Το μεγάλο μεκελειό στο Κονγκό

Κείμενο: Γιατροί Χωρίς Σύνορα
Φωτογραφία: Γιατροί Χωρίς Σύνορα


Θέα στο καμένο χωριό Faradje, σε μία από τις πιο αιματηρές επιθέσεις του LRA, μεπ 85 νεκρούς-25 Δεκεμβρίου 2008-© Avril Benoit

Τετάρτη, 4 Φεβρουαρίου 2009: Ντούνγκου, Κινσάσα, Γενεύη, Ναϊρόμπι – Δεκάδες καμένα χωριά, εκατοντάδες άμαχοι νεκροί από χτυπήματα με ρόπαλα και μαχαίρια, άντρες, γυναίκες και παιδιά θύματα απαγωγών. Ο Αντιστασιακός Στρατός του Κυρίου (LRA) εξακολουθεί να εξαπολύει βίαιες επιθέσεις κατά των αμάχων στο Χάουτ-Ουελέ (Haut-Uélé). Η ένταση αυτής της στοχευμένης βίας εναντίον των αμάχων ωθεί την ανθρωπιστική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) να καταγγείλει την ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών για την απραξία της όσον αφορά την προστασία του άμαχου πληθυσμού.

Από τις 25 Δεκεμβρίου του 2008 περισσότερα από 50 χωριά και πόλεις σε όλη την βορειοανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έχουν δεχτεί δολοφονικές επιθέσεις από τον Αντιστασιακό Στρατό του Κυρίου. Η Τόρα (Tora) στις 21 Ιανουαρίου, το Ταντούρου (Taduru) στις 24, το Άγουο (Awo) στις 28, το Μάνγκμπα (Mangba) στις 30 και το Ντζιλίμα (Ngilima) την 1η Φεβρουαρίου. Οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να καταφύγουν στο δάσος για να γλιτώσουν από τις σφαγές. Δεν υπάρχει κανείς να τους προστατεύσει. Περιμένουν μάταια για ανθρωπιστική βοήθεια, που δεν μπορεί να φτάσει σε αυτούς λόγω της ανασφάλειας που επικρατεί στην περιοχή.

Οι λίγοι αυτόπτες μάρτυρες επιβεβαιώνουν τον τρόμο αυτών των σφαγών. Ένας επιζήσας της επίθεσης που έγινε στο Μπαταντέ (Batandé) κοντά στο Ντορούμα (Doruma) την ημέρα των Χριστουγέννων περιγράφει την εμπειρία του που κοιτούσε ανήμπορος το σφαγιασμό των αγαπημένων του ανθρώπων: «Τους πήραν γρήγορα και τους πήγαν μακριά στα χωράφια και εκεί τους εκτέλεσαν όλους. Δεν έμεινε κανένας ζωντανός: παιδιά, βρέφη, έγκυες γυναίκες, ηλικιωμένοι, όλοι δολοφονημένοι. Πάνω από 60 άνθρωποι».



«Το συμπέρασμα στο οποίο έχουμε φτάσει ύστερα από την καθημερινή μας δράση στην περιοχή είναι ότι ο LRA συνεχίζει ακάθεκτος τις απαράδεκτες δολοφονικές επιθέσεις κατά των αμάχων», εξηγεί ο Μαρκ Πονσέν (Marc Poncin), επιχειρησιακός διευθυντής των ΓΧΣ στη ΛΔ Κονγκό. «Είναι πολύ πιθανό να συνεχιστούν οι σφαγές. Το Ψήφισμα 1856 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ορίζει ότι η προστασία των αμάχ&ome! ga;ν θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα των ειρηνευτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών στη ΛΔ Κονγκό. Η MONUC πρέπει λοιπόν να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν μπορεί πλέον να συνεχίζει να είναι απούσα για τους κατοίκους του Χάουτ-Ουελέ που δέχονται συνεχείς επιθέσεις.»

Σοκαρισμένες από την ακραία βία του LRA, οι ομάδες των ΓΧΣ δεν μπορούν να καταλάβουν την απραξία των κυανόκρανων για την προστασία των αμάχων. Όταν έγινε η επίθεση στο Ντούνγκου την 1η Νοεμβρίου του 2008, ο&i! ota; κυανόκρανοι ήταν κλεισμένοι μέσα στη βάση τους. Επίσης, η αντιπροσωπεία της MONUC ποτέ δεν επενέβη για να προστατεύσει τους αμάχους στις πόλεις που δέχονταν επίθεση, ακόμα και όταν οι επιθέσεις έγιναν περισσότερες. Ο αριθμός των στρατευμάτων του ΟΗΕ παρέμεινε ουσιαστικά απαράλλακτος από τότε που αναπτύχθηκε η δύναμη στην περιοχή τον Ιούλιο του 2008, παρά τη δραματική επιδείνωση της κατάστασης.

Ανάμεσα στις δραστηριότητές τους δεν συμπεριλαμβάνεται η μεταφορά τραυματισμένων αμάχων από τις περιοχές που έχουν δεχτεί επιθέσεις στις οποίες μπορούν να φτάσουν με ελικόπτερο, στις περιοχές όπου δεν μπορούν να φτάσουν οι οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας. Ένα συμβάν που επιβεβαιώνει αυτή την πρακτική είναι η περίπτωση ενός παιδιού ενός έτους στο Ντούρου στις 14 Ιανουαρίου, το οποίο έφερε τραύματα από πυροβολισμούς αλλά δεν μεταφέρθηκε από την MONUC προς το νοσοκομείο του Ντούνγκου για να λάβει ιατρική βοήθεια, όπως αναφέρουν όσοι ήταν μέσα στο ελικόπτερο.

Η ανασφάλεια που επικρατεί στο Χάουτ-Ουελέ καθιστά την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας κυριολεκτικά αδύνατη έξω από την πόλη του Ντούνγκου. Ο κίνδυνος αιφνιδιαστικών επιθέσεων είναι πο&lam! bda;ύ μεγάλος. Οι κινητές ιατρικές μονάδες των ΓΧΣ έχουν καταφέρει παρόλα αυτά σε αρκετές περιπτώσεις να πετάξουν με αεροπλάνο στο Φαράντζε (Faradje), στο Ντορούμα (Doruma) και το Μπανγκάντι (Bangadi) για να προσφέρουν επείγουσα βοήθεια στους τραυματίες. Ωστόσο, κάθε φορά, καταφέρνουν να μείνουν εκεί μόνο για λίγες ώρες, όσο χρειάζεται για να περιθάλψουν τους τραυματίες. Αν δεν φτάσουν όταν είναι ήδη αργά.

Ενώ ο αριθμός των νεκρών από αυτές τις επιθέσεις έχει φτάσει στους 900, οι ομάδες των ΓΧΣ έχουν καταφέρει να περιθάλψουν μόνο 17 επιζήσαντες, που φέρουν όλοι τραύματα από χτυπήματα ή μαχαιριές. «Όταν φτάσαμε στο Φαράντζε δύο μέρες μετά την επίθεση», αφηγείται ο γιατρός της ομάδας, Μάθιου Μπισέ (Mathieu Bichet), «βρήκαμε μόνο 4 τραυματίες. Ήταν τόσο βαριά τραυματισμένοι, που φαίνεται ότι τους είχαν αφήσει εκεί για να πεθάνουν». Σε αυτή την επίθεση δολοφονήθηκαν περισσότεροι από 140 άνθρωποι.

Η βάση των δραστηριοτήτων των ΓΧΣ στο Χάουτ-Ουελέ βρίσκεται στο Ντούνγκου. Οι ΓΧΣ παρέχουμε επείγουσα ιατρική βοήθεια και μεταφέρουμε τους σοβαρά τραυματίες στο νοσοκομείο του Ντούνγκου. Επίσης υποστηρίζουμε τα κέντρα υγείας στο Ντορούμα, Μπανγκάντι, Φαράτζε, Ντζιλίμα και Λι-Μέι. Κινητές ιατρικές μονάδες παρέχουν ιατρική φροντίδα σε εσωτερικούς πρόσφυγες στην περιο&ch! i;ή του Ντούνγκου. Η ομάδα των ΓΧΣ αποτελείται από έξι διεθνείς εθελοντές και 25 ντόπιους εργαζόμενους.
www.blue-planet.gr