Η μάχη εχει ήδη κριθεί και απλώς δεν ξέρουμε πόσο βιαστικοί είναι και μέχρι που θα φτάσουν.
Από την ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην συνδιάσκεψη προκύπτει ότι έχει πάρει τις εντολές της τρόικα της ευρωζώνη του μνημονίου και του ντόπιου κεφαλαίου και τις ονομάζει «αναγκαίες». Και ως τέτοιες τις
πολιτικοποιεί και τις εντάσσει στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο ανεβάζει σε κάποιο βάθρο πατριωτισμού όπου θεωρητικά συνομιλεί με την Ιστορία και διαμορφώνει μια νέα Ελλάδα.
Στην πράξη όμως το ΠΑΣΟΚ εκτελεί τις εντολές της τρόικα της ευρωζώνης του μνημονίου και του ντόπιου κεφαλαίου.
Το κρίσιμο στην σφαίρα των ιδεών είναι ότι δεν υπάρχει ούτε όραμα, ούτε καν σκαρίφημα, ούτε καν μια ιδέα για το σε ποια Ελλάδα πηγαίνουμε. Και δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα πουθενά ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Ελλάδα.
Υπάρχουν μόνο οι εντολές της τρόικα της ευρωζώνης του μνημονίου και του ντόπιου κεφαλαίου ως σχέδιο το οποίο Παπανδρέου επέλεξε να πολιτικοποιεί και να διεκπεραιώνει.
Και το ερώτημα είναι τι παριστάνει το ΠΑΣΟΚ σε αυτό τον δρόμο και ποιο σχέδιο έχει για τον εαυτό του.
Το σημείο είναι κομβικό και δημιουργείται το ερώτημα:
Το απλό μέλλος, το στέλεχος, ο Βουλευτής θα υιοθετήσει την νοοτροπία -διότι περί αυτού πρόκειται- του διεκπεραιωτή εξυπηρετητή των elite; Έχει ως κίνητρο ότι προσπαθώντας να κάνει καλά αυτή την δουλειά, θα αποκομίσει όφελος για το ίδιο, σε βάρος προφανώς του κοινού συμφέροντος και υπηρετώντας ένα στόχο άθροισμα συμφερόντων και ανταγωνισμών των εμπλεκομένων.
ή θα επιχειρήσει να συγκρουστεί κάθετα με τις elite υπερασπιζόμενος το κοινό συμφέρον αρχές και ιδανικά; Σε αυτή την περίπτωση έχει ως κίνητρο ότι ψηλαφίζει και πειραματίζεται προς μια νέα χώρα απαλλαγμένη από τα κουσούρια της. Κουσούρια που όλα είναι προνομία των elites
Συντηρούμε την ίδια ιστορία ή την γράφουμε εκ νέου, με κίνδυνο να κάνουμε σοβαρά ορθογραφικά λάθη;
Ποιοι είμαστε γιατί είμαστε ΠΑΣΟΚ;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω είναι ατομικές και συνολικά αντιπροσωπευτικές της κοινωνίας μας
και πρέπει να δωθούν λαμβάνοντας υπόψη ότι στην Υπάρχουσα κατάσταση η βασική αλλαγή που έχει συντελεστεί είναι ότι φανερά πια τα κόμματα, ο πολιτικός λόγος και η θεωρητική κατάρτιση παύουν να είναι μέσα πολιτικής ανέλιξης.
Έχουν παραδωσει την θέση τους στα ΜΜΕ και στις εικόνες.
Ο Παπανδρέου αδυνατεί να ορίσει την Ελλάδα του 2020 και το ίδιο και οι απέναντι. Όμως έχουμε από την μια την συντήρηση της παρούσας κατάστασης και από την άλλη την διάθεση για ρήξεις και περιπέτεια. Το παλιό και νέο μάχεται παντού με τον Παπανδρέου να είναι ο ορισμός της αναπαλαίωσης.
Νομίζω ότι ξέρω ποιοι θα νικήσουν η μάχη εχει ήδη κριθεί και απλώς δεν ξέρουμε πόσο βιαστικοί είναι και μέχρι που θα φτάσουν.
Σε όλα τα επίπεδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου