19.11.10
Το ευρώ έχει μετατραπεί σε μια μηχανή πτωχεύσεων, από το Bloomberg
Ποιος θα είναι ο επόμενος; Πρώτα η Ελλάδα. Τώρα η Ιρλανδία βρίσκεται στα πρόθυρα του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Οταν θα συμβεί και αυτό, θα ακούσουμε παρήγορα λόγια πως απετράπη η μετάδοση της κρίσης, η Ευρωζώνη πατάει γερά στα πόδια της και το ευρώ σώθηκε.
Μην πιστεύετε λέξη. Το ευρώ έχει μετατραπεί σε μια μηχανή πτωχεύσεων. Μόλις ξεπερδέψουν με την Ιρλανδία, οι αγορές θα στραφούν στην Πορτογαλία και στην Ισπανία και στη συνέχεια στην Ιταλία και στη Γαλλία. Η διαδικασία δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν διαλυθεί το ευρώ. Η κρίση της Ιρλανδίας είναι πολύ πιο σοβαρή από της Ελλάδας. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσουν οι τελευταίοι υποστηρικτές του ευρώ γιατί έφτασαν τα πράγματα ώς εκεί. Η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει προσχωρήσει ποτέ στο ευρώ.
Κανείς δεν μπορεί να πει το ίδιο για την Ιρλανδία. Ηταν από τις επιτυχέστερες οικονομίες στον κόσμο επί δύο δεκαετίες. Οταν ξέσπασε η κρίση, δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό της όπως η Ελλάδα. Ελαβε όσα μέτρα λιτότητας μπορεί να φανταστεί κανείς και προσπάθησε να λύσει τα προβλήματά της μόνη της, χωρίς εξωτερική βοήθεια.
Εν ολίγοις, το πρόβλημα δεν ήταν η Ιρλανδία αλλά το ευρώ. Και αν η γενεσιουργός αιτία της κρίσης είναι το ενιαίο νόμισμα, προφανώς δεν θα σταματήσει. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Προφανώς η Πορτογαλία. Το 2009 παρουσίασε έλλειμμα 9,3% του ΑΕΠ της, το υψηλότερο στην Ευρωζώνη μετά την Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να το μειώσει στο 7,3% μέσα στο τρέχον έτος, αλλά είναι αμφίβολο αν θα το επιτύχει. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Bloomberg, το 38% των επενδυτών δήλωσε πως η Πορτογαλία «μάλλον» θα κηρύξει πτώχευση.
Και μετά; Μήπως νομίζετε πως είναι ασφαλής η Ισπανία; Το δημοσιονομικό της έλλειμμα αναμένεται να φθάσει φέτος στο 9,3% και να καταγράψει το δεύτερο επίπεδο στην Ευρωζώνη. Με την οικονομία της σε στασιμότητα, μάλλον δεν θα μπορέσει να το μειώσει σημαντικά. Τα ίδια ισχύουν και για την Ιταλία. Εχει παραμείνει ώς τώρα στο απυρόβλητο επειδή κατόρθωσε να αποφύγει τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, τουλάχιστον σε σύγκριση με τις άλλες μεσογειακές χώρες. Εχει, όμως, τεράστιο χρέος και η οικονομία της είναι σε κακή κατάσταση από τότε που υιοθέτησε το ευρώ.
Και η Γαλλία; Εχει ισχυρότερη οικονομία από πολλές περιφερειακές οικονομίες της Ευρωζώνης. Οπως, όμως, κατέδειξαν οι αντιδράσεις στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, παραμένει προσηλωμένη σε ένα παρωχημένο και δαπανηρό σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων. Θα ήταν λάθος να υποθέτει κανείς πως θα βρίσκεται για πάντα στο απυρόβλητο. Σε κάθε χώρα είναι διαφορετικό το εναρκτήριο λάκτισμα που προκαλεί κατάρρευση. Η βαθύτερη αιτία, όμως, είναι η ίδια. Οι οικονομίες είναι πολύ διαφορετικές για να μπορεί να τις χειρίζεται όλες μια κεντρική τράπεζα. Τα επιτόκια είναι διαρκώς λάθος για όλους. Διαφέρει μόνον ο τρόπος που εκφράζεται αυτό το λάθος. Στην Ελλάδα ήταν η δημοσιονομική κρίση. Στην Ιρλανδία η κατάρρευση των τραπεζών. Στην Ισπανία, η φούσκα των κατασκευαστικών. Στη Γερμανία ένα ιλιγγιώδες εμπορικό πλεόνασμα.
Μοναδική μόνιμη λύση είναι ο κατακερματισμός του ευρώ σε νομίσματα που μπορούν να διαχειριστούν οι χώρες. Μέχρις ότου το συνειδητοποιήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, τα σχέδια διάσωσης απλώς θα μεταφέρουν τις επιθέσεις αλλού.
Καθημερινή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Είναι πόλεμος!
«Αλήθεια, γιατί η Ιρλανδία δεν επιθυμεί να... σωθεί μέσω του περιώνυμου Μηχανισμού Στήριξης; Η απάντηση, διά στόματος Μπατ Ο'Κίφι, Ιρλανδού υπουργού Εμπορίου: «Η κυριαρχία αυτής της χώρας κερδήθηκε με μεγάλη δυσκολία και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εκχωρήσει σε κανέναν αυτή την κυριαρχία» (... Ο ημέτερος πρωθυπουργός είχε σπεύσει να... προαναγγείλει την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, λίγο πριν υπογράψει το Μνημόνιο. Ηξερε τις συνέπειες και συνειδητά προσυπέγραψε) *** Δεκαετία -και βάλε- βαθιάς και σκοτεινής νύχτας για τη χώρα. Πιθανώς και για ολόκληρη την Ενωση. Με τεκτονικούς σεισμούς και καταρρεύσεις. Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά (ελεγχόμενες πτωχεύσεις, διαρκής λιτότητα, έξωση χωρών από την Ευρωζώνη κ.ά.). Το ζοφώδες -για την Ελλάδα- 2010 θα μοιάζει περίοδος μερικών δυσκολιών», γράφει μεταξύ άλλων ο Γιάννης Τριάντης στην στήλη του στην «Ελευθεροτυπία».
Και ο Νίκος Μπογιόπουλος του «Ριζοσπάστη» συμπληρώνει:
Είναι πόλεμος!
Πολιτική δολιότητα. Πρωτοφανής αρπαγή.
Θα έφερναν «καλύτερες μέρες». Και έφεραν το ΔΝΤ!
Δε θα έπαιρναν νέα μέτρα. Και ανακοίνωσαν, μόλις λίγα 24ωρα μετά τις δημοτικές εκλογές, τόσα νέα μέτρα για το 2011 που ισοδυναμούν με το μνημόνιο του 2010... επί τρία!
Κινδυνολόγησαν. Εξαπάτησαν. Εκβίασαν. Τρομοκράτησαν. Πλαστογράφησαν. Συκοφάντησαν. Διαστρέβλωσαν. Παραχάραξαν.
Και όλα αυτά για να επιβάλουν ό,τι είχαν προαποφασίσει:
Την προγραφή, τον εξανδραποδισμό ενός ολόκληρου λαού, αφού πρώτα τον μετέτρεψαν σε πειραματόζωο.
Πρόσφεραν τον ελληνικό λαό πειραματόζωο για να παίξουν πάνω του όλα τα παιχνίδια της ταξικής βαρβαρότητας οι πολυεθνικές από την Αμερική μέχρι τη Γερμανία και οι καπιταλιστές από την Κίνα μέχρι το Κατάρ!
Εκοψαν μισθούς, αφαίρεσαν συντάξεις, διέγραψαν εργασιακά δικαιώματα, γύρισαν τη ζωή 100 χρόνια πίσω, φέσωσαν την Ελλάδα μέχρι Δευτέρας Παρουσίας, τίναξαν τους φόρους και τον πληθωρισμό στα ύψη, υπήγαγαν τη χώρα στους «δανειστές» και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο (!), ξεπουλούν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία και πατρίδα.
Με ποιο αιτιολογικό; Οτι υπάρχει χρέος.
Αλλά μιλούν για το χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν!
Μιλούν για ένα χρέος που μέχρι το τελευταίο ευρώ είναι φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, προνόμια, θαλασσοδάνεια σε βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, εργολάβους, είναι ΝΑΤΟικές δαπάνες, είναι τα λύτρα που πληρώνει η Ελλάδα στην ΕΟΚ των μονοπωλίων.
Μιλούν για ένα χρέος που (το ομολογούν!) με όσα κάνουν, σε μόλις δύο χρόνια, θα το έχουν διπλασιάσει!
Και τότε τι θα κάνουν για να «σώσουν την πατρίδα»; Θα μας πουλήσουν σκλάβους με «φαστ τρακ» διαδικασίες;
Ο ελληνικός λαός έχει να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο που σε συνθήκες ειρήνης δεν έχει υποστεί ποτέ ξανά στην ιστορία του.
Εναν πόλεμο που αποδεικνύει ότι η ειρήνη τους είναι η συνέχιση του ταξικού πολέμου, με άλλα μέσα.
Εχουν στοιβάξει τις μανάδες μας, τους πατεράδες μας, τα παιδιά μας, όλους μας, στα αμπάρια του «Τιτανικού».
Να πορευόμαστε με τιμονιέρηδες τους «μούτσους που γινήκανε καπεταναίοι».
Να ποδηγετούμαστε από «πειρατές» που έχουν για έμβλημα τη σημαία της «περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας» και αξιοπρέπειας...
Δεν τους το έχουν διδάξει στο Χάρβαρντ.
Εδώ, στην Ελλάδα, η συλλογική μνήμη διατηρεί ζωντανό εκείνο το σύνθημα:
Οταν ο λαός έχει να αντιμετωπίσει την τυραννία έχει να διαλέξει είτε τις αλυσίδες, είτε την αντίσταση.
Που σημαίνει ότι η Ιστορία δεν τελείωσε.
Τώρα αρχίζει!
Θα το διαπιστώσουν πολύ νωρίτερα απ' όσο φαντάζονται.
Αναρτήθηκε από giorgis
βαθυ κοκκινο
Δημοσίευση σχολίου