Έκανα μια πολύ χρήσιμη συζήτηση με μια φίλη, η οποία παρότι έχει πληγεί βάναυσα, δεν αντιδράει. Πνιγμένη από το δίκιο της μού ανέφερε μια σειρά από λόγους για τους οποίους υπομένει τον βιασμό: την κόρη της που αυτή τη στιγμή κυοφορεί δίδυμα, πώς να αντιδράσει, πώς μπορεί να αφήσει απλήρωτο τον λογαριασμό της ΔΕΗ, πώς θα καταφέρει να μεγαλώσει αυτά τα μωρά δίχως ρεύμα, κι αν δεν πληρώσει τα χαράτσια και της πάρουν το σπίτι, οι περισσότεροι χρωστάνε σε τράπεζες και εφορίες πάνω από 5000, πώς μπορούν να μην υπακούσουν, δεν πρόκειται να βάλουν φυλακή κάποιον επειδή αδυνατεί να πληρώσει, θα του πάρουν απλά την περιουσία κλπ, κλπ.
Ήταν χρήσιμη γιατί κατάλαβα.. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν θέλει ή ότι δεν μπορεί να εναντιωθεί, αλλά ότι βλέπει τα πράγματα με κοντό οφθαλμό (μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι).
Αν δεις ένα τσακ μακρύτερα: Σήμερα υπομένεις για τα παιδιά ή/και τα εγγόνια σου. Μα επειδή υπομένεις, αύριο, τα παιδιά σου ή/και τα εγγόνια σου: • δεν θα έχουν χώρα (ήδη έχουν αρχίσει να την ξεπουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές, γιατί νομίζεις ότι συνεχίζουν Ε.Ε. και ΗΠΑ να μας χρεώνουν, ενώ ξέρουν ότι δεν πρόκειται να καταφέρουμε να αποπληρώσουμε το χρέος εκεί που έχει φτάσει, μα για να μας αγοράσουν κοψοχρονιά, αυτό ήταν εξ αρχής το ζητούμενο) • δεν θα μπορούν να βρουν δουλειά για να ζήσουν (ή για να ακριβολογήσω, δουλειά θα έχουν, ως δούλοι) • δεν θα έχουν ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους (αφού θα σε αναγκάσουν, με το στανιό, να τους το χαρίσεις).
Κι αν δεις ακόμα μακρύτερα (στην κανονική διάσταση): Στην ιστορική αυτή καμπή της ανθρωπότητας εσύ (ο καθένας μας) λαμβάνεις μέρος. Η στάση σου (όλων μας η στάση) θα είναι υπεύθυνη για την τροπή που θα πάρει η ιστορία. Μπορείς (σου επιτρέπεται) να συμμετάσχεις στηρίζοντας την παράνομη αυτή κυβέρνηση, αν σε βρίσκουν σύμφωνο οι ενέργειές τους. Δεν σου επιτρέπεται όμως αν διαφωνείς να μην εναντιωθείς, να μην διεκδικήσεις το δίκιο σου, να μην πολεμήσεις, να τους δώσεις αμαχητί την νίκη.
Από τη στιγμή που η στάση σου δεν αφορά μόνο εσένα αλλά επηρεάζει το όλον, δεν σου επιτρέπεται να μένεις αμέτοχος. Ανέλαβε τις ευθύνες σου, κάνε το χρέος σου.
Στεφανία Λυγερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου