ΓΙΑΤΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΤΡΕΜΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ

Ποια μέτρα κινδυνεύουν να καταπέσουν στα δικαστήρια - Η «ομολογία» της τρόικας για τους χαμένους στόχους - Οι φοροδίκες και η προσφυγή στο Μισθοδικείο Κενό γράμμα μπορεί να αποδειχτούν τα νέα σκληρά μέτρα που πρόσφατα ψηφίστηκαν από τη Βουλή, ειδικά εκείνα που αφορούν σε περικοπές συντάξεων και αποδοχών, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια κυβέρνηση και δανειστές όχι μόνο σε επιβολή νέων αλλά και σε περαιτέρω επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και τη δημιουργία μιας εκρηκτικής κοινωνικής κατάστασης. Κάτι που άλλωστε «ομολογεί» και η ίδια η τρόικα, βλέποντας ότι... τα θεμέλια του οικοδομήματος του νέου μνημονίου τρίζουν πριν καλά-καλά αυτό ξεκινήσει να εφαρμόζεται. Η οικονομική αιμορραγία του Ελληνικού Δημοσίου από τις παρατεταμένες κινητοποιήσεις των δικαστών (μέχρι και τις 21 Νοεμβρίου), η απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου περί αντισυνταγματικότητας του νέου συνταξιοδοτικού νομοσχεδίου (που έχει θορυβήσει άλλωστε τους δανειστές όπως είχε αποκαλύψει το «ΘΕΜΑ» στις 4/11), ο χαμένος στόχος για την εκκαθάριση των φορολογικών υποθέσεων που θα έφερναν ζεστό χρήμα στα άδεια κρατικά ταμεία, αλλά και οι επικείμενες προσφυγές συνταξιούχων, μισθωτών και δικαστών για την ακύρωση των νέων περικοπών απειλούν να τινάξουν στον αέρα το νέο εισπρακτικό εγχείρημα, παγιδεύοντας έτσι κυβέρνηση και δανειστές στον φαύλο κύκλο της επιβολής νέων μέτρων για την κάλυψη των οικονομικών στόχων που έμειναν ανεπίτευκτοι. «Σημαντικά θέματα του Προϋπολογισμού είναι πιθανόν να τεθούν υπό αμφισβήτηση στα δικαστήρια, κάτι το οποίο θα οδηγήσει στην ανάγκη να καλύψουμε ένα δημοσιονομικό κενό που θα προκύψει ως αποτέλεσμα», «ομολογούν» στο κείμενο του νέου μνημονίου τα μέλη της τρόικας, επιμένοντας, παρ’ όλα αυτά για τους δικούς τους λόγους, στην ανάγκη επίτευξης των νέων στόχων, που οι ίδιοι διαβλέπουν ότι δύσκολα θα πραγματοποιηθούν. Με απλά λόγια, δανειστές και κυβέρνηση στην προσπάθειά τους να επιτύχουν με κάθε κόστος τη δημοσιονομική προσαρμογή έλαβαν μέτρα που κινδυνεύουν να αποδειχτούν ανεφάρμοστα στην πράξη, επιβεβαιώνοντας τη γνωστή λαϊκή ρήση που λέει «όποιος πάει για πολλά χάνει και τα λίγα». Το «ΘΕΜΑ» παρουσιάζει σήμερα τους λόγους για τους οποίους ο βασικός πυρήνας των νέων μέτρων κινδυνεύει όχι μόνο να μην εφαρμοστεί, αλλά και να φέρει την κυβέρνηση σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, αφήνοντάς την έκθετη απέναντι στις υποχρεώσεις που έχει δεχθεί να υλοποιήσει, αλλά και έναντι της κοινωνίας. Αρκεί να αναφερθεί ότι ήδη από τον κρατικό κορβανά λείπουν εκατομμύρια ευρώ λόγω της παράλυσης που σημειώνεται τον τελευταίο καιρό στη Δικαιοσύνη, αλλά και από τον χαμένο στόχο της εκκαθάρισης υποθέσεων με φορολογικό αντικείμενο από τα διοικητικά δικαστήρια. Ο πιο σημαντικός ρυθμιστής της κατάστασης δεν είναι άλλος από τη Δικαιοσύνη, η οποία έχει αρχίσει να απομακρύνεται από τη λογική της συνεχούς επιβάρυνσης με νέα φοροεισπρακτικά μέτρα μόνο μισθωτών και συνταξιούχων, όπως φάνηκε και από την απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η απόφαση αυτή, με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αν και δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για την κυβέρνηση, άνοιξε τον δρόμο για να προσφύγουν στα δικαστήρια και να δικαιωθούν όλοι όσοι έχουν υποστεί περικοπές στις συντάξεις τους. Οι αποφάσεις που θα εκδοθούν δεν μπορούν να αποκλίνουν από την απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες συνταξιούχοι θα μπορούν να διεκδικήσουν από το κράτος τα χρήματα που έχασαν από το τρίτο μνημόνιο, δηλαδή τις μειώσεις των συντάξεών τους, την περικοπή των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, αλλά και του επιδόματος θερινών διακοπών. Και μπορεί η κυβέρνηση σε μια τέτοια περίπτωση να επικαλεστεί τα άδεια κρατικά ταμεία και να αρνηθεί να καταβάλει τις διεκδικήσεις, δεν θα μπορέσει, όμως να αποφύγει την κοινωνική δυσαρέσκεια η οποία θα οξυνθεί περαιτέρω, δεδομένου ότι οι προσφεύγοντες θα έχουν δικαιωθεί, πλην όμως οι αποφάσεις θα παραμείνουν ανεκτέλεστες. Μια άλλη ανοιχτή πληγή για την κυβέρνηση αποτελεί η πρόθεση των δικαστών να προσφύγουν στο Μισθοδικείο, διεκδικώντας την ακύρωση των νέων περικοπών στις αποδοχές τους. Ο δρόμος για τη δικαίωσή τους έχει ανοίξει μετά την απόφαση της Διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία έκρινε ότι το νέο ψαλίδι στις αποδοχές των δικαστών δεν εξυπηρετεί δημοσιονομικούς στόχους -καθώς οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης είναι μόλις 4.000- αλλά αποβλέπει στην πλήρη κατάλυση του μισθολογίου τους. Με την απόφαση αυτή της Ολομέλειας, δικαστές και εισαγγελείς έχουν ήδη έτοιμες τις προσφυγές προς το Μισθοδικείο - το μόνο αρμόδιο να εκδικάσει τις αξιώσεις τους. Έχουν δε όλες τις πιθανότητες να δικαιωθούν, καθώς στο παρελθόν το Μισθοδικείο έχει ήδη κρίνει βάσει των συνταγματικών επιταγών ότι οι αποδοχές των δικαστών πρέπει να είναι ανάλογες με αυτές των βουλευτών. Εξαιτίας των νέων περικοπών οι δικαστές χάνουν περί το 60% των αποδοχών τους, ενώ οι βουλευτές, όπως είχε ανακοινώσει η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κυρία Βασιλική Θάνου, διατηρούν ακόμη πολλά από τα προνόμιά τους, όπως ποσό 800 ευρώ για τα σταθερά τους τηλέφωνα, 1.200 ευρώ για την απόκτηση αυτοκινήτου μέσω leasing, κάλυψη της δαπάνης για στέγαση του γραφείου τους και άλλα έξοδα που καλύπτονται από τον προϋπολογισμό της Βουλής. Αξίζει να σημειωθεί πως οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί συνεχίζουν να λαμβάνουν μέχρι σήμερα δόσεις από αναδρομικά που τους επιδικάστηκαν στο παρελθόν από το Μισθοδικείο. Μάλιστα, η καταβολή των δόσεων αυτών με το νέο μνημόνιο μετατέθηκε για τα επόμενα δύο έτη (2013 και 2014). Τώρα, η έκδοση νέων αποφάσεων που θα δικαίωνε τους δικαστές σε σχέση με τις νέες περικοπές θα φέρει σε ιδιαιτέρως δύσκολη θέση την κυβέρνηση, η οποία ήδη βρίσκεται σε πόλεμο με τους λειτουργούς της Θέμιδος. Οι απώλειες Η Δικαιοσύνη όμως πέρα από την αποστολή ως θεματοφύλακας του κράτους δικαίου, λειτουργεί και ως εισπρακτικός μηχανισμός, αποφέροντας έτσι στο κράτος έσοδα εκατομμυρίων ευρώ. Από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των δικαστών, οι οποίες ξεκίνησαν με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους, το κράτος απώλεσε μεγάλα έσοδα. Σύμφωνα με ενδεικτικά στοιχεία που έχει παρουσιάσει η κυρία Θάνου, τα εισπραττόμενα ποσά από δικαστικά έξοδα και ποινές μόνο από το Εφετείο Αθηνών είναι, κατά μέσο όρο, 1.400.000 ευρώ ετησίως και τα αντίστοιχα βεβαιούμενα στις εφορίες ποσά, μόνον από το ίδιο δικαστήριο, είναι 15.000.000 ευρώ ετησίως. Τα δε ποσά από όλα τα δικαστήρια της χώρας είναι τουλάχιστον τριπλάσια. Σε όλα αυτά, βέβαια, δεν συμπεριλαμβάνονται τα χρήματα που εισπράττονται από το δικαστικό ένσημο για τη συζήτηση των αγωγών, των παραβόλων κ.λπ. Σε μια προσπάθεια να περιορίσει, προφανώς, τις απώλειες αυτές, η κυβέρνηση αύξησε το κόστος των δικαστικών ενσήμων -ακρίβυνε δηλαδή τη Δικαιοσύνη. Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν και αυτή η αύξηση θα εξισορροπήσει την κατάσταση από τη στιγμή που τα δικαστήρια έχουν βάλει λουκέτο. Ο χαμένος στόχος για τις φοροδίκες «Με τους δικαστές και τους δικηγόρους στους δρόμους, η εκκαθάριση των φορολογικών υποθέσεων είναι άπιαστο όνειρο. Ένας ολόκληρος σχεδιασμός από τον προηγούμενο υπουργό και από εμάς φοβάμαι ότι θα μείνει στα χαρτιά», είχε αναφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αντώνης Ρουπακιώτης, σε συνέντευξή του στο «ΘΕΜΑ» την περασμένη Κυριακή. Τα μεγάλα δικαστήρια της χώρας είχαν αποδυθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να κλείσουν τις εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις και να επιτύχουν τον στόχο που έχει θέσει η τρόικα για μηδενισμό των 157.000 δικογραφιών μέχρι το τέλος του 2013, ώστε να εισπραχθεί έστω και μέρος των 33 δισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι είναι το σύνολο των ποσών των προσφυγών. Ωστόσο, ο στόχος θεωρείται πλέον ανέφικτος με τις κινητοποιήσεις δικαστών και δικηγόρων σε εξέλιξη. «Μας ζήτησαν να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, αλλά μετά αυτοί μας γύρισαν την πλάτη», είχε αναφέρει, κατ’ επανάληψη, ο πρόεδρος της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών κ. Γεώργιος Φαλτσέτος, δήλωση που παραπέμπει στην προσπάθεια που κατέβαλλαν οι διοικητικοί δικαστές να πιάσουν τους στόχους. Όμως, όπως τονίζουν, όχι μόνο δεν θα ανταμειφθούν έστω και ηθικά από την κυβέρνηση γι' αυτή τους την προσπάθεια, αλλά υπέστησαν και νέες μειώσεις. Αλλά και το ίδιο το Δημόσιο, που στόχευε στην είσπραξη των παραπάνω ποσών μέσα από την εκκαθάριση των φορολογικών υποθέσεων, αυτοϋπονόμευσε το όλο σύστημα, αφού, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία, το 2011 άσκησε 2.184 αναιρέσεις (!) επί αποφάσεων Εφετείου, καθυστερώντας έτσι την είσπραξη εσόδων, ενώ αντίθετα το 2010 είχε ασκήσει μόνο 808 αναιρέσεις. Η εκκρεμότητα στο ΣτΕ για το δεύτερο μνημόνιο Σε ανύποπτο χρόνο, όντας ακόμη πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) και πολύ πριν αναλάβει καθήκοντα υπηρεσιακού πρωθυπουργού, ο κ. Παναγιώτης Πικραμμένος είχε κρούσει το καμπανάκι του κινδύνου προς την πολιτική ηγεσία της χώρας για τη σωστή και δίκαιη κατανομή των νέων επιβαρύνσεων προς τους Έλληνες πολίτες, που απορρέουν από το δεύτερο μνημόνιο και τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι των δανειστών της. Σήμερα εκκρεμούν προς συζήτηση στο ΣτΕ οι προσφυγές κατά του δεύτερου μνημονίου (σ.σ.: δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη η ημερομηνία συζήτησής τους), αλλά, σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών κύκλων, έχει ήδη οριοθετηθεί το πλαίσιο που θα κινηθεί η όποια ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου από την απόφαση που είχε εκδώσει για το πρώτο μνημόνιο. Η Ολομέλεια του ΣτΕ, υπό τον κ. Πικραμμένο, είχε κρίνει συνταγματικό το πρώτο μνημόνιο για λόγους δημοσίου συμφέροντος, πλην όμως είχε επισημάνει τις οικονομικές επιβαρύνσεις που θα ακολουθήσουν για τους Έλληνες πολίτες. (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 19/11/2012 – ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΟΚΚΑΛΗ)