Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Μια φορά και έναν καιρό, ο Νικόλαος Γερμανός, ένας σπουδαίος επιστήμονας και πολιτικός (εξελέγη βουλευτής το 1915) με υψηλή μόρφωση και πατριωτικά ιδανικά, οραματίσθηκε την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Έτσι, σε μια Θεσσαλονίκη που προσπαθούσε να συνέλθει από την καταστροφική πυρκαγιά του 1917 και να απορροφήσει τα αμέτρητα πλήθη των προσφύγων που αναζητούσαν μια καλύτερη μοίρα στη φτωχομάνα, εγκαινιάσθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1926 η 1η ΔΕΘ.
Η ΔΕΘ είναι ο εκθεσιακός πυλώνας της χώρας που στηρίζει και προβάλλει την Ελληνική παραγωγή και την επιχειρηματικότητα. Η ΔΕΘ ανδρώθηκε μαζί με την άνδρωση της πόλεως της Θεσσαλονίκης. Αποτελούσε και αποτελεί το καύχημα της πόλεως και ήταν πάντα μια γιορτή όχι μόνο για τους Θεσσαλονικείς και τους Έλληνες, αλλά και για πολλούς Ευρωπαίους εκθέτες προϊόντων και επισκέπτες. Η πόλη κατά την διάρκεια της εκθέσεως γιόρταζε και τα καταστήματά της παρέμεναν ανοικτά ακόμη και τη νύχτα. Το 1960, όταν η ΔΕΘ γιόρταζε τα 25 χρόνια λειτουργίας της, καθιέρωσε την Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου και με περηφάνια οι «εκθεσιακοί», διοίκηση και εργαζόμενοι, τόνιζαν ότι η πρώτη στη χώρα τηλεόραση (κλειστό κύκλωμα) λειτούργησε εκεί, στο περίπτερο της ΔΕΗ. Το 1962 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Τραγουδιού. Όλος ο Ελληνικός λαός ήταν προσηλωμένος στα ραδιόφωνά του και ακολούθως μετά το 1968 στις τηλεοράσεις, για να απολαύσει τις εξαίρετες δημιουργίες και εκτελέσεις τραγουδιών από κορυφαίους συνθέτες και τραγουδιστές. Η ΔΕΘ πλέον είχε γίνει ένα τεράστιο Ελληνικό πολιτιστικό γεγονός.
Μετά την μεταπολίτευση η ΔΕΘ αρχίζει και πολιτικοποιείται, με αποτέλεσμα ειδικά τα τελευταία χρόνια να υπάρξει μια ραγδαία φθίνουσα πορεία της. Όμως, η φετινή έχασε τελείως τη λαμπρότητα του παρελθόντος και ο εκθεσιακός χώρος μετατράπηκε σε χώρο διαμαρτυρίας όλων των κοινωνικών τάξεων κατά της μνημονικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο άλλοτε λαμπρός και γιορτινός εκθεσιακός χώρος έγινε πεδίο μάχης με εκτόξευση χημικών και χρήση βίας από πλευράς της αστυνομίας που σκίασαν και δηλητηρίασαν την ατμόσφαιρα και την αίγλη της εκθέσεως. Μέσα σ΄αυτό το κλίμα πραγματοποιήθηκε η πολυθρυλούμενη συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ, στο πλαίσιο της 76ης ΔΕΘ, του Πρωθυπουργού της Ελλάδος, κ. Γιώργου Παπανδρέου και του επιτελείου του. Εκτός της διαπίστωσης των στημένων ερωτήσεων από τους περισσότερους «δημοσιογράφους» των υποταγμένων ΜΜΕ απέναντι στην εγχώρια πολιτική εξουσία, αλλά και στα εξωπολιτικά κέντρα αποφάσεων, είχαμε σχεδόν μια από τα ίδια. Ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Βενιζέλος εκμεταλλεύτηκαν για άλλη μια φορά μια συνέντευξη τύπου, με υψηλό ακροατήριο αυτή τη φορά, δραματοποιώντας ακόμη περισσότερο την οικονομική κατάσταση της χώρας και προσδίδοντας σ΄ αυτή στοιχεία εμπόλεμης κατάστασης προκειμένου να γίνουν με όσο πιο ήπιο τρόπο γίνεται, αποδεκτά τα νέα οικονομικά μέτρα από τον Ελληνικό λαό.
Ο κ. Παπανδρέου απέφυγε να απαντήσει ξεκάθαρα για τις θέσεις της
κυβέρνησής του στα Εθνικά θέματα (ΑΟΖ, Τουρκία, Θράκη κ.α.) όπως επίσης
απέφυγε επιμελώς να τοποθετηθεί για την αναγκαία περιστολή των δημοσίων δαπανών και του τερατώδους δημόσιου κράτους. Δηλαδή, για άλλη μια φορά δεν άγγιξε τα «ρετιρέ» της δημόσιας διοίκησης και του προνομιακού κατεστημένου των ΔΕΚΟ που αποτελούν τον συνδικαλιστικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, που συντέλεσε στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ήταν ένας από τους στόχους που είχε εγγυηθεί στην τρόικα, ότι θα αποτελέσει προτεραιότητα για την κυβέρνηση του. Γιατί μέσω του περιορισμού του σπάταλου κράτους θα επιτυγχανόταν εν μέρει η δημοσιονομική ισορροπία της οικονομίας μας.
Έτσι, θεωρώ, πως προέκυψε μόνο ένα νέο στοιχείο και επιβεβαιώθηκε ένα άλλο στοιχείο από αυτή τη συνέντευξη τύπου.
Ως νέο στοιχείο έχουμε την εξαγγελία ενός ακόμη καθαρώς εισπρακτικού φόρου στα ακίνητα που επιβάλλεται σε όλους τους ιδιοκτήτες χωρίς καμία εξαίρεση, έστω της πρώτης κατοικίας. Το διετές τέλος της ακίνητης περιουσίας θα εισπραχθεί εκβιαστικά μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Το νέο χαράτσι στα ακίνητα είναι η εύκολη εισπρακτική μέθοδος της κυβέρνησης λόγω της μεγάλης υστέρησης άλλων εσόδων που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν λόγω της ανικανότητας του εισπρακτικού μηχανισμού της χώρας. Δηλαδή, ο άμεσος και εύκολος τρόπος είσπραξης χρημάτων από την κυβέρνηση είναι η περικοπή μισθών και συντάξεων και η φορολογία του ακινήτου. Συνεπώς, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται, πως η κυβέρνηση ποτέ δεν είχε ουσιαστικό σχέδιο απομάκρυνσης της χώρας από την βαθειά ύφεση.
Το στοιχείο που επιβεβαιώθηκε είναι, πως ο κ. Παπανδρέου είναι πλέον «ασύμμετρη» απειλή για την Ελληνική γλώσσα, από τη στιγμή που ήταν τελείως αδύνατο να ολοκληρώσει μια ορθή πρόταση και αμφιβάλλω, εάν κάποιοι από τους παρισταμένους έβγαζαν νόημα από αυτά που έλεγε. Ίσως, μόνο ο κ. Σημίτης θα μπορούσε να καταλάβει τι εννοούσε, όταν αναφερόταν σε «καινοτόμους επιχειρηματίες». Άλλωστε, είναι δεδομένο πως καθημερινά βιάζει κατάφορα την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού και πολύ αμφιβάλλω, εάν ο ίδιος και το επιτελείο του είναι δυνατόν να πιστεύουν μέρος από αυτά που κάθε τόσο λέει.
Η συγκεκριμένη συνέντευξη, λοιπόν, ήταν λύτρωση της κυβέρνησης απέναντι στις ορέξεις της τρόικας και η νέα οικονομική αφαίμαξη στα ακίνητα ήταν νέα ψυχρολουσία στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Το χειρότερο, βέβαια, όλων είναι πως κανείς από την κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί, πως τα βάσανα του Ελληνικού λαού θα έχουν κάποιο τέλος, ενώ πλέον η Ελληνική οικονομία είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο.
Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
egerssi@otenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου