Μαύρο από γαλαζοπράσινη μείξη…

Του  Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Μην ψάχνετε το μαύρο στο μέλλον και μην ανατρέχετε στο μαύρο του παρελθόντος για να ορίσετε το τελικό πολιτικό χρώμα που προκύπτει από την κυβερνητική γαλαζοπράσινη μείξη!   

Το μαύρο είναι το πολιτικό παρόν της Ελλάδας, ενώ πρόκειται για το πλέον φυσιολογικό χρώμα μετά από την ανάμειξη των πλέον παλαιοκομματικών και χυδαίων αποχρώσεων της ιστορίας της ...

ύστερης μεταπολίτευσης.   

Μαύρα νομοθετήματα που νομιμοποιούν την αυθαιρεσία κάθε είδους, η οποία καλλιεργήθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έρχονται να «παρηγορήσουν» ή να προκαλέσουν ακόμη περισσότερο τον φτωχοποιούμενο ελληνικό λαό, ενώ αποσκοπούν στην άντληση κάποιων εσόδων για το κράτος μέσω της νομιμοποίησης της μαύρης κοινωνικής συμπεριφοράς. Η γαλαζοπράσινη αυθαιρεσία σε ελκυστικές δόσεις νομιμοποίησης, καθιστά την μαυρίλα κανόνα και την πολιτικώς ορθή αλητεία κάθε είδους γνώμονα συμπεριφοράς των πολιτών.

Δοξάστε λοιπόν τους κυβερνήτες που οραματίζονται μια σύγχρονη Ελλάδα του… απόλυτου μαύρου! Μαύρη ακίνητη ιδιοκτησία, μαύρη εργασία, μαύρη εργοδοσία, μαύρες προμήθειες του δημοσίου με υπερτιμολογήσεις ακόμη και 2000%, μαύρα ταμεία κομμάτων, μαύρες λειτουργίες τραπεζών, μαύρη ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού τομέα με τον πλούτο του λαού, μαύρες διαδικασίες στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, μαύρος τουρισμός, μαύρη εκπαίδευση, μαύρη υγεία και κατάμαυρη ναυτιλία με συνυποσχετικό  εθελοντικής συνεισφοράς των εφοπλιστών στα φορολογικά έσοδα με αντάλλαγμα την διαιώνιση της φορολογική τους ασυλίας. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός της γαλαζοπράσινης Δεξιάς Άνοιξης εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του εκ μέρους των ελλήνων προφανώς, τους οποίους χαρατσώνει συστηματικά και ασφαλώς εξαναγκαστικά, προς τους ευαίσθητους κοινωνικά εφοπλιστές, για την έκφραση καλής διάθεσης, την ίδια στιγμή που εξαπέλυε νέες απειλές και οικονομικές βροντές προς αχάριστους εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους! Έτσι, μαύρο σκέπασε και την πολιτική αφήγηση, με τα μαύρα να μετατρέπονται σε λευκά μετά από το συνηθισμένο κυβερνητικό ξέπλυμα και τα καθαρά λευκά σε μαύρα πρόβατα ενός καθεστώτος που βαπτίζει την μαυρίλα λάμπουσα και φεγγοβολούσα!

Το φαιδρότερο όλων είναι πως αυτή η πασίδηλη και κραυγαλέα μαυρίλα αποκαλείται επέλαση του Νέου σε αντιδιαστολή με το Παλιό και φθαρμένο! Πάρτε τώρα και το Νέο νομοθέτημα τακτοποίησης των  Αυθαιρέτων κτισμάτων ιδιωτών, δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ … να ασπρίσει η μαύρη ψυχή κάθε Παλιού στο κόλπο της «προόδου» και της ευημερίας των πονηρεμένων, ξεδιάντροπων και θρασέων πελατών και πατρώνων του δικομματισμού στην Ελλάδα! Διαβάστε το νέο σχέδιο νόμου περί αυθαίρετης δόμησης και διαπιστώστε και επ’ αυτής της χαρακτηριστικής περιπτώσεως, την αντίληψη περί Νέου των παλαιών και μη εξαιρετέων διαφθορέων του ελληνικού λαού.

Μετά θα απορείτε και θα αναζητείτε τον ξένο δάκτυλο συνωμοτών που μαυρίζει όσο πράσινο απέμεινε στην Ελλάδα!!! Θα διαρρηγνύετε, κάποιοι «μαύροι», τα φαντεζί, ολόλευκα ιμάτιά σας, που κρύβουν την μεγαλύτερη προστυχιά και κοινωνική ανευθυνότητα που θα μπορούσε να διανοηθεί ένας κάπως φυσιολογικός άνθρωπος και ενσυνείδητος πολίτης!

Οι εμπρηστές έχουν γαλαζοπράσινη πολιτική απόχρωση, όντες ορκισμένοι εχθροί και του γαλάζιου και του πράσινου της φύσης. Στην Ελλάδα οι ηθικοί αυτουργοί της φυσικής και γενικότερα περιβαλλοντικής καταστροφής, έχουν το ίδιο γαλαζοπράσινο πολιτικό χρώμα με τους φυσικούς αυτουργούς της πτώχευσης κράτους και τραπεζών και της, σύμφωνα με την επιστήμη, εχθρικής επίθεσης στον ελληνικό λαό με όπλο την στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, η οποία αν εξεταστεί αναλυτικά, αποτελεί σαφές έγκλημα κατά των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Μοιάζει, λοιπόν, μάλλον ως φυσική ακολουθία αυτής της διεστραμμένης εξέλιξης του πολιτικού φαινομένου στην Ελλάδα, με την απύθμενη υποκρισία του παλαιοκομματισμού να υποδύεται τον μετανεωτερισμό, η ανάδειξη του μαύρου και στην βουλή. Είναι αυτό το ίδιο, το γαλαζοπράσινο καθεστώς της παρατεταμένης διαφθοράς, που δίνει σημαίνον βήμα στον μαύρο νεοναζισμό για να μετατρέψει ένα ήδη πολιτικά χυδαίο κοινοβούλιο σε αισχρό κυνοβούλιο, κανονικό οίκο ανοχής, όπου ο εθνικισμός εκφράζεται ως ρατσισμός με συμπεριφορά  τραμπούκου νταβατζή. Κι όμως ελάχιστοι πολίτες φαίνεται πλέον να σοκάρονται από τις αλήτικες συμπεριφορές των μαύρων της βουλής, που  μισούν με την κατάμαυρη ψυχή τους, τους μαύρους στην επιδερμίδα, καθώς μάλλον αντιλαμβάνονται πως η πολιτικώς ορθή αλητεία είναι σήμερα επαχθέστερη από τους τραμπούκους του πεζοδρομίου, που εξελέγησαν ως αντιπρόσωποι στην βουλή. Μπορεί και να είναι, μπορεί αν το εξετάσεις εμπαθητικώς να είναι και χειρότεροι (οι κυβερνώντες κι όσοι στηρίζουν την πολιτεία τους). Αλλά σημασία έχει πως πλέον όλα τα μαύρα μοιάζει να εναρμονίζονται στην Ελλάδα, η οποία θυσιάζοντας εργαζόμενους και μια ολόκληρη νέα γενιά δηλώνει δια της πολιτικής της ηγεσίας, πως τάχαμου έτσι σκοπεύει να αποκατασταθεί ως κράτος και κοινωνία στους Δυτικούς Θεσμούς.

Παραμύθια! Η Ελλάδα καθημερινά και με ταχύτερο βηματισμό αποκλίνει από την σύγχρονη δυτική αντίληψη περί ευημερίας, δημοκρατίας και ανάπτυξης. Και το χειρότερο είναι πως για το δικό τους συγκυριακό συμφέρον, παριστάνουν ότι το αγνοούν ηγέτες και ηγήτορες του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου συστήματος. Η Ελλάδα δεν είναι απλώς το μαύρο πρόβατο στις λεγόμενες Δυτικές και ιδίως Ευρωπαϊκές πολιτικές, όπως έχω με πλήθος παρεμβάσεών μου δείξει, αλλά η επιτομή των μαύρων πολιτικών πρακτικών στο δυτικό ημισφαίριο. Το βασίλειο της υποκρισίας που διαρκώς εμφανίζεται να είναι και να επιδιώκει το αντίστροφο από αυτό που υφίσταται και εξελίσσεται.

Η χειρότερη μάλιστα ψευδαίσθηση είναι ότι μέσω της επιτροπείας της τρόικας η χώρα θα μπει σε μία διαδικασία ξεμαυρίσματος, λεύκανσης. Αυτό κι αν είναι ο πλέον καταστροφικός μύθος που οδηγεί αναπόδραστα σε μεγάλες περιπέτειες την χώρα, στο περιθώριο των ευρωπαϊκών πολιτικών και της ευρωπαϊκής οντότητας! Αυτό που πράγματι συμβαίνει αποκτώντας βαθύτερη και ουσιαστική θεσμική και κοινωνικοποιητική υπόσταση, είναι πως δια του ατομικού μηχανισμού δήθεν προσαρμογής της Ελλάδας στην ΟΝΕ, «ξεπλένεται» το μαύρο για να παραχθεί, όχι κάτι λευκό, αλλά απλώς ένα ξεθωριασμένο μαύρο που συμπίπτει με το ξεθώριασμα των κοινωνικών σχέσεων, παράλληλα με το ξεθώριασμα της κρατικής οντότητας της χώρας.

Αν η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, δεν συνειδητοποιήσει αυτή την κατάσταση και δεν φροντίσει να διαμορφώσει οργανωτικές δομές πολιτικής ανατροπής, με δημοκρατικά και ειρηνικά μέσα, της παλαιοκομματικής μαυρίλας και της νεοναζιστικής μαυρίλας που προέκυψε ως αντιδραστική διασκέδαση της πρώτης, το μέλλον φαντάζει σκοτεινότερο της σημερινής μαύρης πραγματικότητας. Έχει και το μαύρο – μαύρο την άκρη του προς την οποία θα κινούμαστε, στον βαθμό που συνεχίζουμε να κάνουμε το μαύρο άσπρο.     

Καφενειο