Κανείς δεν πιστεύει πλέον ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα και να αποφύγει την καταστροφή στην οποία οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια.
Και ο Πρωθυπουργός και ο Βενιζέλος έχουν ξεμείνει εντελώς από υποσχέσεις και ευχολόγια και είναι αντιμέτωποι με το φάσμα μιας απόλυτης καταστροφής. Το ενιαίο μισθολόγιο έχει κολλήσει, τα κλειστά επαγγέλματα δεν ανοίγουν, το χρέος αυξάνεται, οι τράπεζες καταρρέουν, η Τρόικα έχει απελπιστεί με την ανικανότητά της κυβέρνησης , το βιοτικό επίπεδο θυμίζει … Ζιμπάμπουε, η ανεργία καλπάζει, όλοι θεωρούν πως δεν θα αποφύγουμε στο τέλος την χρεοκοπία.
Μπροστά στην κυβερνητική παράλυση και στο αδιέξοδο μόνο δύο λύσεις υπάρχουν: ή μια κυβέρνηση συνεργασίας ή εκλογές. Δεδομένης όμως της άρνησης του Σαμαρά να συναινέσει στο έγκλημα, οι πρόωρες εκλογές είναι αναπόφευκτες. Κι αυτό που τις καθυστερεί δεν είναι ότι τάχα ο Παπανδρέου, ή ο Βενιζέλος ελπίζουν πως θα βρουν την μαγική λύση. Αλλά το σκληρό παζάρι στο ΠΑΣΟΚ για την παράδοση της εξουσίας από τους Παπανδρέου και η μελλοντική διασφάλισή τους. Επειδή αυτό κρύβεται πίσω από τις δημόσιες τοποθετήσεις υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ υπέρ των πρόωρων εκλογών και η δημόσια παρέμβαση του ΓΑΠ κατά των εκλογών. Επί της ουσίας αυτές τις ημέρες ζούμε το τέλος του ΠΑΣΟΚ όπως το ξέραμε.
Αρχές φθινοπώρου λοιπόν και τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί και που συνηγορούν σε προσφυγή στις κάλπες είναι τα εξής:
- Τίθεται σε εφαρμογή το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που προβλέπει νέους σκληρούς φόρους για όλους. Οι αντιδράσεις είναι και θα είναι πολλές. Δείτε μόνο τι γίνεται με τον ΦΠΑ στα εστιατόρια. Σκεφτείτε τι θα γίνει όταν ο κόσμος δε θα έχει να πληρώσει τις έκτακτες εισφορές.
- Όλοι οι οικονομικοί στόχοι έχουν αποτύχει. Ούτε το έλλειμμα θα μειωθεί κάτω από 7,5%, ούτε το χρέος μειώνεται. Τα έσοδα υστερούν πάνω από 3,8% ενώ οι κρατικές δαπάνες αντί να μειώνονται αυξάνονται με ρυθμούς πάνω από 7,4%. Αυτά όλα σημαίνουν ότι ο προϋπολογισμός δε βγαίνει ούτε και αν προστεθούν έσοδα από εισφορές και αυθαίρετα. Επομένως, η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάρει κι άλλα μέτρα τα οποία υπολογίζονται σε 5 δις ευρώ, ίσως και παραπάνω. Θα πει κανείς είναι σοβαροί; Ε, δεν είναι γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
- Η τρόικα μας έχει ξεσκονίσει για ακόμη μια φορά και ζητά μετ’ επιτάσεως άνοιγμα του ασφαλιστικού εκ νέου καθώς και άμεση εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου χωρίς εξαιρέσεις στους εφοριακούς. Δηλαδή νέες περικοπές στους μισθούς που φυσικά δεν μπορούν να ανεχθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι.
- Η τρόικα ζητά επίσης μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων. Πλήρη καταβαράθρωση του οικογενειακού εισοδήματος δηλαδή και σίγουρες αναταραχές σε όλους τους κλάδους εργασίας.
- Αρχές Σεπτεμβρίου και η συμφωνία της 21ης Ιουλίου είναι στον αέρα. Το νέο δάνειο είναι αμφίβολο και όλοι περιμένουν μήπως η Γερμανία εκπονήσει κάποιο άλλο σχέδιο αφού η υπόθεση με τις εγγυήσεις κατέληξε σε φιάσκο. Επομένως, η ελληνική οικονομία, παρά τα πολύ σκληρά μέτρα επί 18 μήνες, είναι ένα βήμα από τη χρεοκοπία.
- Ο Γ. Παπανδρέου ετοιμάζεται για τη ΔΕΘ χωρίς να έχει να πει απολύτως τίποτε. Δεν έχει να δώσει καμιά είδηση, κανένα όραμα, καμιά ελπίδα ότι κάτι καλό έρχεται για τη χώρα. Θα πάει, θα γίνει χαμός στη Θεσσαλονίκη αλλά ο κόσμος δεν θα αποκομίσει τίποτε καινούργιο.
- Η υπόθεση με τις προσλήψεις μέσω ΜΚΟ δεν είναι τυχαία. 55.000 άτομα δεν είναι αστεία υπόθεση να δεθούν στο άρμα του ΠΑΣΟΚ. Προεκλογικού τύπου μοιάζουν.
- Εντός της κυβέρνησης μυρίζει μπαρούτι. Η κόντρα Ρέππα-Ραγκούση, η παραίτηση Παμπούκη, οι καθημερινές αψιμαχίες και η αδυναμία του κ. Παπανδρέου να βάλει τάξη, δημιουργούν σκηνικό διάλυσης.
- Η ξαφνική πρεμούρα για συναίνεση, αφενός με τις δηλώσεις Λοβέρδου και αφετέρου με τη συνάντηση Βενιζέλου – Σαμαρά είναι ένα στοιχείο που πρέπει να συνεκτιμηθεί.
- Τελευταίο άλλα όχι έσχατο είναι η κοινωνική έκρηξη, αρχής γενομένης από το χάος που ήδη προκαλείται στα πανεπιστήμια. Πώς θα αντέξει η κυβέρνηση μια συνεχόμενη αναταραχή;
Θα μπορούσαν πολλά να ειπωθούν ως παραδείγματα και ως ενδείξεις ότι οι εκλογές είναι κοντά. Και όσο δεν έρχονται, τόσο θα βαθαίνει η κρίση και στην χώρα και στο ΠΑΣΟΚ.
Το ερώτημα όμως είναι πόσο αντέχει η χώρα την ακυβερνησία.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου