13.9.11
Η ελληνική κυβέρνηση φοβάται κίνημα «Δεν πληρώνω φόρους» που θα τινάξει στον αέρα τα έσοδα που περιμένει από τα ακίνητα.-Ο χρόνος τελειώνει για την Ευρώπη.
Στην ανάλυση γίνεται αναφορά στις γερμανικές δηλώσεις περί μιας ελληνικής χρεοκοπίας, ενώ τονίζεται ότι η δέσμη μέτρων που αποφασίστηκε τον Ιούλιο έχει σοβαρά ελαττώματα που απειλούν την εφαρμογή του.
Η εφημερίδα συγκρίνει τα δύο πακέτα διάσωσης και τονίζει πως το πρώτο περιείχε περισσότερο «παραδοσιακά» στοιχεία, ενώ το δεύτερο «παραπλανά» με το μέγεθος του, όμως από τα 109 δισ. ευρώ, μόνο τα 34 δισ. ευρώ θα καταλήξουν στην Αθήνα και τα υπόλοιπα θα χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη αγορών ομολόγων και διάφορων περίπλοκων οικονομικών πράξεων.
Economist: Ο χρόνος τελειώνει για την Ευρώπη
«Όταν η Ρωσία εκφράζει δημόσια ανησυχίες για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε το ευρώ έχει, πραγματικά, πρόβλημα» αναφέρει σε άρθρο του ο Economist επισημαίνοντας ότι ακόμη και όσοι είναι υπέρμαχοι του κοινού νομίσματος, δεν έχουν πλέον άλλα όπλα στα χέρια τους, ούτε άλλες ιδέες σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσουν αυτό το διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα του χρέους.
Η καθυστέρηση της εφαρμογής των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου, επισημαίνεται στο άρθρο ως μια από τις σοβαρότερες «τρικλοποδιές» που η ίδια η Ευρωζώνη βάζει στον εαυτό της.
Το δημοσίευμα, αναφέρεται επίσης στην Ελλάδα τονίζοντας πως ακόμη και με το πακέτο στήριξης που έχει δοθεί στη χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οικονομικοί δείκτες κάθε τρίμηνο χειροτερεύουν.
WSJ: Η ελληνική κυβέρνηση φοβάται κίνημα «Δεν πληρώνω φόρους»
Η άρνηση των φορολογουμένων να πληρώσουν το νέο φόρο στα ακίνητα, είναι πλέον ο μεγαλύτερος φόβος της ελληνικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τη Wall Street Journal.
Η εφημερίδα διαπιστώνει πως πλέον είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να βρεθεί μπροστά σε ένα μαζικό κίνημα «Δεν πληρώνω φόρους», γεγονός που θα τινάξει στον αέρα τα έσοδα που περιμένει από τα ακίνητα.
Το δημοσίευμα επικαλείται δηλώσεις κυβερνητικού αξιωματούχου που τονίζει πως: «Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ότι μπορεί να αντιμετωπίσουμε άρνηση πληρωμών», ενώ υπογραμμίζει ότι αυτό είναι μεγαλύτερη ανησυχία από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης.
Η εφημερίδα αναφέρεται στην απεργία των εφοριακών και σημειώνει ότι η κυβέρνηση θα τους παρακάμψει μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, ωστόσο προσθέτει ότι και οι υπάλληλοι της ενδεχομένως να προσπαθήσουν να μπλοκάρουν την έκδοση αυτών των λογαριασμών.
πηγη bankingnews.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
«Να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο»!
«Να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο»!
*
Αυτό βρήκε να ...εξαγγείλει (!) ο άνθρωπος στη Θεσσαλονίκη.
Και μην πει κανείς ότι του «ξέφυγε».
Τα «παπαγαλάκια» που έχουν επιφορτιστεί το ευγενές καθήκον να «ξεσκονίζουν» την εξουσία, μην αρχίσουν τα γλοιώδη: Οτι ο κύριος πρωθυπουργός «κάτι άλλο» ήθελε να πει ή ότι λόγω της - γνωστής - σχέσης του με τα ελληνικά, του βγήκε «λάθος».
Οχι μόνο γιατί η φράση είναι ατόφια παρμένη από την γραπτή του ομιλία (δηλαδή, τόσο πολύ το εννοούν, που το έχουν και γραμμένο σε μια ομιλία που την ετοίμαζαν βδομάδες, αν όχι μήνες!),
αλλά και διότι το επανέλαβε την επόμενη μέρα στη συνέντευξη Τύπου.
