Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Ολοκληρώνω την ερώτηση του τίτλου προσθέτοντας και την ακόλουθη: υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας έτσι ώστε στο δημοκρατικό πολίτευμα να επιβάλλεται η απόφαση της πλειοψηφίας ενώ ταυτόχρονα να διατηρείται το δικαίωμα της μειοψηφίας να ελέγχει την εξουσία και τις αποφάσεις της για το κοινό καλό από καλά πληροφορημένους πολίτες που διαθέτουν τις απαραίτητες ικανότητες ευθυκρισίας.
Δυστυχώς αυτό συχνά δεν ισχύει και θα επικαλεσθώ το παρακάτω παράδειγμα ζητώντας, ταυτόχρονα, την απαραίτητη συγνώμη από γονείς και συγγενείς παιδιών με «ειδικές ανάγκες».
Υποθέστε ότι μια τάξη δημοτικού με 9 παιδιά με «ειδικές ανάγκες» (τα χαρακτηρίζει το σύνδρομο Down ) έχει ένα χαρισματικό δάσκαλο που θέλει να τους διδάξει τι είναι Δημοκρατία. Τους εξηγεί, λοιπόν, και γίνεται κατανοητός, να ψηφίσουν μόνα τους, δημοκρατικά και χωρίς την δική του παρουσία να κάνουν κάτι που θα αποφασίσει η πλειοψηφία. Ο δάσκαλος αποχωρεί από την τάξη και αφήνει τα παιδιά να συζητήσουν το θέμα. Όταν επιστρέφει τα παιδιά του ανακοινώνουν το αποτέλεσμα: 5 ψήφισαν ΥΠΕΡ της απόφασης, 3 ψήφισαν ΚΑΤΑ και 1 παιδί έριξε λευκό!
Τους ρωτά τι επέλεξαν να κάνουν και εμβρόντητος ακούει «να σας πετάξουμε Κύριε έξω από το παράθυρο και μετά αφού ανεβείτε επάνω να μας πείτε πώς αισθανθήκατε πέφτοντας!»
Η αίθουσα διδασκαλίας βρίσκεται στον τρίτο όροφο!!!
Ο χαρισματικός, καλοπροαίρετος δάσκαλος έχει δυο επιλογές: να ακολουθήσει την απόφαση των παιδιών επιβεβαιώνοντας την ομορφιά και τη δύναμη της δημοκρατίας οπότε και θα ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ πέφτοντας από τέτοιο ύψος ή να ακυρώσει τις δημοκρατικές διαδικασίες κατηγορώντας τα παιδιά ότι με δεδομένο το πρόβλημά τους είναι ΑΝΙΚΑΝΑ να πάρουν σοβαρές αποφάσεις οπότε και καταργεί τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σώζοντας τη ζωή του και αποφεύγοντας να εμπλέξει τα παιδιά σε μια εγκληματική πράξη!!!
Στις σύγχρονες δημοκρατίες, πολύ συχνά, οι πολίτες από έλλειψη υπεύθυνης πληροφόρησης και από την παροχή τόνων παραπληροφόρησης αδυνατούν να λειτουργήσουν με λογική και γνώση οπότε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, λειτουργούν ως «παιδιά με ειδικές ανάγκες» και μετά αυτοαποκαλούνται…ΚΟΨΟΧΕΡΗΔΕΣ!!!
Οι συμπαθείς πολιτικοί, άνδρες και γυναίκες, ίσως θα έπρεπε να θεσμοθετήσουν κάποια στιγμή «απόσυρσης» από την πολιτική επιστρέφοντας στις όποιες άλλες ασχολίες τους, εάν διαθέτουν, όπως έκανε ο Ρωμαίος Στρατηγός Κινκινάτος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνους και εκείνες που κατά καιρούς εξαπολύουν μύδρους κατά των Αρχηγών τους και των «κύκλων» που τους περιβάλλουν αλλά…παραμένουν στην ενεργό Κομματική ζωή, ίσως επειδή αυτάρεσκα πιστεύουν ότι χωρίς αυτούς το ΣΥΣΤΗΜΑ θα μπορούσε να καταρρεύσει!
Η αλήθεια είναι ότι από την ώρα που κάποιος ή κάποια εκλέγεται ή διορίζεται στους χρυσούς θώκους της εξουσίας, όπως σχολιάζει ο λαός μας μάλλον «γλυκαίνεται» και ενώ βλέπουν τα στραβά δεν αποχωρούν πείθοντας τους εαυτούς τους ότι εφόσον μένω μέσα στο παιχνίδι μπορούν να ασκήσουν «δημιουργική κριτική» που θα επαναφέρει το Κόμμα τους στο σωστό δρόμο…
Εβίβα, Έλληνες, και…Καλά κρασιά!….
Προσωπικά, έστω και αν η θέση μου παρεξηγηθεί, χωρίς να γίνομαι προσβλητικός, επειδή γνώρισα και γνωρίζω πολλούς πολιτικούς, θεωρώ ότι πολλοί εκ των πολιτικών μας ανδρών και γυναικών βρίσκονται στην πολιτική ζωή για προσωπικό όφελος (συμβολικό και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και οικονομικό) που το κρύβουν πίσω από βαρύγδουπες διακηρύξεις για …προσφορά, ανιδιοτέλεια και αγάπη για τα κοινά…
Ο Σωκράτης δηλώνει στον Γλαύκωνα πριν είκοσι πέντε αιώνες σύμφωνα με τον Πλάτωνα ότι η Ουτοπική νέα ΠΟΛΙΤΕΙΑ θα ευδοκιμήσει μόνο εφόσον οι Φιλόσοφοι γίνουν Άρχοντες ή αυτοί που διοικούν γίνουν περισσότερο…φιλόσοφοι! Κανείς δεν έχει το δικαίωμα, και φυσικά δεν το έχω και εγώ, να εγκαλέσει τις καλές προθέσεις κανενός υποψηφίου για κοινό αιρετό αξίωμα. Αλλά κάποιοι από εμάς θα έπρεπε να ρωτάμε :
Στην Ελλάδα της τρόικα, της απαξίωσης της εθνικής μας υπερηφάνειας, της εθνικής κατάθλιψης τι μέλλον έχουμε;
Εφόσον «τα Κόμματα με αδιαφανή κριτήρια επιλέγουν υποψηφίους;»
Καθώς «όταν ένας υποψήφιος δεν εκλεγεί, γιατί επιμένει και κατεβαίνει ξανά και ξανά ώσπου να εκλεγεί;» και,
Τελικά γιατί «όταν ο λαός σε κάποια εκλογική αναμέτρηση στείλει σπίτι του έναν εκλεγμένο, τότε αυτός γιατί το ζητά με επιμονή και το Κόμμα γιατί τον τοποθετεί σε κάποια από τις χιλιάδες θέσεις εξουσίας σε ΔΕΚΟ;»
Το Δημοκρατικό πολίτευμα απαιτεί πολίτες ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΥΣ, με ψηλό αίσθημα ΕΥΘΥΝΗΣ για τις επιλογές τους, ΙΚΑΝΟΥΣ να κρίνουν πρόσωπα και καταστάσεις αλλά όλα τα παραπάνω φαντάζουν ως όνειρα θερινής νυκτός. Το αποτέλεσμα είναι ότι σε παγκόσμια κλίμακα επικυρίαρχοι είναι το «αλισβερίσι», η απάθεια και ο κυνισμός μας οδηγούν να ΜΗ συμμετέχουμε σε διαδικασίες εκλογικές με αποτέλεσμα να εκλέγονται με αστεία ποσοστά ψήφων άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερες και αποδεδειγμένες ικανότητες, κατευθυνόμενοι από άγνωστες δυνάμεις και σκοτεινά κέντρα εξουσίας και αυτό το βιώνουν καθημερινά οι πολίτες από άκρο σε άκρο του Πλανήτης μας.
Οι προοπτικές δεν είναι ευοίωνες για εμάς τους Έλληνες με το φόβο της χρεοκοπίας, για πολλούς λαούς με πολέμους χωρίς De Jure έγκριση, με τις διεθνείς αγορές στα παιχνίδια υποτίμησης εθνικών ομολόγων και κοινής λογικής, με τη Φύση σε ακραία καιρικά φαινόμενα που είχαμε και θα έχουμε!...
Και ενώ όλα τριγύρω αλλάζουνε στην Ελλάδα μας όλα τα ίδια μένουν, και η ψήφος παραμένει…ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ!
Από το βήμα της ΔΕΘ, μόλις πριν δύο εβδομάδες, ο Αντώνης Σαμαράς, τελικά, δήλωσε έτοιμος και ζήτησε πρόωρες εθνικές ΕΚΛΟΓΕΣ! Η αλήθεια είναι (ότι στη συνέχεια ο κ Σαμαράς χαμήλωσε τους τόνους και μπήκε «σιωπητήριο» στο σάλπισμα των εθνικών εκλογών).
Ότι τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα ΔΕΝ επιτρέπουν άλλα περιθώρια για «εμπαιγμό» των Ελλήνων από τα 2 Κόμματα Εξουσίας. Και ακούγονται παρασκήνια για πιθανή συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ-ΛΑΟΣ και τελικά ακόμη…N.Δ.-ΠΑΣΟΚ με αναφορές σε Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες!...)
Πιστεύουν, κάποιοι ότι μπορούν ακόμη να εμπαίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού;…
Θυμάμαι αυτό που είπε ο Νίξον καθώς του σερβίρανε την ατιμωτική ΕΞΩΣΗ από τον Λευκό Οίκο, επικαλούμενος μια γνωστή διαπίστωση: «σε τελική ανάλυση θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι μπορείς να κοροϊδεύεις για κάποια χρονικά διαστήματα μέρος του Λαού, αλλά ΟΛΟ το Λαό, διαρκώς, ποτέ!...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου