15.5.09
«Χρυσή Αυγή και Χαραυγή, μια φωνή και μια κραυγή!»
Ακροδεξιός τραμπούκος κρατώντας σημαία του ΑΚΕΛ πορεύεται με απειλητικές διαθέσεις κατά του Βάσου Λυσσαρίδη
Σε όλους εμάς που έχουμε ζήσει στο πετσί μας τις υπόγειες διακλαδώσεις της Επαγρύπνησης με ακραία φασιστικά στοιχεία της Άκρας Δεξιάς, δεν μας προκαλεί καθόλου έκπληξη που στα καίρια πολιτικά σημεία οι μάσκες πέφτουν και η συμμαχία ΑΚΕΛ – Άκρας Δεξιάς – ΔΗΣΥ γίνεται φανερή και ξεκάθαρη. Οι βανδαλισμοί στο σπίτι του αείμνηστου Εζεκία Παπαϊωάννου από δεξιούς φασίστες και το κάψιμο ελληνικών σημαιών από αριστερούς φασίστες είναι απόδειξη των υπόγειων αλληλοπριμοδοτήσεων φανατισμού που συντηρεί τα εκλογικά ποσοστά του ΔΗΣΑΚΕΛ.
Ένα από τα διαχρονικά σημεία συσπείρωσης των εκατέρωθεν φασιστών ήταν το μίσος και η εμπάθεια, σε σημείο παράκρουσης, και των τριών εναντίον του Βάσου Λυσσαρίδη και της μετριοπαθούς πατριωτικής και αριστερής πολιτικής του. Για ένα «περίεργο» λόγο, αν και ο Βάσος Λυσσαρίδης είναι βέρος σοσιαλιστής και συνεπώς εκ φύσεως αντίπαλος τόσο της Χούντας, όσο και της ΕΟΚΑ-ΒΗΤΑ, το ΑΚΕΛ συνεχίζει να τον μισεί. Τι και αν οι φασίστες προσπάθησαν να τον δολοφήσουν, σκοτώνοντας στην πορεία τον μεγάλο μας ήρωα, τον Δώρο Λοΐζου. Για το ΑΚΕΛ αυτό είναι ψιλά γράμματα. Να μισεί ο ΔΗΣΥ και η Άκρα Δεξιά τον Βάσο Λυσσαρίδη να το καταλάβουμε: είναι αριστερός, είναι σοσιαλιστής. Αλλά το ΑΚΕΛ;
christofias-watch
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου