«Η ιστορία του Εθνικού νομίσματός μας απαριθμεί πλέον των 2.700 ετών και είναι τουλάχιστον απρέπεια να χλευάζεται ακόμα και η αναφορά σε αυτό. Εκτός από την περίοδο αυτή του Ιωάννη Καποδίστρια (1828 – 1832) όπου το νόμισμα τις Ελλάδας ήταν ο φοίνικας, με τη τελευταία επανεμφάνιση και καθιέρωση της δραχμής, ως νομισματική μονάδα, που έγινε το 1833, επί αντιβασιλείας του Όθωνα και μέχρι την είσοδό μας στη ζώνη του Ευρώ (2002), σε όλες τις άλλες περιόδους, από τα απελευθέρωσή μας από τον τουρκικό ζυγό και για 170 ολόκληρα χρόνια στην χώρα μας, κυκλοφορούσε …«ελεύθερα» η δραχμή. Το 2002 με μια σφιχτή ισοτιμία 1 ευρώ =340,75 δραχμές, εισήλθαμε στη ζώνη του ευρώ, η οποία απολογιστικά απεδείχθη όντως η ζώνη, δηλαδή η θηλιά στο λαιμό της Ελληνικής κοινωνίας.Έδωσε ήρωες και έπη η «Ελλάδα της …δραχμής». Ασκήθηκαν νομισματικές πολιτικές, ήταν στοιχείο και το νόμισμα, εθνικής ανεξαρτησίας.
Στη συνέχεια προβλήθηκε βίντεο με δηλώσεις επιφανών οικονομολόγων και πολιτικών που τάσσονται υπέρ της επιστροφής της χώρας μας σε εθνικό νόμισμα. Μεταξύ αυτών, ήταν και η εθνικά υπερήφανη (για μας τους Έλληνες) ομιλία στο ευρωκοινοβούλιο του Άγγλου ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Νάιτζελ Φάρατζ, επίσης ακουστήκαν δηλώσεις των: Νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν, του Νουριέλ Ρουμπινί, Τζόζεφ Στίγκλιτζ, Πούτιν, ο κ.α.
Ορισμένοι παπαγαλιστές του συστήματος που "βολεύονται με την υποταγή γιατί φοβούνται την ανατροπή", έφθασαν στο σημείο να αποκαλούν τους υποστηρικτές της άποψης αυτής ως «συμμορία της δραχμής», τα μέλη της οποίας έχουν δήθεν διοχετεύσει τα χρήματά τους στο εξωτερικό , με σκοπό την κερδοσκοπία όταν επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα! Προφανώς η «συμμορία του Μνημονίου και των ευρωδούλων» βλέποντας ότι χάνουν τη μάχη των επιχειρημάτων, επιτέθηκαν με αυτούς τους αήθεις τρόπους. "Πυροβολούν τον πιανίστα, χωρίς να ακούνε τη μουσική". Αλλοίμονο, στη «συμμορία της δραχμής» πρόεδρος είναι ο ευπατρίδης και φιλέλληνας Ζισκάρ ντ΄Εστέν.
Σήμερα, συνέχισε ο Θ. Κατσανέβας, ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η επιστροφή στη δραχμή με σχέδιο, σωφροσύνη και νοικοκυροσύνη και όχι η παραμονή στο μνημόνιο και το ευρώ, είναι ο μονόδρομος της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα και τους πολίτες. Για 'ολα τα τρομολαγνικά επιχειρήματα του τύπου δε θά έχουμε να φάμε, δε θα έχουμε πετρέλαιο, φάρμακα, κλπ., απαντήθηκαν και απαντώνται στο βιβλίο, μαζί με συγκροτημένες προτάσεις για την έξοδο και την προοπτική ελπίδας για το μέλλον. Η παραμονή στο ευρώ και στο μνημόνιο των ευρώδουλων βασανιστών της χώρας, συνιστά την αποδοχή μιας μόνιμη κόλασης χωρίς ελπίδα. Ενώ η έξοδος, που ασφαλώς δεν είναι σπαρμένη με ροδοπέταλα, σηματοδοτεί την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο»
Ακολούθησε συζήτηση και ο ομιλητής απάντησε στα καυτά ερωτήματα των παρευρισκομένων. Έγινε ουσιαστικός διάλογος, …μέχρι τη διακοπή του ρεύματος από την ΔΕΗ στην περιοχή….(δάκτυλος των Ευρολάγνων…ακούστηκε !)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου