ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ: ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ

"Αφού το θέλετε, θα είμαι έτσι: απ'έξω μεταλλικός, ενώ από μέσα θα παραμείνω ρευστός, όπως το νερό, η λάβα, ή το δάκρυ πριν γίνει σταλαγμίτης, ηχοφόρος όπως η συνάθροιση των πουλιών, ο καταρράχτης, το κλάμα των παιδιών, όπως ένα κοχύλι απ’ το βαθύ της θάλασσας…
Όμως γι’αυτό είναι ανάγκη να καταθέσω τα μάτια μου στην τράπεζα του πολιτισμού σας… "
Χρόνης Μίσσιος

Έχετε κάνει ένα λαθάκι, "κύριοι" της εξουσίας:

Πρέπει να έχει χρήματα ο καταναλωτής ώστε να ανοίξουν οι αγορές.

Η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια κυβερνιέται από τους παγκόσμιους οικονομικούς δολοφόνους

Αυτοί σας διατάζουνε και εσείς εκτελείτε.. Sτο όνομα της μεγαλύτερης ΑΠΑΤΗΣ: της ΦΟΥΣΚΑΣ που λέγετε Ευρωπαϊκή Ένωση…

Δεν δέχομαι ότι ΟΛΟΙ οι Έλληνες πολίτες είναι ΚΛΕΦΤΕΣ..

Ξέρετε τι βρήκα αναμοχλεύοντας κάποια παλιά δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου;

"Αθήνα - Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008 : Το βήμα:
Aλλαγές στο ασφαλιστικό το 2009 με αύξηση ορίων ηλικίας και μειώσεις συντάξεων, Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Όπως αναφέρεται στο Βήμα, απόρροια αυτών είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων, οι μειώσεις συντάξιμων αποδοχών, αλλά και η αλλαγή επί μέρους συνταξιοδοτικών θεμάτων.

Μεταξύ άλλων:
Αυξάνεται κατά ένα εξάμηνο το όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως για όσους συμπληρώνουν τα απαιτούμενα για τη θεμελίωση έτη ασφάλισης το 2009.
Αύξηση των ετών ασφάλισης για συνταξιοδότηση. Πρόκειται και στην περίπτωση αυτή για τα γνωστά εξάμηνα που προστίθενται κάθε χρόνο, σε εφαρμογή του Νόμου 2084 του 1992, στα έτη ασφάλισης που απαιτούνται για κάποιον ασφαλισμένο ή ασφαλισμένη προκειμένου να θεμελιωθεί το συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Μείωση κατά 4% του ποσού της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ και μείωση της σύνταξης ως 10% στις περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδοτήσεως
Παύει στις 31.12.2009 η ισχύς της διάταξης που προβλέπει συνταξιοδότηση από όλα τα Ταμεία του ιδιωτικού τομέα (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κτλ.) με 3.500 ημέρες ασφάλισης.
Καταργείται από 11 Φεβρουαρίου 2009 η δυνατότητα συνταξιοδοτήσεως ανέργων με μειωμένη σύνταξη
Μείωση κατά 2% του ποσοστού αναπλήρωσης για συντάξεις Δημοσίου και ασφαλισμένων σε Ταμεία ΔΕΚΟ- τραπεζών.

Από 1η Ιανουαρίου αυξάνεται ο αριθμός των ημερών ασφάλισης στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ οι οποίες απαιτούνται για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζομένου για παροχές υγειονομικής περίθαλψης. Η αύξηση αυτή γίνεται σταδιακά κατά 10 ημέρες ασφάλισης ανά έτος, έτσι ώστε σε μια πενταετία να έχουν διαμορφωθεί οι απαιτούμενες ημέρες στις 100 από 50 που είναι σήμερα προκειμένου να καλυφθεί για περίθαλψη ο εργαζόμενος..."

Μας την είχατε στημένη ΣΕ ΟΛΟΥΣ ..
Κι όμως τα χρέη αυτών θα πληρώσουμε: Βουλγαράκηδες, Ροσόπουλοι, Παπαντωνίου, Στένγκους, Πάχτες, Άκηδες, Πελέκιδες, Εβραίμ, Αγγέλου, Πατριανάκου ,Νεκτάριος διοικητής ΙΚΑ, Βαρθολομαίος, Καράμ-αλης, Σημίτης, Φάνη Πάνη Πετραλιά, Τζωρζ Σόρος , Αλογοσκούφης, και λοιπές δημοκρατικές δύναμεις που τα ήξεραν ΟΛΑ αυτά και βέβαια τα είχαν προσχεδιάσει..

Παραπάνω τους βάζω όλους συνένοχους και δεν είναι σκληρό πιστέψετε με, είναι όμως και οι νομάρχες, δήμαρχοι, κουμπάροι, πρόεδροι του Αρείου πάγου, διοικητές, υποδιοικητές, που οι γόνοι τους στα 23-25 ετών έκαναν επιχειρηματικά ανοίγματα εκατομμυρίων ευρώ... ΜΕ ΤΙ ΕΣΧΕΣ;. ΔΕΝ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΑΝΕΙΣ ΧΑΜΠΑΡΙ ΑΥΤΑ; ΟΥΔΕΙΣ; ..

ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ
(Για να επανέλθουμε στις αλλαγές που διαδραματίζονται στις μέρες μας και τις επιπτώσεις που θα έχουν στη ζωή των ανθρώπων)
Όπως ειπώθηκε, μεγεθύνεται η ψαλίδα της εργασιακής ζωής προς την παιδική ηλικία και μέχρι το έσχατο γήρας (δουλεία λίγων ωρών για χαρτζιλίκι-αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης). Οι συντάξεις παραμένουν ούτως ή άλλως πενιχρές και επιβαρύνονται συνεχώς με ανύπαρκτη κάλυψη σοβαρών ασθενειών, αγοράς φαρμάκων και αμοιβές γιατρών.

Συγχωνεύονται τα ασφαλιστικά ταμεία και προτείνεται η ιδιωτική ασφάλιση ως εναλλακτική λύση, επιβαρύνοντας ακόμη μια φορά τους ανθρώπους που για μια ολόκληρη ζωή χρηματοδοτούσαν το κράτος, με αναγκαστικές εισφορές σε ΙΚΑ, ΤΕΒΕ και τόσα άλλα ταμεία.

Το κράτος συντηρούνταν από τα ταμεία αυτά, μιας και αποτελούσαν μια από τις κύριες πηγές δανεισμού του και αφού τα λεηλάτησε και βρήκε καινούργιες πηγές χρηματοδότησης (Ε.Ε.) τα εγκαταλείπει.

Καταργούνται πολλά επιδόματα που συνδέονται με την ωραιοποιημένη «δείγμα μεγαλοψυχίας των εξουσιαστών» προσφώνηση του κράτους-πρόνοιας, εισάγοντας άλλα με βαρύγδουπα ονόματα (ΕΚΑΣ = επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης συνταξιούχων!!). Τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη θεωρούν τις πιο πάνω αλλαγές ως την μόνη δυνατή λύση που διαθέτουν αυτή την περίοδο για να στηρίξουν τις οικονομίες τους.
Βλέπουμε λοιπόν ότι προσανατολίζονται προς αυτή την κατεύθυνση, άλλα με πιο γρήγορο και άλλα με πιο αργό ρυθμό.
Επίσης προωθείται σταδιακά η συμφωνία της εργασίας με συμφωνία ατομική με τον εργοδότη (μειωμένο ωράριο, περικοπή στις ασφαλιστικές εισφορές). Οι εποχιακοί εργαζόμενοι αποτελούν μεγάλο ποσοστό του συνόλου των εργαζομένων σε μεγάλα πολυκαταστήματα , αλλά και στο δημόσιο.
Επίσης προτείνουν άδειες χωρίς αποδοχές, μειωμένες αποζημιώσεις σε απολύσεις, κατάργηση κατώτατου μισθού.

Ο θεσμός της εκπαίδευσης αναδιαμορφώνεται και αυτός για να προσαρμοστεί στις ανάγκες μιας συνεχούς επαγγελματικής περιπλάνησης. Πέρα από μια πληθώρα γνώσεων που τους προσφέρεται για να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα της μισθωτής σκλαβιάς, την «ελεύθερη» πρόσβαση στο πανεπιστήμιο και την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ενισχύεται η στενότερη συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων και των ιδιωτικών εταιριών.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν αυτό της Γαλλίας, όταν το '94 οι νεολαίοι κατέβηκαν στο δρόμο, γιατί το κράτος πρότεινε μείωση 30-80% στους μισθούς των ανθρώπων που απασχολούνταν για πρώτη φορά με αντάλλαγμα την εκπαίδευση και την εμπειρία που θα αποκτούσαν στο χώρο της εργασίας.

Στο πρόβλημα της ανεργίας προστίθεται και ο τρόπος λειτουργίας των πολυεθνικών, οι οποίες μετακινούν τα εργοστάσια τους σε κράτη με χαμηλά ημερομίσθια όπως Ινδονησία, Ταϊβάν, Κορέα, Μεξικό κ.ά. Επίσης έχουμε μια διαρκή συγχώνευση, δημιουργώντας θέσεις που απαιτούν μεγαλύτερη εξειδίκευση. Εξαφανίζονται καθημερινά, με αυτόν τον τρόπο, πολλά παραδοσιακά επαγγέλματα δημιουργώντας ένα σύγχρονο «αναλφαβητισμό», αφού οι άνθρωποι κάποιας ηλικίας είναι δύσκολο να εξοικειωθούν με τα νέα επαγγέλματα, τα οποία έχουν σχέση με πληροφορική, μικροηλεκτρονική και τηλεπικοινωνίες.

Στο ελληνικό κράτος το φαινόμενο της ανεργίας τα τελευταία χρόνια ήταν και συνέπεια των συνεχόμενων ιδιωτικοποιήσεων και της απόλυσης χιλιάδων εργαζομένων. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την γεωργία αντιμετωπίζουν τώρα τεράστια προβλήματα χρεών, μείωση της τιμής αγοράς των προϊόντων τους, και αυτό έγινε με την πίεση που τους επέβαλαν να αλλάξουν τα προϊόντα που καλλιεργούσαν για δεκάδες χρόνια και να ευθυγραμμιστούν με τις ανάγκες για προϊόντα που έχει η Ε.Ε..

Η καταστροφική επέμβαση του κράτους στο περιβάλλον οδήγησε στην μείωση των ανθρώπων που ζούσανε από τα προϊόντα της θάλασσας και της υπαίθρου. Οι δύσκολες και ακριβές συνθήκες ζωής, σε συνδυασμό με την επικράτηση στην αγορά μεγάλων ονομάτων (τεράστια σούπερ-μάρκετ, εμπορικά κέντρα), οδηγούν σε χρεοκοπία χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, δημιουργώντας όχι απλά άνεργους αλλά και κατεστραμμένους οικονομικά ανθρώπους.

Οι μετανάστες που τόσα χρόνια «καλούσαν» οι ντόπιοι εξουσιαστές σαν φτηνό εργατικό δυναμικό δεν θα τους είναι σε λίγο και τόσο απαραίτητοι. Άλλωστε αυτό το σκηνικό το έχουμε ξαναδεί σε όλα τα κράτη που στηρίχτηκαν αρχικά οικονομικά στην εκμετάλλευση των μεταναστών και στην συνέχεια καλλιέργησαν ένα κλίμα ρατσισμού. Άλλωστε αυτό είναι το επόμενο σχέδιο από τα ΜΜΕ για το διώξιμο αυτών των ανθρώπων σαν ανεπιθύμητων.

Τα συνδικάτα σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, σαν κομμάτι και μηχανισμός της κυριαρχίας, προωθούν τις αποφάσεις των κρατών. Για παράδειγμα τα ισπανικά συνδικάτα ζήτησαν από τη βουλή μείωση εργασίας και μισθού σαν λύση για την ανεργία. Ο ιταλικός τύπος δείχνει αγωνία γιατί «η διαπόμπευση των συνδικαλιστικών ηγεσιών είναι σημείο των καιρών και φυσικό τέκνο ενός κλίματος κοινωνικού εξεγερτισμού» και δηλώνουν πως ανησυχούνε «για τους ατίθασους εργάτες, οι οποίοι είναι οι νέοι μοχλοί της τρομοκρατίας».

Η αίσθηση γενικευμένης δυσφορίας είναι έντονη απέναντι στις συνδικαλιστικές διαδικασίες. Η σημερινή παρηκμασμένη και εκφυλιστική εικόνα των συνδικάτων είναι το απομεινάρι ενός μηχανισμού που συνεχώς προσπαθεί να καταβροχθίσει τις ανεξέλεγκτες αγωνιστικές διαθέσεις.

Η ύπαρξη στην Ευρώπη περίπου 28 εκατ. ανέργων, 50 εκατ. ανθρώπων σε οικονομική ανέχεια, 20 εκατ. μεταναστών έχει προκαλέσει αγωνία και φόβο για τους εξουσιαστές ότι μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες εκρήξεις.

Έχουν διαπιστώσει ότι το εξουσιαστικό τους όνειρο και όχι μόνο, κινδυνεύει να θρυμματιστεί μπρος σε μια γενικευμένη εξέγερση με αφορμή και την οικονομική δυσαρέσκεια, η οποία από όπου και αν ξεκινήσει θα συμπαρασύρει σαν ντόμινο όλες τις οικονομίες των επιμέρους κρατών. Μπορεί επίσης να σταθεί η αφορμή για μεγαλύτερες και συνολικότερες καταστροφές στην δομή τους και τους μηχανισμούς τους. Λόγω των κοινών συνθηκών εκμετάλλευσης θα εκφραστούν μέσα από μια συνθετική διεργασία και θα εκδηλωθούν με εξεγερτικούς τρόπους απέναντι στους δυνάστες όλων μας.

Υ.Γ.. Η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων δεν μπορεί και δεν εκφράζεται σαν φιλανθρωπική πράξη, ούτε μερικά και κομματιαστά, αλλά είναι στοιχείο του ευρύτερου αγώνα ενάντια σε κάθε παρακράτος ή σε κάθε οικονομικής μορφής εξουσίας, για την κοινωνική απελευθέρωση.