Και επιστροφή στη δραχμή;
Η αίσθηση της διάλυσης της κυβέρνησης είναι διάχυτη, με τις συνεχείς διαφωνίες – διαρροές βουλευτών της, ενώ και τα παιχνίδια του πρωθυπουργού εις βάρος της χώρας και του Ελληνισμού αποκαλύπτονται και προκαλούν ρίγος και τρόμο στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Πολλοί δεν πίστευαν τα δημοσιεύματα για τα ατλαντικά σχέδια, ενώ άρχισαν να πείθονται, όταν αποκαλύφθηκαν οι μεθοδεύσεις για την υπαγωγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η πλήρης υποταγή, με τους υπογραφέντας όρους, στις εντολές των ατλαντικών επικυρίαρχων.
Η πλήρης απονέκρωση της αγοράς, η αποδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης και κυρίως των Εφοριών, η καθυστέρηση υλοποίησης των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, η κα Μπιρμπίλη με τα προσκόμματα στην υλοποίηση αναγνώρισης των αυθαιρέτων (που θα προσφέραν άμεσα ρευστό στην αγορά και το κράτος), και οι δεσμεύσεις των τραπεζών για την αποφυγή διάθεσης ρευστότητας στις επιχειρήσεις ήταν μέρος του γενικού σχεδίου… Οπωσδήποτε δεν τους εμπνέει κανένας πόνος για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ούτε ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο, εκτός απ΄ την συμμετοχή των ημετέρων στα κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος των ομολόγων μας. Οι υπουργοί δείχνουν ότι έχουν ξεχάσει όσα έχουν διδαχθεί απ΄ το πρώτο έτος του Πανεπιστημίου, για επείγουσα ενίσχυση της αγοράς.
Το άλλο σκέλος αφορούσε και αφορά την υπονόμευση της Ευρωζώνης, τον ρόλο του Δουρείου Ίππου. Η εντολή ήταν ρητή και οι κινήσεις προαποφασισμένες: διαστρέβλωση των δημοσιονομικών στοιχείων απ΄ την πρώτη στιγμή της ανάληψης της εξουσίας και καταγγελίες στο εξωτερικό, από τον Γ. Α. Παπανδρέου και τους υπουργούς του, ότι είμαστε χρεοκοπημένη χώρα, ότι μοιάζουμε με Τιτανικό, ότι η διαφθορά καλύπτει τα πάντα και τους πάντες. Η δυσφήμιση αυτή της χώρας του, για πρώτη φορά στην ιστορία από πρωθυπουργό για την πατρίδα του, αντιμετωπίσθηκε ειρωνικά απ΄ τον έγκυρο διεθνή τύπο, αλλά προβλήθηκε κατά κόρον απ΄ την ατλαντική διαπλοκή και αναμεταδόθηκε πομπωδώς απ΄ την επιχώρια, ενώ την ίδια στιγμή ακριβώς άρχισαν και οι πιέσεις των κερδοσκόπων κατά του ευρώ, με ταυτόχρονα δημοσιεύματα για επικείμενη διάλυση της Ευρωζώνης, τα οποία, όχι μόνο συμμεριζόταν η κυβέρνηση, αλλά και διαλαλούσε στεντορεία τή φωνή ότι αποτελούν το κριτήριο των ενεργειών της· οι επισημάνσεις του Αντώνη Σαμαρά, πολλών παλαιών βουλευτών, της Βάσω Παπανδρέου, αλλά και υπουργών όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, απέμειναν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Αποδεικνύεται πλέον ότι όλα αυτά δεν ήταν τυχαία, παρά προσχεδιασμένα με προσοχή και ο πρωθυπουργός τα εκτελούσε, ανάλογα με τις δυνατότητές του.
Η δυναμική παρέμβαση της Αγκέλας Μέρκελ για τη στήριξη του ευρώ και την συμμετοχή της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης στον Μηχανισμό Σωτηρίας, κατά τα δύο τρίτα και το ένα τρίτο απ΄ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκάλεσε τον εκτροχιασμό των σχεδίων, διότι τον πρώτο λόγο έχουν οι Ευρωπαίοι· συνέχισαν οι κερδοσκόποι με πιέσεις κατά της Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Ισπανίας, αλλά και πάλι αποτυγχάνουν τα σχέδιά τους, διότι το Ταμείο Συνοχής διαθέτει 750 δις ευρώ κι απ΄ αυτά απορροφήθηκε μόνο το ένα δέκατο έως τώρα. Οι πιέσεις για την έκδοση ευρωομολόγου δεν έχουν απήχηση στους Δεκαέξι, διότι η χρήση του έχει αξία μετά την εξάντληση των κεφαλαίων του Ταμείου Συνοχής. Ως πολιτική αρχή δεν είναι άσχημο για τις αδύναμες χώρες, αλλά ως αίτημα επιτακτικό αποβλέπει στην αποδυνάμωση του ευρώ κι αυτό δεν γίνεται δεκτό απ΄ τον γαλλογερμανικό άξονα, δηλαδή απ΄ την ατμομηχανή της Ευρωζώνης, η οποία έχει καταστήσει κυρίαρχο το ενιαίο νόμισμα και αξιόπιστο παγκοσμίως.
Ήδη όμως περάσαμε στην δεύτερη φάση του σχεδίου, στην προπαγάνδα για πιθανή διάλυση της Ευρωζώνης και επιστροφή στη δραχμή· το ανέφερε και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ο Γεώργιος Παπανδρέου, ως τελική γραμμή αμύνης μας. Αλλά δεν είπε ότι είναι η φάση της ολοκλήρωσης της οικονομικής διάλυσης της χώρας και της εκποίησης των εθνικών μας θεμάτων, για την οποία εργάζεται συστηματικά. Και εξηγώ: η υποτίμηση, κατά 50%, με την επιστροφή στη δραχμή, φέρνει αυτομάτως: Α) αύξηση του εξωτερικού δημοσίου χρέους κατά το ίδιο ποσοστό, δηλαδή εκτόξευσή του στα 480 δις ευρώ, από 320 σήμερα, την ίδια στιγμή Β) μείωση των μισθών και συντάξεων, κατά το ίδιο ποσοστό, δηλαδή, όλοι θα παίρνουμε τους μισούς μισθούς και συντάξεις, την ίδια στιγμή Γ) εκτίναξη του πληθωρισμού κατά 50%, σε όλα τα αγαθά, διότι οι παραγωγικοί μας μηχανισμοί έχουν διαλυθεί απ΄ την εποχή του ιδρυτού του ΠΑΣΟΚ και αποδιαλυθεί απ΄ τον δεύτερο σοσιαλιστή πρωθυπουργό, ενώ αντίστοιχη κατάστα-ση επικρατεί και στην γεωργία Δ) οι ημέτεροι κεφαλαιούχοι, με τα λεφτά τους εκτός της χώρας, θα δουν την ίδια στιγμή την περιουσία τους να αυξάνεται κατά 50%, όλοι αυτοί οι συνεργάτες των κερδοσκόπων και των αμερικανοεβραϊκών κεφαλαίων, με συχνή την παρουσία τους στα τηλεπαράθυρα Ε) και μάλλον το πιο σημαντικό, η Ελλάδα θα γίνει η περίγελος της Ευρώπης και εύκολο θύμα των ασπόνδων φίλων και γειτόνων μας. Ίσως για τους παλαιότερους να θυμίζει την «κυβέρνηση» του Ανδρουτσόπουλου η σημερινή κυβέρνηση.
Με τα επιχειρήματα αυτά απαντούμε και στους λαλίστατους της διαπλοκής για ανάγκη εσωτερικής υποτίμησης, αν είναι τόσο απλό, με το δεύτερο μνημόνιο (!). Αγνοούν ή ισχυρίζονται ότι αγνοούν, μερικές απλές οικονομικές αλήθειες (τις έχουμε ξαναγράψει) οι οποίες βρίσκονται στα εγχειρίδια πολιτικής οικονομίας: Πρώτον, η υποτίμηση για να πετύχει, προϋποθέτει την ύπαρξη αναπασχόλητου παραγωγικού δυναμικού στη χώρα, το οποίο αμέσως θα αξιοποιήσει την ευκαιρία και θα προσφέρει φθηνά αγαθά, έναντι των ακριβότερων εισαγομένων. Η προϋπόθεση αυτή δεν ισχύει για την χώρα μας, διότι, όπως προαναφέραμε, έχουν διαλυθεί οι παραγωγικοί μας μηχανισμοί τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Δεύτερον, κι αν υπήρχαν πρέπει να παράγει αγαθά φθηνότερα κι απ΄ τα εισαγόμενα, γεγονός αδύνατο στην εποχή μας, λόγω των φθηνών κινεζικών και άλλων προϊόντων. Αυτό είναι το ισχυρότατο επιχείρημα του Πεκίνου κατά των αμερικανικών πιέσεων για ανατίμηση του ρεμίνμπι. Τρίτον, οφείλει η υποτιμούσα χώρα να λάβει μέτρα προστατευτισμού για την ανάπτυξη της βιομηχανίας της έως την στιγμή που θα καταστεί ανταγωνιστική. Στην ψηφιακή εποχή, όμως, αυτά δεν γίνονται, διαφορετικά πρέπει να γίνουμε κομμουνιστικό καθεστώς, απομονωμένο και θεόκλειστο, όταν και η Κούβα και η Βόρειος Κορέα ξανοίγονται στον κόσμο. Η προπαγάνδα και της κυβέρνησης και της διαπλοκής αποκαλύπτεται στο μεγαλείο της.
Τελευταία χρησιμοποιείται πολύ από τον ΓΑΠ ο όρος «παγκόσμια διακυβέρνηση», Θα μας απασχολήσει σε επόμενο σημείωμα.
Κ. Μ. Βολιώτης
Κ. Μ. Βολιώτης
Αντιφωνητης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου