Ψέματα, ψέματα, ψέματα…

sotosblog
Το έχω γράψει ξανά και ξανά: Ζούμε μέσα στο ψέμα. Πνιγόμαστε σε αυτό. Βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό, και παραπάνω. Από τα αμέτρητα, δώστε βάση στο ακόλουθο παράδειγμα.
Σε μια κορύφωση προχειρότητας κι ερασιτεχνισμού, ή καλύτερα σε μια επίδειξη ακραίας ανικανότητας και παχύδερμης αναλγησίας, το υπουργείο Οικονομικών ξεκαθάρισε χθες ότι αντίθετα με την εξαγγελία που έκαναν μόλις πριν από λίγα εικοσιτετράωρα οι ίδιοι οι δικοί του αρμόδιοι, τελικά όχι μόνο δεν θα καταργηθεί το μέτρο της συλλογής αποδείξεων, αλλά, ίσα-ίσα, διπλασιάζεται και το ύψος που θα κληθούμε να υποβάλουμε με την δήλωσή μας οι φορολογούμενοι. Και συνοδεύθηκε αυτή τους η διευκρίνιση με την προσθήκη ότι μειωμένες αποδείξεις θα σημάνουν επιβολή τσουχτερού φορολογικού προστίμου.
Δηλαδή, σαν να μην φτάνει που είμαστε στεγνοί σαν τη Σαχάρα χωρίς να μπορούμε να αγοράσουμε ούτε γάλα για τα παιδιά μας, θα πρέπει να βρούμε τρόπο να δαπανήσουμε επιπλέον –κι εγώ δεν ξέρω από πού– ώστε να αποφύγουμε… Τι; Τι άλλο, από περαιτέρω μείωση του «διαθέσιμου» εισοδήματός μας!!!
Την ίδια ώρα στην Κρήτη, ανάμεσα σε μπουκάλια και άλλα ιπτάμενα αντικείμενα που του σβουρίζανε στην κεφάλα, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης δήλωνε με το χαρακτηριστικό στόμφο του ότι πήγε εκεί, λέει, για να πείσει την τοπική κοινωνία πως δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις των εισοδημάτων. Και προέβη ανερυθρίαστα στις σχετικές κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις.
Ρε πρόστυχε άντρα, πού το βρίσκεις τόσο θράσος; Από πού αντλείς τόση χυδαιότητα; Από πού;
Που να πάρει και να με σηκώσει, ακούω ακόμα και σήμερα από διάφορα χείλη ότι ο ελληνικός λαός είναι ένας ανειλικρινής λαός διεφθαρμένων. Ε, λοιπόν, είστε, ρε λαμόγια, η απόδειξη, το πειστήριο ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο! Ρε, αν ήταν ψεύτης σας κι εσάς, θα σας είχε πάρει χαμπάρι. Όμως δεν σας έχει καταλάβει ακόμα, απ’ ότι φαίνεται. Και μάλλον αδυνατεί να πιστέψει, ούτε καν χωράει το μυαλό του, ότι είναι δυνατόν άνθρωποι που τους έχει γεννήσει μάνα να λένε τέτοια τερατώδη ψέματα –ψέματα που σείονται οι ουρανοί! Αλλά δεν πάει ο νους του… Διότι μόνον ένας γνήσιος φιλαλήθης, ένας αυθεντικά έντιμος άνθρωπος, δεν αφήνει να πετάξει ο δικός του μέχρι εκεί που έχει ψηλώσει ο δικός σας. Εκεί, όπου έχει ψηλώσει, ναι! Εκεί, όπου δεν σας πιάνουν τα μπουκάλια…
Λήσταρχοι! Κατάλαβα γιατί μας κρατάτε στον πάτο, βουτηγμένους! Αλλά δεν είμαι ο μόνος. Κι όπως βλέπετε, μαύρο φίδι που σας έφαγε, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Εσχάτως μάλιστα και πήλινα. Έσσεται ήμαρ, βαζιβουζούκοι! Έσσεται ήμαρ, και θα σας κοπεί η γλώσσα.