"Xoύλιγκαν" οι αγανακτισμένοι ...κατά τον Στ Ψυχάρη
Αρκετά πονηρό ...και με πολύ δόση ειρωνείας του Σταύρου Ψυχάρη στο Βήμα! Γράφει για Δομάζους και Καραμανλήδες ..που έπαιζαν παλιά για την μπάλα και την δόξα . Αλλά διαβλέπει πλέον επαγγελματισμό στο γήπεδο της πολιτικής ....και αγανακτισμένους Χούλιγκαν που θέλουν ακόμα και με το ξύλο να αλλάξουν πρόεδρο, παίκτες και προπονητή! Εντάξει εμείς να το δεχθούμε! Αλλά δεν μας γράφει ο κ. Σταύρος ...ποιοι έκαναν θεούς τους Μπέους της πολιτικής στα πρωτοσέλιδα τους και στα κανάλια τους! Ποιοι ζητούσαν με πρωτοσέλιδα όταν ρεζιλευόταν η ομάδα στα ντέρμπι να διώξουν σε μια νύχτα τον πρόεδρο της ομάδας ! Ποιοι δεν έβγαζαν άχνα για τις στημένες διαιτησίες ...
Δεν τα αφήνουν αυτά ! Γιατί αν δεχθούμε την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και της αγανάκτησης, κατά το άρθρο Ψυχάρη πρέπει να δεχθεί και αυτός οτι τον χουλιγκανισμό τον υποθάλπουν ...τα ΜΜΕ τους "αθλήματος" και ο "οπαδισμός" στην ενημέρωση και οτι αυτόν τον τύπο τον χρηματοδοτούν οι πρόεδροι και τα συμφέροντα που είναι πίσω από τις ομάδες ...η κερδίζουν από αυτές !
Δείτε και το άρθρο του
"Στην Ελλάδα η πολιτική ζωή μοιάζει με το... ποδόσφαιρο. Σε παραλαμβάνει ασήμαντο μικρομεσαίο επαγγελματία και σε μεταμορφώνει σε πολυεκατομμυριούχο «άρχοντα» του δημόσιου τε και του ιδιωτικού βίου.
Από ένα άγνωστο χωριό των Σερρών ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ΄30 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να γίνει ο «θεός» της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα. Από τις αλάνες των Αμπελοκήπων ξεπήδησε στη δεκαετία του ΄60 ο Μίμης Δομάζος, για να γίνει κι αυτός ένας «θεός»- του ποδοσφαίρου.
Από τον Καραμανλή ως τον Δομάζο η απόσταση είναι μεγάλη. Αλλά μεταξύ πολιτικής και ποδοσφαίρου τα τείχη καταρρέουν.
Κάποτε ήσαν όλοι ερασιτέχνες, τώρα είναι σκληροί επαγγελματίες. Κάποτε προσδοκούσαν το χειροκρότημα, τις ροκάνες και τις ζητωκραυγές. Τώρα όλοι προτιμούν το χρήμα από τη... δόξα. Αλλοτε οι μεταγραφές ήσαν δύσκολες και όσοι άλλαζαν στρατόπεδο αντιμετώπιζαν τον εν τω γηπέδω εξευτελισμόν. Τώρα...
Αλλοτε κατά κανόνα ό,τι συνέβαινε στο ποδόσφαιρο, σε λίγο μεταφερόταν με σχετική καθυστέρηση και στην πολιτική...
Αυτή η ροπή επιβεβαιώνεται αλλά και επιταχύνεται τα τελευταία χρόνια. Και στο μέτρο που ο κανόνας θα ισχύει και αύριο, οι προβλέψεις είναι ανησυχητικές. Είναι φανερόν ότι τα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται στον χώρο του ποδοσφαίρου κινούνται σε παράλληλες γραμμές π.χ. με το σκάνδαλο Ζήμενς.
Και για να φθάσουμε στην ουσία: η μεταβολή της χώρας σε ένα τεράστιο γήπεδο ποδοσφαίρου όπου οι φανατικοί οπαδοί υβρίζουν τους παίκτες και τον προπονητή ή και τον πρόεδρο με χυδαίες εκφράσεις και συχνά τους επιτίθενται και τους ξυλοκοπούν, αυτή η «εξέλιξη» δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της.
Οι δημόσιες φραστικές επιθέσεις, οι προπηλακισμοί, ενίοτε και η έργω εξύβρισις πολιτικών και άλλων προσώπων από ομάδες και παρέες σε δημόσιους χώρους, θα φέρουν την αυτονόητη αντίδραση των θιγομένων...
Το ζήτημα είναι να μη βγει το πρώτο πιστόλι
papatzides
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου