18.1.11
“Σύντροφοι”, έχετε ήδη αργήσει. Μόλις που προλαβαίνετε να φτιάξετε ελικοδρόμιο στην ταράτσα του Μεγάρου Μαξίμου!
Γράφει ο Δευκαλίων
Αντιγράφουμε από την έκθεση του ΔΝΤ για την Τυνησία, η οποία δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2010
· «το 2010 το ΑΕΠ θα φθάσει το 4%, έναντι 3,1% που ήταν το 2009, η οικονομική της ανάπτυξη θα είναι της τάξης του 4,8%, και οι τομείς της τεχνολογίας της πληροφορικής και της βιομηχανίας υδρογονανθράκων θα παρουσιάζουν ανάπτυξη της τάξης του 16% και του 13% αντιστοίχως. Το μέσο κατά κεφαλήν ετήσιο ΑΕΠ υπολογίζεται το 2010 ότι θα ανέλθει στα 8.254 δολάρια, ποσό που συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο «αξιοπρεπών» στην περιοχή».
Στην ίδια έκθεση γίνεται αναφορά σε στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΟΟΣΑ και της Αφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης, από τα οποία προκύπτει ότι η Τυνησία κατατάσσεται στην 40η θέση της παγκόσμιας οικονομίας «ως η πλέον ανταγωνιστική οικονομία της Αφρικής» ενώ θεωρείται ως η «Ελβετία της Βορείου Αφρικής», αφού το 12 % των κρατικών εσόδων προέρχεται από τον Τουρισμό και έχει «έξι υπερσύχρονα εμπορικά λιμάνια και επτά διεθνή αεροδρόμια».
Στον επίλογο της έκθεσης, δίνονται και τα εύσημα του ΔΝΤ στην κυβέρνηση του Μπέν Αλί, διότι πήρε έγκαιρα τα απαραίτητα διαρθρωτικά μέτρα (όπως αυτά που εφαρμόζει ο Γιώργος Παπανδρέου στην Ελλάδα, μειώσεις μισθών και συντάξεων κλπ), με αποτέλεσμα να επιδείξει αξιοσημείωτη αντοχή στις επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης και να καταφέρει με μειώσει το Δημόσιο Χρέος από το 43,3 % του ΑΕΠ, που ήταν το 2008, στο 42,8 % του ΑΕΠ το 2009.
Ως συμπέρασμα από τα παραπάνω εξάγεται αβίαστα το εξής: «Η Τυνησία ήταν ένα κράτος πρότυπο κατά το ΔΝΤ»
Το 1984, στην Τυνησία ξέσπασαν εκτεταμένες ταραχές με αφορμή την τιμή των τροφίμων. Η εξέγερση αυτή πνίγηκε στο αίμα από τον τότε δικτάτορα Χαμπίμπ Μπουργκίντα. Έκτοτε η χώρα προσδέθηκε στο ΔΝΤ και άλλαξε μόνο ένα ηγέτη τον μέχρι πριν λίγες ημέρες Πρόεδρο-Δικτάτορα Μπέν Αλί (εκλέγονταν με ποσοστά 80 %), ο οποίος μέσα σε πολλά άλλα… ήταν και μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, της οποίας Πρόεδρος -ως γνωστόν- είναι ο Γιώργος Παπανδρέου.
Γιατί όμως, η με νεοφιλελεύθερα κριτήρια εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη της Τυνησίας δεν απέτρεψε μία λαϊκή εξέγερση, που είχε σαν βασικό αίτημα την λέξη «ψωμί»;
Εξέγερση που εξανάγκασε τον δικτάτορα Μπεν Αλί, να...
διαφύγει στο εξωτερικό (Σαουδική Αραβία) πιθανότατα με ελικόπτερο, όπως έκανε το 2001 και ο συνάδελφος του Ντέ Λα Ρούα της Αργεντινής.
Όπου ευημερούν οι αριθμοί, δεν ευημερούν οι άνθρωποι.
Το ΔΝΤ, είχε ξεχάσει να αναφέρει στην παραπάνω έκθεση ότι η ανεργία στις νεαρές ηλικίες, οι οποίες είναι το 55% του ενεργού πληθυσμού, φθάνει το 30%.
«Μα πως είναι δυνατόν αυτό», θα αναρωτηθεί ένας καλοπροαίρετος υποστηρικτής της φίλο-μνημονιακής πολιτικής που εφαρμόζει ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, και θα συμπληρώσει «αφού υπάρχει ανάπτυξη η ανεργία πρέπει να μειώνεται»!
Λάθος τεράστιο!
Είναι δυνατόν να υπάρξει ανάπτυξη, χωρίς να υπάρχει αύξηση των θέσεων εργασίας;
Βρήκε τον τρόπο, ο τα πάντα γνωρίζων νεοφιλελευθερισμός! Το φαινόμενο ονομάζεται «jobless recovery» και θα μας απασχολήσει σε επόμενο άρθρο μας.
Προς το παρόν, πρέπει να επισημάνουμε ότι το 2011 μπήκε μάλλον στραβά για τους απανταχού θιασώτες και οπαδούς του ΔΝΤ. Τα ελικόπτερα, σε αρκετές χώρες άναψαν τις μηχανές τους, ώστε να ελέγξουν οι πιλότοι ότι όλα λειτουργούν τέλεια και είναι έτοιμα για «επικίνδυνες αποστολές διαφυγής»…
Στην Ελλάδα, ζεσταίνουν τις μηχανές…
«Σύντροφοι», έχετε ήδη αργήσει. Μόλις που προλαβαίνετε να φτιάξετε ελικοδρόμιο στην ταράτσα του Μεγάρου Μαξίμου!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου