ΕΛΛΑΔΑ, ΑΜΟΙΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΘΑ ΠΩ
για μια χώρα όπου κυκλοφορεί ελεύθερος ο άνθρωπος που έκλεισε παρανόμως το Ναό της Δημοκρατίας για να μη δικαστεί και καταδικαστεί, μαζί με τους συνεργούς του. Και η Δικαιοσύνη να σιωπά.

Μια χώρα όπου κυκλοφορεί ελεύθερη εκείνη που άφησε να αποδράσει από τη Δικαιοσύνη τον εν δυνάμει κατήγορό της, που ενδεχομένως θα την οδηγούσε στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Μια χώρα όπου οι δικαστές περιφρονούν και εγκαλούν τους πολιτικούς για τους νόμους που διέπραξαν και το θεσμικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνουν την ατιμωρησία τους όταν εμπλέκονται σε σκάνδαλα. Και οι πολιτικοί να σιωπούν.

Μια χώρα όπου οι δικαστές επιτρέπουν να κυκλοφορεί ελεύθερος ο δικαστής που άφησε να αποδράσει ο εν δυνάμει κατήγορος των πολιτικών που διόρισαν τον εντολέα και Προϊστάμενό του Αρχιδικαστή.

Μια χώρα όπου ένας υπόδικος πολιτικός φιλοτεχνεί και τοποθετεί λάθρα σε δημόσιο χώρο αυθαίρετο ανδριάντα εν δυνάμει φυγόδικου πολιτικού.

Μια χώρα όπου η Πολιτική είναι προσβάσιμη κυρίως σε εύπορους, πλούσιους και ενίοτε κροίσους, αφού οι πολιτικοί είναι εύποροι, πλούσιοι ή και κροίσοι και αρνούνται ότι πλούτισαν δια της πολιτικής.

Μια χώρα όπου οι έγκριτοι δημοσιογράφοι των έγκυρων εφημερίδων γνωρίζουν την αισχύνη ηγετών άλλων χωρών και τις χλευάζουν αλλά αγνοούν την φρικαλέα ανομία των ηγετών της χώρας τους.

Μια χώρα όπου οι διατελέσαντες υπουργοί Εθνικής Αμύνης διάγουν βίον απείρως ευπρεπέστερον από πριν την υπουργοποίησή τους και άλλοι εγκαινιάζουν βιτρίνες καταστημάτων εμπόρων όπλων αγνώστου προελεύσεως και ποιότητος. Είναι και οι ίδιοι που προηγουμένως διέπραξαν το νομικό πλαίσιο που απαγορεύει την τιμωρία πολιτικών.

Μια χώρα όπου 3 οικογένειες έχουν κυβερνήσει δια 6 πρωθυπουργών και υπουργών ών ουκ έστι αριθμός, τα τελευταία 70 χρόνια.

Μια χώρα που έχει χρέος 1.000.000.000.000.000 (ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ) δραχμές (300 δισεκατομμύρια ευρώ) και όπου ο άθλιος πολιτικός διατείνεται ότι αίτιοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι αφού απ' αυτούς αφαίρεσε το μισό του πενιχρού τους εισοδήματος, για να αποπληρώσει.

Μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός εμπαίζει και παραληρεί συνεχώς ότι η απάνθρωπη πολιτική του θα επιφέρει μια χώρα που δεν θα είναι όπως πριν, θα είναι άλλη χώρα.

Μια χώρα  μακάρια, ήπια, γαλήνια, οικολογική, πράσινη, χωρίς κατοίκους -που θα έχουν πεθάνει της θλίψης και της πείνας- να τη μαγαρίζουν.

Μια χώρα, ένα ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ.
apotopoto