*
Ιδού τι (μας) συμβαίνει:
Ζούμε σε μια χώρα που τα εκατομμύρια των Ελλήνων γνώριζαν, το βίωναν στο πετσί τους, ότι με αυτούς τους μισθούς, με αυτές τις συντάξεις, με αυτή την ακρίβεια, σε κάθε οικογένεια θα έπρεπε να δουλεύουν τέσσερις για να θρέψουν τον έναν.
Κι αυτό ίσχυε στην Ελλάδα πριν ακόμα επέλθει ο κατακλυσμός.
Αυτό ίσχυε στην Ελλάδα πριν το 2009. Πριν ακόμα επέλθει η κρίση. Πριν ακόμα έρθουν ο Παπανδρέου, οι αντιπρόεδροί του, η τρόικα και τα ΔΝΤ.
*
Κι όμως!
Στον τέταρτο χρόνο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, στον τρίτο χρόνο της εισόδου της Ελλάδας στην κρίση, στο τέλος του δεύτερου χρόνου των όσων «μνημονιακών» έχουν επιπέσει επί των κεφαλών των λαϊκών στρωμάτων,
με τους άνεργους και τους «ημιαπασχολούμενους» να ανέρχονται πλέον σε εκατομμύρια,
με το μηνιάτικο (για όσους έχουν ακόμα μηνιάτικο) να μη φτάνει ούτε για το πρώτο δεκαήμερο του μήνα,
με τη σύνταξη να έχει κλαπεί πριν ακόμα φτάσει στο γέροντα,
με τους φοροεισπράκτορες να μην γνωρίζουν έλεος,
με τα λουκέτα να αφανίζουν μαγαζιά, δρόμους, γειτονιές και πόλεις,
έρχεται ο πρωθυπουργός να θέτει ως στόχο ...«κάθε οικογένεια και ένας εργαζόμενος»!
*
Αυτός ο «ένας εργαζόμενος»,
χωρίς συλλογική σύμβαση,
με βασικό 500 ευρώ (για τα οποία του ζητάνε να πληρώνει φόρο ...εισοδήματος!),
χωρίς βιβλία για τα παιδιά του στο σχολείο,
που του αυξήσανε τρεις φορές το ΦΠΑ, τέσσερις φορές τη βενζίνη, πέντε φορές το ρεύμα,
που κόψανε τη σύνταξη του πατέρα του,
που τον κυνηγάει η τράπεζα για το ληστρικό δάνειο που αναγκάστηκε να πάρει, που του αυξήσανε 40% το εισιτήριο στο λεωφορείο, που τον ληστεύουν στα διόδια,
είναι αυτός ο «ένας εργαζόμενος» που - κατά τον πρωθυπουργό - θα συντηρεί οικογένεια και μάλιστα μια οικογένεια που τα υπόλοιπα μέλη της θα είναι άνεργα!
*
Οσοι έχουν στοιχειώδη σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος, ξέρουν ότι το θέμα που ανακύπτει σήμερα στην Ελλάδα είναι τούτο:
Υπάρχει σήμερα οικογένεια που να μπορεί να συντηρήσει ένα άνεργο μέλος της;
Αλλά ο πρωθυπουργός, οι φίλοι του οι τραπεζίτες, οι φίλοι του εφοπλιστές, οι φίλοι τους της τρόικας έχουν άλλη επιδίωξη: Να «καταφέρουν» ένας (ημι)εργαζόμενος να ...συντηρεί μια οικογένεια ανέργων!
*
Αν η δήλωση αυτή γινόταν από το φυσικό πρόσωπο Παπανδρέου, το περιεχόμενό της θα αφορούσε και θα αντανακλούσε την ποιότητα του φυσικού προσώπου Παπανδρέου. Σε αυτή την περίπτωση «μικρό το κακό».
Αλλά η δήλωση αυτή έγινε από τον πρωθυπουργό Παπανδρέου. Και η ιδιότητα αυτή μετατρέπει το «κακό» σε δράμα και τραγωδία μαζί:
Είναι το δράμα ενός ολόκληρου λαού και η χωρίς τέλος τραγωδία που θα τον βυθίσουν, αν δεν αρνηθεί τους «στόχους» της πολιτικής που τον εξανδραποδίζει, αν δεν απειθαρχήσει στα δεσμά της και αν δεν την ανατρέψει.
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσίευση σχολίου