Κάποιοι όταν ήταν νέοι πίστευαν πως θα φέρουν τον κόσμο στα μέτρα τους πριν να τους φέρει εκείνος στα δικά του.
Ήταν νέοι, ήταν παιδιά και έτυχε να 'ναι και καλή σοδιά. Τότε που τα μαύρα τα μαλλιά τους τ' ανέμιζε ο αέρας στα ζερβά, στη διαδήλωση (που) σε είδα, μ' απόφαση να προχωράς. Τα μαύρα τα μαλλιά μας κουρεφτήκαν, αραίωσαν, ασπρίσαν και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τη βαρυχειμωνιά. Πολλοί χαθήκαν στην πορεία στου καναπέ τις σιωπηλές διαδηλώσεις. Ζωή με δόσεις.
Είναι όμως έτσι ή απλά ακούσαμε τη τσούλα την ιστορία ότι γεράσαμε και το αποδεχθήκαμε; Γιατί το γήρας δεν φαίνεται στα μαλλιά, στο πιστοποιητικό γεννήσεως.
Το γήρας φαίνεται στην καρδιά και στην ψυχή, στο μπαρμπα-Αλέκο που στα 76 του (τότε) κουβαλούσε στα κατσάβραχα της Μεσούντας την πλάκα στη μνήμη του Άρη.
- Γι' αυτό γεράσαμε, γιατί αντί να τιμάμε τους νεκρούς μας με αγώνες τους χρησιμοποιούμε για μικροκομματικά οφέλη (ο πληθυντικός είναι της Ευγενείας, όχι αυτής του Άδωνι της άλλης).
- Γεράσαμε γιατί μας γα@@νε κι εμείς χανόμαστε.
- Γεράσαμε για όλα αυτά που γίνονται για μας χωρίς εμάς.
- Γεράσαμε γιατί η Αριστερά όλο στρίβει (δεξιά) δια του αρραβώνος.
- Γεράσαμε γιατί δεν μάθαμε ποτέ αδελφέ μου να μιλάμε ήσυχα κι απλά.
- Γεράσαμε γιατί η αριστερά αντί να φωτίζει σκοτίζει και η μόρφωση που δεν είναι ζήτημα γνώσης αλλά ζωής αντικαταστάθηκε από την ημι(α)μάθεια.
Αλλά ρε πούστη δεν ξοφλίσαμε ακόμη !
Θα συνεχίσουμε να καθόμαστε τα βράδια και να ζωγραφίζουμε πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων την αυριανή ευτυχία του κόσμου. (Βέβαια με την αισθητική της αριστεράς σήμερα το αποτέλεσμα μάλλον χάλια θα είναι αλλά δε γ@@@ται)
Γιατί είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι.
Γιατί δεν πάει άλλο.
Γιατί εσύ μπορεί να έφυγες νωρίς αλλά εμείς είμαστε ακόμα εδώ.
Γιατί μπορεί να μην έχουμε κατασταλάξει επ' ακριβώς γιατί στράβωσε η δουλειά στο χθες, πως θα ανατρέψουμε το σήμερα, ούτε πως θα είναι το αύριο.
Αλλά δεν μπορούμε να αντέξουμε άλλο το τώρα.
Μας το έστειλε ανανγώστης μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου