Ο Προβόπουλος «λαγός» για τις ασφαλιστικές

Εντείνονται οι πιέσεις για τη νομή της πίτας των ασφαλιστικών ταμείων και είσοδο στο παιχνίδι και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στο πλαίσιο των τριών πυλώνων ασφάλισης, στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών όπως έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση στο Μνημόνιο. Το θέμα επανέφερε με την έκθεσή του ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργος Προβόπουλος, ενώ λίγο πριν το Πάσχα δηλώσεις για το ζήτημα είχε κάνει και ο επικεφαλής της task force, Χόρστ Ράιχενμπαχ.
Ελενα Ερμείδου 
Η ομοβροντία δηλώσεων-συστάσεων δείχνει ότι το θέμα τίθεται ζεστά και σε υψηλό επίπεδο, δίνοντας την έκθεση ότι οι εξελίξεις έχουν πυροδοτηθεί. Θεσμικά το ασφαλιστικό σύστημα προβλέπει διαχωρισμό και ισότιμη ανάπτυξη της ασφάλισης σε τρεις πυλώνες, ήτοι κοινωνική, επαγγελματική και ιδιωτική. Η αισθητά χαμηλή ανάπτυξη του δεύτερου και τρίτου πυλώνα στην Ελλάδα οφείλεται στην χαμηλή ζήτηση αλλά και τις θεσμικές αγκυλώσεις που δρουν απαγορευτικά από πλευρά προσφοράς. 

Ο διοικητής της ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος, μετά την προτροπή του Η Reichenbach για την ανάγκη εφαρμογής των τριών πυλώνων ασφάλισης, που πρώτο είχε γράψει το Sofokleousin.gr στις 2 Μαίου, ανοίγει πλέον το διάλογο για την συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στο θέμα της ασφάλισης και της συνταξιοδότησης. 
Ωστόσο, το χαλί δεν είναι στρωμένο με ροδοπέταλα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι όρους θα θέσει το κράτος και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές για την συνεργασία αυτή. Ακόμα ένα ερώτημα είναι πόσο αποτελεσματικά θα γίνει η διαχείριση του διοικητικού αλλά και του επενδυτικού κινδύνου που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν τα συνταξιοδοτικά σχήματα, ενώ προβλήματα ενδεχομένως να αντιμετωπίσει και το τραπεζικό σύστημα 
Το μείζον αυτό ζήτημα τίθεται και από τον ΟΟΣΑ ο οποίος μεταξύ των άλλων τονίζει ότι η ανάγκη για υψηλή συμμετοχή στο δεύτερο και τρίτο πυλώνα δεν είναι μόνο πρόκληση αλλά και εξασφάλιση επάρκειας. Φυσικά για να εκπληρωθούν όλα αυτά και να διασφαλιστεί η επάρκεια των μελλοντικών συντάξεων ο ρόλος του Πυλώνα ΙΙ και ΙΙΙ προαπαιτεί υψηλή συμμετοχή, υψηλές εισφορές και επαρκείς αποδόσεις. 
Ανάγκη ενίσχυσης του δεύτερου και του τρίτου ασφαλιστικού πυλώνα
Η ασθενικότητα του  πρώτου πυλώνα δημιουργεί προϋποθέσεις για ενίσχυση της ζήτησης ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Εντούτοις, μια σειρά από παράγοντες, σύμφωνα με την διεθνή εμπειρία  μπορεί να υπονομεύσουν την αποτελεσματική αξιοποίηση της ιδιωτικής και της επαγγελματικής ασφάλισης. 
Στην περίπτωση της Ελλάδος, η προσφορά ασφαλιστικής κάλυψης μέσω του δεύτερου πυλώνα προσκρούει σε τρία βασικά εμπόδια: στο ασταθές, άνευ κινήτρων, φορολογικό καθεστώς που αντιμετωπίζουν οι εργοδότες, στο υψηλό ποσοστό μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες θεσμικά δεν έχουν τη δυνατότητα ίδρυσης ταμείου επαγγελματικής ασφάλισης, και στις γραφειοκρατικές διαδικασίες που αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Επιπλέον ανασταλτικός παράγοντας για την Ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί η έλλειψη προτάσεων για ολοκληρωμένες εξειδικευμένες παροχές από τα ταμεία αυτά.
Στην Ελλάδα να σημειωθεί η πρόσφατη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που αφορούν την ιδιωτική ασφάλιση (Ν. 4110/2013) κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση της παροχής κινήτρων 
Τέλος, η ενίσχυση του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα δεν συνεπάγεται απαραίτητα αύξηση της συνολικής αποταμίευσης, καθώς ενδέχεται να απορροφήσει πόρους από παραδοσιακούς φορείς ιδιωτικής αποταμίευσης, όπως το τραπεζικό σύστημα.

sofokleousin