Η άποψη του Α. Παπακωνσταντίνου
Ο υπεύθυνος έκδοσης της ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Αντώνης Παπακωνσταντίνου υπήρξε στέλεχος του φοιτητικού αντιδικτατορικού κινήματος, του οποίου κορυφαία εκδήλωση υπήρξε η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι η επονομαζόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου» ευθύνεται για τα σημερινά σοβαρά οικονομικά και ηθικά προβλήματα της χώρας και απάντησε τα εξής:
- Κατ’ αρχήν ο όρος "γενιά του Πολυτεχνείου" έχει σοβαρή δόση υπερβολής. Παρότι υπήρξε ανάλογη νεολαιίστικη εξέγερση στη Γαλλία κανείς δεν αναφέρεται σε κάποια "γενιά του Μάη του 68". Είναι αλήθεια πως η εξέγερση ξεκίνησε από μια τολμηρή ομάδα φοιτητών με αφορμή την έλλειψη αντιπροσώπευσης στους φοιτητικούς συλλόγους και γρήγορα επεκτάθηκε κυρίως στις πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας. Την ίδια εποχή όμως υπήρχαν και αρκετοί νέοι αδιάφοροι, όπως και κάποιοι λίγοι συμπαθούντες το καθεστώς.
- Τα κοινά χαρακτηριστικά της πλειοψηφίας των νέων που εξεγέρθηκαν ήταν η ανιδιοτέλεια, η προσήλωση σε συγκεκριμένες αξίες και κυρίως η ελπίδα ότι το κακό δεν θα διαρκέσει για πάντα. "Έξι χρόνια είν' αρκετά δεν θα γίνουνε εφτά" έλεγε το σύνθημα. Έτσι δεν είναι περίεργο το γεγονός πως μετά την πτώση της δικτατορίας οι περισσότεροι πιστεύοντας ότι έληξε το έργο τους αποσύρθηκαν από τη δημόσια ζωή.
- Υπήρξαν όμως ορισμένοι που εξαργύρωσαν την ανάμιξη τους και τις (πραγματικές ή φανταστικές) διώξεις που υπέστησαν, αναμίχθηκαν στην πολιτική και έγιναν βουλευτές, υπουργοί κλπ. Μπορεί κάποιος να αναζητήσει ευθύνες από τους τελευταίους, αλλά δεν μπορεί να χρεώσει τις πράξεις τους σε όλους τους επαναστατημένους νέους εκείνης της εποχής και φυσικά δεν μπορεί να αναφέρεται σε ολόκληρη γενιά.
- Το δικτατορικό καθεστώς Παπαδόπουλου-Ιωαννίδη προσπάθησε (και κατάφερε για κάποιο χρόνο) να αποκοιμίσει τη δίψα των νέων για οράματα και αξίες οδηγώντας τους σε ακίνδυνες μορφές εκτόνωσης, όπως τα θεάματα και ο αθλητισμός. Οι συνομήλικοί μου θυμούνται το σλόγκαν "κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο" ή το "έπος του Γουέμπλεϋ". Οι παλιόφιλοι από εκείνη την εποχή δεν τρόμαξαν σήμερα τόσο με την οικονομική κρίση, όσο με το γεγονός ότι νεοεκλεγμένος δημοτικός άρχοντας ψηφίστηκε από τη νεολαία υποσχόμενος "πορνό και μπάλα"!
- Με δυο λόγια πιστεύω ότι η σημερινή κρίση είναι βαθιά, πολύ βαθύτερη από την οικονομική επιφάνειά της, γιατί έχει προσβάλλει τη νεολαία της χώρας. Εκτός από τα λεφτά λείπουν οι ουμανιστικές αξίες, λείπει η εντιμότητα, λείπει η ανιδιοτέλεια, αλλά κυρίως λείπει η ελπίδα!
ΑΠΟ ΤΗΝ "ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου