγερσης. Στην Αλγερία η αντίσταση γίνεται απέναντι σε μία στρατιωτική μαφία(μια «φωτισμένη δικτατορία» σύμφωνα με τους Γάλλους!), που εκμεταλλεύεται το πετρέλαιο της χώρας. Παραδόξως, η εξέγερση γίνεται σε μια στιγμή που τα μακροοικονομικά μεγέθη των δύο χωρών πάντα σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης, «ευτυχούν». Όμως, οι άνθρωποι δυστυχούν. Η νεολαία της Τυνησίας, που αποτελεί το 40% του πληθυσμού, είναι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της άνεργη, χωρίς καμία προοπτική. Και τώρα βγήκε στους δρόμους. Και οι δρόμοι βάφτηκαν με αίμα. Η άγρια καταστολή, όμως, δεν την πτοεί. Ο ιστότοπος Nawaat.gr και ο μπλόγκερ Astrubal καθώς και η ομάδα των «κυβερνο-αντιστασιακών» με την ονομασία «Ανώνυμοι»(Anonymous) συντονίζουν και καλύπτουν το επικοινωνιακό μέρος της εξέγερσης. Η τεράστια αύξηση των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης(το σιτάρι αυξήθηκε 47% σε έξι μήνες) ήταν το καύσιμο που άναψε τη φωτιά. Στην Ελλάδα και γενικότερα στον ευρωπαϊκό νότο ανάλογες καταστάσεις είναι προ των πυλών. Μία σπίθα χρειάζεται. Ήδη όλο και περισσότεροι νέοι προστίθενται στις στρατιές των ανέργων. Όταν η έκρηξη θα συμβεί, ας μην πει κανείς, ειδικά αυτοί που εκμεταλλεύονται την κρίση για ίδιο όφελος, ότι δεν γνώριζαν. Όσο για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ας ξαναδιαβάσουν τον Αμάρτυα Σεν («φτώχια και πείνα») για να αντιληφθούν τη σχέση μεταξύ της πείνας, της ανάπτυξης και της δημοκρατίας καθώς και ότι σ’ ένα κλειστό σύστημα όπου οι κερδοσκόποι έχουν τα αποκλειστικά δικαιώματα πρόσβασης στην εξουσία και τον εθνικό πλούτο, το χειρότερο είναι απολύτως σίγουρο.