Διατεταγμένη πολιτική βλακεία…

 

Tου Στέλιου Συρμόγλου
Είναι πασίδηλο πλέον ότι η ελληνική κοινωνία αποπροσανατολισμένη παραπαίει μέσα στα συντρίμια της πολιτικής, οικονομικής,ηθικής και πνευματικής κατάρρευσης. Η πτώση των αξιών και ο παραγκωνισμός των αξίων έφερε την καθολική κακοδαιμονία, που πλήττει δυστυχώς ανελέητα τους νέους, αλλά κι όλα τα ηλικιακά κοινωνικά στρώματα. Και παρατηρείται ο ευτελισμός των ανάξιων αντιπροσώπων θεμελιακών κοινωνικών θεσμών. Η δε δομή των σημερινών “απολιθωμένων” κομμάτων με την “απανθρακωμένη” πολιτική νοοτροπία χαρακτηρίζεται από την ισοπέδωση της σοβαρότητας και τη βάναυση κακοποίηση της λογικής και την αποθέωση του παραλόγου…
Οι πολιτικοί τυχοδιώκτες, ως επί το πλείστον ανεπάγγελτοι διεκδικητές της μοίρας του τόπου, προσπαθούν εναγωνίως να διασφαλίσουν τα κεκτημένα τους. Και παρουσιάζονται με τον μανδύα του σωτήρα μας έχοντας εξασφαλίσει, κατά τη βλακώδη εκτίμησή τους, τις προυποθέσεις της πολιτικής τους επιβίωσης είτε με διάφορα πολιτικά τεχνάσματα και συνέργειες με εγχώρια και ξένα συμφέροντα, είτε με απέλπιδες αντιδράσεις, που επικεντρώνονται στη “παγίδευση” της σκέψης των πολιτών, ώστε να τους καταστήσουν πειθήνια όργανα ή και παθητικούς θεατές των παρανοικών πολιτικών ενεργειών τους…

Η ηθική και πνευματική σύγχυση που κατέχει την ήδη παρηκμασμένη ελληνική κοινωνία, σκορπίζει μεν την αμφιβολία για την αναξιοπιστία του πολιτικού και ιδεολογικού συστήματος, αλλά η επικρατούσα εν πολλοίς ακόμα εθιστική λογική της πρόσδεσης στους “ελπιδοπώλες” της εξουσίας, επιτρέπει τους τελευταίους να επινοούν και να απεργάζονται τρόπους και σχέδια εκμετάλλευσης της ανάγκης των πολιτών για ένα καλύτερο αύριο, που ουδέποτε θα έρθει!..

Και παρόλο που στη σύγχρονη επιστήμη το λογικό σχήμα σε πολλές περιπτώσεις είναι το μοναδικό στοιχείο εγκυρότητας, στο χώρο της ελληνικής κοινωνίας και της ψευδοδιανόησης, επικρατεί τόση πνευματική δυσκαμψία και προσήλωση σε έμμονες ιδέες και προκαταλήψεις του παρελθόντος, ώστε το παράλογο να διεκδικεί τη θέση του ορθού πολιτικού λόγου.

Και βιώνουν οι Ελληνες το χάος των αντιφάσεων σαν…ανώτερη εξέλιξη της πολιτικής σκέψης. Με τους αργοπορημένους “προοδευτικούς” του χθές, που διαφθείρουν τους καλοπροαίρετους, απευθυνόμενοι κυρίως στους νέους, προβάλλοντας ένα πλάνο ρομαντικού πολιτικού ανθρωπισμού. Κι αυτό, παρατηρείται σ’ όλους τους χώρους του κομματικού συστήματος. Η πολιτική και πνευματική αγκύλωση μάλιστα των στρατευμένων οπαδών, πολύ περισσότερο παλαιότερα και λιγότερο σήμερα, ενισχύει το καταστρεπτικό μίσος των αντιθέσεων, πράγμα που γίνεται κατανοητό από τις διάφορες εκδηλώσεις βίας.

Και είναι αναντίρρητο γεγονός ότι στις καθυστερημένες χώρες της ανεδαφικής διεκδίκησης, ανθεί η δημαγωγία των ξεπερασμένων συνθημάτων, τα οποία αποπροσανατολίζουν τις ανησυχίες των αγαθών και των αφελών, στηρίζοντας την εξουσία των λαικιστών. Προβληματικοί και ανεύθυνοι εξουσιαστές ασελγούσαν κι ακόμα ασελγούν σε βάρος του ηθικώς και οικονομικώς εξαθλιωμένου κοινωνικού συνόλου, επιμένοντας να καθυποτάξουν και να κηδεμονεύσουν την άκριτη μάζα. Και το χειρότερο είναι πως οι πολίτες και βέβαια οι νέοι, ενώ διαπιστώνουν την παρακμή σ’ όλες τις εκδηλώσεις του κοινωνικού και πολιτικού βίου, δεν κατορθώνουν να επισημάνουν τα βαθύτερα αίτια της επικίνδυνης τροπής των πραγμάτων, αρκούμενοι στις προπαγανδιστιές αναλύσεις των ΜΜΕ ή αδιαφορώντας, επαναπαυόμενοι στην άνεση των ύβρεων του καναπέ!..

Τα συνεχώς πολλαπλασιαζόμενα, ωστόσο, προβλήματα της κοινωνίας και η βλακώδης έως παρανοική αντιμετώπισή τους από τους αδίστακτους τυχοδιώκτες της εξουσίας, έχουν σαν αποτέλεσμα την επιτάχυση της κοινωνικής έκρηξης. Και οι συνδικαλιστές, μολονότι όργανα για δεκαετίες των εξουσιαστικών συστημάτων, όσοι δεν αλληλοσυγκρούονται χωρίς ηθικές αναστολές, παρουσιάζονται αποφασισμένοι να καταπολεμήσουν την αντικειμενική πολιτκή αθλιότητα, για την οποία φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης, εκπροσωπώντας ίσως για πρώτη φορά το άμορφο πλήθος, κόντρα στα εξουσιαστικά δόγματα που υπηρετούσαν…

Κι ας εκστομίζει ασυναρτησίες ο Αντώνης Σαμαράς για την εκταμίευση της “δόσης”, δηλώνοντας ότι αρχίζει καινούργια μέρα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Κι ας πανηγυρίζουν τα διάφορα “ανθρωποειδή” και “ανδρείκελα” της πολιτικής οπισθοδρόμησης του τόπου, για “επιτεύγματα” που ήδη υποθήκευσαν το μέλλον μας με δυσπερίγραπτες κοινωνικές και εθνικές συνέπειες. Κι ας γίνεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια από τα ΜΜΕ, για τον αποπροασνατολισμό των πολιτών από την ουσία της κρίσης, με υπεραπλουστεύσεις και βάρβαρες χονδροκοπιές έως ανόητους αφορισμούς. Κι ας επικρατεί η πολιτική φενάκη. Κι ας εμφανίζονται οι νάρκισσοι της κυβέρνησης, χωρίς να διαθέτουν όμως ελεύθερη σκέψη, να προσπαθούν να κλέψουν την παράσταση των εντυπώσεων.

Κι ας παρουσιάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα πολιτικό μόρφωμα με σύγχυση ιδεών, απόψεων, συμπλεκομένων προτάσεων και ανιαρής πολιτικολογίας, ως η έρπουσα πρός την εξουσία δύναμη, άσχετης εντούτοις πρός την πραγματικότητα και προσδεμένης ακόμα στις…κακομαγειρεμένες συνταγές της αριστερής πανάκειας.

Αλίμονο! Όλοι τους είναι τυφλοί από το πάθος της ισοπέδωσης των πάντων, κατ’ αυτούς βέβαια της “σωτηρίας” μας, για να αντιληφθούν ότι εκπροσωπούν το παρελθόν, τις αντικρουόμενες φιλοδοξίες τους, οι οποίες αποτελούν τη φοβερή νόσο της μικροψυχίας. Είναι εξαμβλώματα ενός σάπιου και εξαχρωμένου κομματικού συστήματος και εκφραστές της πολιτικής ντεκαντέτσιας του τόπου.

Είμαστε στα πρόθυρα του τέλους, αν οι ελεύθεροι άνθρωποι, που διαισθάνονται την έλευση των περισσοτέρων δεινών, καθηλωθούν από το φόβο ή παραμείνουν τρομαγμένοι θεατές και δεν αγωνιστούν με αυτοθυσία, ακόμα κι αν η συκοφαντεία τους απειλεί. Γιατί αν δεν ξεσηκωθούν και δεν επανδρώσουν τον πολιτικό σύστημα, τότε οι πνιγμένες τους σημερινές φωνές θα σιγήσουν κι αυτές μέσα στις οιμωγές της τραγικής καταστροφής….

freepen