Παλιά -επικίνδυνα- «κόλπα»

Του Δημήτρη Μυ
Ο φασισμός ευδοκιμεί στο χάος (ανασφάλεια, δολοφονίες, αστυνομική τυφλή βία, ξυλοδαρμοί)... Ο φασιμός, κατά κανόνα, προκαλεί το χάος προκειμένου να αναπτυχθεί, να επικρατήσει και να επιβληθεί ως η «σωτήρια λύση» της φοβισμένης και απεγνωσμένης κοινωνίας. Το «κόλπο» είναι τόσο παλιό όσο και η εξουσία...
Ο φασισμός, μαζί με τον φόβο που προκαλεί και αναπαράγει, αποτελούν τα ύστατα «πυρηνικά» όπλα που η εξουσία βγάζει από το τσεπάκι της όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Και σήμερα στην... πρώην «ισχυρή Ελλάδα» τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Είναι δύσκολα για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους. Είναι τραγικά για τους κατοίκους στο κέντρο της Αθήνας. Είναι άθλια για τους χιλιάδες παράνομους μετανάστες...
Οι δυσκολίες ήδη έχουν μετατραπεί σε φόβο. Σε φόβο για το μεροκάματο, για την επιβίωση, για το μέλλον. Ο φόβος εξελίσσεται σε πανικό, καθώς καμία προοπτική και ελπίδα δεν εμφανίζεται στο πολιτικό προσκήνιο. Αντίθετα, το πολιτικό σκηνικό μοιάζει να αποσυντίθεται αφήνοντας πίσω του το κενό: δηλαδή τον μονόδρομο του μνημονίου.
Ως μοναδική σταθερά στη χώρα, εμφανίζονται οι δανειακές συμβάσεις και τα διαρκώς αναθεωρούμενα μνημόνια. Αυτές οι σταθερές, περιγράφουν τους όρους διακυβέρνησης της χώρας. Αφήνουν, ωστόσο, πίσω τους ένα τεράστιο κενό: Το κενό που δημιουργείται όταν ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας αίρουν την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό σύστημα, καθώς το θεωρούν και υπεύθυνο για την καταστροφή και μαριονέτα των μηχανισμών της Διεθνούς Εποπτείας.
Σε τέτοιες στιγμές η εξουσία μπαίνει στον πειρασμό να «παίξει» με το φόβο και το χάος. Σε τέτοιες στιγμές βγαίνουν οι φασίστες απ' τη ναφθαλίνη της ιστορίας για να ξαναπαίξουν το μόνο ρόλο που ξέρουν: Του σκιάχτρου.
...Αν αφήσουμε να νικήσει ο φόβος, θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε τι θα ακολουθήσει...