ΟΡΚΟΣ ΓΑΜΑΠ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.. ΟΡΚΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο θεωρούμενος ευφυής στην ουσία πανύβλαξ Βενιζέλος με την ασυνάρτητη επιθετικότητα εκλώτσησε την αρχηγία του Pasok που το προσέφεραν στο πιάτο οι "νταβάδες". Εφερε στην εξουσία το πρακτώρικο ανδρείκελο της διεθνούς των τραπεζών που απειλεί ευθέως να σκλαβώσει την ελλαδίτσα σε ...παγκόσμια διακυβέρνηση !

Ο ελληνικός λαός ψήφισε για πρωθυπουργό και κυβέρνηση της Ελλάδας. Εισέπραξε κατοχή με τα σκληρότερα μέχρι σήμερα μέτρα ΔΝΤ σε ευρωπαίκή χώρα και διάλυση της πατρίδας του με υπαγωγή σε διεθνές διευθυντήριο των περιούσιων Bank αλογομούρηδων. Ektakta EVGE !

Εδώ το προδοτικό χαμίνι Παπάντριου επιμένει να εκθειάζει τον παγκόσμιο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ όπου πρώτη ρίχνεται η χώρα μας λόγω της μακρόχρονης διαλυτικής δράσης της ΑΛΗΤ και των πολιτικών τζακιών της. ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ !

Δεν χρειάζεται να σχολιάσει κανείς κάτι απ’ όσα λέει. Τα λέει απροκάλυπτα και χωρίς αιδώ μόνος του ! Δίνει μάλιστα και το τρόπο πρότυπο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, το σύστημα στήριξης ΕΕ και

Γιατί δεν μας λέτε ακριβώς τι τρέχει με τους τούρκους? Ο πρόεδρός τους Αμπ. Γκιούλ τόνιζε σήμερα τη σημασία της "ενημέρωσης" των ελλήνων για την πορεία των σχέσεων μας. Υπενθύμισε τις συμφωνίες του γιωργάκη με τον Ερντογάν τις προάλλες πάλι στην Αθήνα

ΔΝΤ για την Ελλάδα!

Χωρίς δημοψηφίσματα, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς εθνικές κυριαρχίες! Ιδού ο λόγος του στο Reichstag…συγνώμη στην σοσιαλιστική διεθνή! Να σας θυμίσω ότι μέλος της διεθνούς αυτής είναι κι ο Στραους Κοεν του ΔΝΤ που μας δάνεισε! Να σκεφτώ ότι το είχαν “μαγειρέψει” από πρίν ;;;;;

…[...]…Είναι επιτακτική επομένως η ανάγκη για αλληλεγγύη, πολλώ δε μάλλον η ανάγκη μιας παγκόσμιας συνεργασίας, μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, για λύσεις παγκόσμιας εμβέλειας…[...]…
…[...]…Θα επιτρέψουμε να περάσουν οι δυνάμεις αυτές στα χέρια και τον έλεγχο των λίγων και να παραμείνουν ανεξέλεγκτες; Ή μήπως θα κυβερνήσουμε με τρόπο δημοκρατικό, θα τιθασεύσουμε τις δυνάμεις αυτές για το καλό της ανθρωπότητας και της εξυπηρέτησης των αναγκών της; Σε αυτό το ζήτημα, το κίνημά μας διαδραματίζει κεντρικό ρόλο, παράγοντας αξίες, εκείνες τις παγκόσμιες αξίες, που συντελούν υπέρ μιας παγκόσμιας και δημοκρατικής διακυβέρνησης…[...]…
…[...]…Από τη μια, υφίσταται η πρόκληση της δημιουργίας ενός κόσμου με ανθρώπινο πρόσωπο, η πρόκληση του εξανθρωπισμού της παγκοσμιοποίησης.
Από την άλλη, αν δεν τα καταφέρουμε, θα οδηγηθούμε προς την κατεύθυνση ενός ενισχυμένου λαϊκισμού, περισσότερου φονταμενταλισμού, αύξησης της πόλωσης, εντονότερου ρατσισμού, ξενοφοβίας, εντονότερου εθνικισμού, ρήξεων και βαρβαρότητας.
Αυτό είναι το δίλημμά μας, λοιπόν. Καθώς επίκειται η Σύνοδος του G20 εντός των ερχόμενων ημερών, το ζήτημα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης αποτελεί ολοένα και μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα. Έχει αξία η δημιουργία του θεσμού του G20, ενός θεσμού σημαντικού που, στο παρελθόν, έχει λάβει αποφάσεις μεγάλης βαρύτητας. Παρά ταύτα, οι αποφάσεις αυτές, παρατηρούμε ότι υλοποιούνται ελάχιστα ή και καθόλου…[...]…
…[...]…Ποιος όμως είναι αυτή τη στιγμή ο εγγυητής, στον οποίο μπορεί να προστρέξει κανείς, ως έσχατη λύση; Αν δεν είναι οι κυβερνήσεις, ούτε ο χρηματοπιστωτικός τομέας, τότε μόνον παγκόσμιοι θεσμοί και παγκόσμια όργανα, λύσεις παγκόσμιας, ή και περιφερειακής εμβέλειας, μπορεί να υπάρξουν, όπως έδειξε και η ελληνική κρίση, με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ…[...]…
…[...]…Είναι όμως αυτό μοντέλο προς μίμηση; Θέλουμε αλήθεια την υποβάθμιση; Θέλουμε να κατρακυλήσουμε προς τα κάτω, για να είμαστε ανταγωνιστικοί; Ή μήπως εμείς, οι σοσιαλιστές, οι σοσιαλδημοκράτες, τα εργατικά κόμματα, επιθυμούμε την αναβάθμιση των όρων και προδιαγραφών, που ισχύουν σε αναδυόμενες και αναπτυγμένες χώρες, ώστε οι εργαζόμενοι σε αυτές να αποκτήσουν μεγαλύτερο μερίδιο του πλούτου, να συμμετάσχουν περισσότερο στην αναδιανομή του πλούτου των κρατών τους και της υφηλίου;
Μόνον τότε θα υπάρχουν ίδιοι κανόνες για όλους και θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τα συστήματα του κράτους πρόνοιας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Συμφωνήσαμε σε μια στενότερη συνεργασία Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Σωματείων Εργαζομένων παγκοσμίως, ούτως ώστε να ασκήσουμε εντονότερες πιέσεις, οι οποίες απαιτούνται προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι παγκόσμιες αλλαγές που επιδιώκουμε, να υπάρξει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, μια δίκαιη μετάβαση στην πράσινη οικονομία, καθώς και αναδιάρθρωση των οικονομιών μας, με τρόπο ώστε να μην επιβαρυνθούν οι πιο αδύναμοι…[...]…
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/7b958f3a-293d-4b89-bbe6-dd87a14b6975
makelio