Η τρόικα ως φορέας αλλαγής και οι χρήσιμοι ηλίθιοι

Εξακολουθούμε καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε και αυτό

συμβαίνει όχι γιατί είμαστε σπάταλοι (κάτι που είναι αστικός μύθος του συρμού) αλλά γιατί είναι πιο φθηνό να τα εισάγουμε από το να τα παράγουμε.  Εισάγουμε δε από τρίτες χώρες και… αυτό τα λέει ολα.

Και αυτό το φαινόμενο βαίνει επιταχυνόμενο σε όλη την Ευρώπη ως απόρροια του σκληρού ευρώ και της ΚΑΠ και  της μη υποστήριξης της ευρωπαϊκής δηλαδή εγχώριας παραγωγής.
Σε μια ενιαία αγορά όταν εισάγονται προϊόντα σε ένα μέρος της ευρωζώνης υπάρχει συνολική επίπτωση στο ευρώ εμπορικό ισοζύγιο. Είναι βλακώδες να κοιτάμε μόνο το ελληνικό ή μόνο το ιρλανδικό  ισοζύγιο. Όταν εισάγονται σε μία χώρα τρόφιμα αυτοκίνητα η ανταλακτικά πχ  είναι βέβαιο ότι σε ένα δεύτερο επίπεδο πλήττεται συνολικά η ευρωπαϊκή οικονομία.
Έτσι η καταστροφή της γεωργίας στην Ελλάδα είναι ολοκληρωτική οι βιομηχανίες μεταναστεύουν εκτός ευρώ. Η παραγωγική βάση συρρικνώνεται αυξάνοντας τις λίστες αναμονής για το δημόσιο και  στρέφουν τον κόσμο στην μικρο επιχειρηματικότητα και το εμπόριο εισαγόμενων. Μύλος…

Ένας ακόμη αστικός μύθος του συρμού προβάλει την ανάγκη περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις αλλά και στις δαπάνες του δημοσίου για να σωθεί συνολικά η οικονομία.

Πρόκειται για μεγίστη ανοησία. Αν κοπούν εκ νέου οι μισθοί μπορεί μεν να μειωθεί το εμπορικό ισοζύγιο μα θα κατεδαφιστεί η κατανάλωση και η ζήτηση ενώ θα αυξηθούν τα λουκέτα και η ανεργία.  Ο ιδιωτικός τομέας θα ακολουθήσει στις περικοπές στους μισθούς  και αυτό θα ξαναρίξει νερό στο μύλο τις ύφεσης.

 Στην Ελλάδα και εν πολλοίς σε κάθε εθνικό καπιταλιστικό μοντέλο ο δημόσιος τομέας καταναλώνει δαπανά διακινεί χρήμα κάνει αναδιανομή και τρέφει τον ιδιωτικό. Ειδικότερα μέσα σε κρίση Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς την στιγμή που οι έλληνες επιχειρηματίες είναι φοβισμένοι πνευματικά ανάπηροι και οκνηροί. Σκεφτείτε ότι σε αυτό το άθλιο διαλυμένο κράτος και πολιτικό σύστημα 150 χρόνια τώρα δεν κατάφεραν τίποτα απολύτως. Περιμένουν το ΕΣΠΑ ή παλιότερα το leader τα Πακέτα στήριξης και τίποτα προγράμμαρα αρπαχτές…

Οι έλληνες επιχειρηματίες ιστορικά το μόνο που στόχευσαν και κατάφεραν να κλέψουν ή να αγοράσουν κοψοχρονιά δημόσια περιουσία  και να επιδοτηθούν, ενώ όλες οι μεγάλες επενδύσεις έγιναν από ξένους. Οι έλληνες επιχειρηματίες ιστορικά το μόνο που στόχευσαν και κατάφεραν να κλέψουν δημόσια περιουσία.

Βεβαίως γύρω μας περισσεύουν οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι που ανάγουν το ΔΝΤ και την τρόικα  σε φορέα αλλαγής της χώρας μας προς το καλύτερο. Που αποσβολωμένοι από την ανικανότητα διοίκησης και την καταστροφή πιστεύουν ότι τώρα είναι ευκαιρία για να αλλάξει κάτι.   Με το σκέπτικο ότι απότυχε η αλλαγή του Ανδρέα, ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη, η επανίδρυση του Κωστάκη και η πράσινη ανάπτυξη του ΓΑΠ,  ήρθε τώρα η τρόικα να βάλει τάξη.

Έτσι αναπαράγουν τους παραπάνω αστικούς μύθους. Καταπίνουν ολόκληρο το χάπι και πολιτικοποιούν την βλακεία.

Γιάννης Παπαϊωάννου