Πως θα εμπλακεί η Ελλάδα σ΄ έναν πόλεμο Τουρκίας - Συρίας πιθανότατα κόντρα στα εθνικά της συμφέροντα;

Μέχρι που μπορεί να φθάσει η “αλληλεγγύη” του ΝΑΤΟ προς τη Τουρκία αν αυτή εμπλακεί σε πολεμική σύρραξη με τη Συρία;
Και βέβαια το ερώτημα έχει να κένει ουσιαστικά με την πιθανότητα εμπλοκής της Ελλάδας σ' αυτή τη σύρραξη. Και δεν είναι καθόλου θεωρητικό.

“Οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, μεσούσης της επίσκεψης του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου στην Αθήνα, διαβεβαίωσαν με όλους τους τρόπους την Άγκυρα, ότι η Ελλάδα, ως νατοϊκή δύναμη, τίθεται στο πλευρό της Τουρκίας, στην ελεγχόμενη –για την ώρα- διμερή κρίση με τη Συρία”, γράφει σε ανάλυσή της στον "Επενδυτή" η Κύρα Αδάμ η οποία επισημαίνει:

“Μια πιθανή επιδείνωση της κρίσης Τουρκίας–Συρίας με έναρξη εχθροπραξιών θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για την Ελλάδα,που γειτνιάζει άμεσα με την περιοχή:
Στις σχέσεις της Αθήνας με το σύνολο του Αραβικού κόσμου
Στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα
Στη διοίκηση των νατοϊκών δυνάμεων και τον έλεγχο της περιοχής”.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει βασιζόμενη σε εμπιστευτικό έγγραφο για τις δυνάμεις που έχει διαθέσει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ “το ΓΕΕΘΑ συμπεριλαμβάνει στις δυνάμεις που διαθέτει και το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λήμνου και τα 7 F-16 σ’ αυτό, καθώς και το ραντάρ. Ωστόσο το ΝΑΤΟ, εδώ και δεκαετίες, αποδέχεται όλες τις ελληνικές δυνάμεις, εκτός από αυτές της Λήμνου, θεωρώντας κατ’ ουσίαν το νησί ως «γκρίζα ζώνη», διότι λειτουργεί ως σπόνσορας της Τουρκίας, η οποία από το 1995 αμφισβητεί ακόμα και την ελληνικότητα της νήσου”.

Σύμφωνα με την ανάλυση:

“Στην περίπτωση που το ΝΑΤΟ αποφασίσει να ληφθούν μέτρα ασφαλείας για την Τουρκία, τότε θα αναπτυχθούν δυνάμεις στην περιοχή και κυρίως στην Ελλάδα στις βάσεις που έχουν διατεθεί στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να υποστηρίξουν τυχόν επιχειρήσεις μεταξύ Συρίας και Τουρκίας.

Οι διαδικασίες, η διοίκηση, ο έλεγχος και ο σεβασμός της ελληνικής κυριαρχίας από τις δυνάμεις που θα μετασταθμεύσουν στην Ελλάδα και ενδεχομένως θα εμπλακούν σε επιχειρήσεις, αποτελεί ένα ακόμα ανοιχτό πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα.

Με την ανάπτυξη στην Ελλάδα νατοϊκών δυνάμεων λόγω πιθανής τουρκοσυριακής εμπόλεμης κρίσης, θα προκύψουν και πάλι πολλά προβλήματα σε βάρος της Ελλάδας, όπως ακριβώς συνέβη και στην προηγούμενη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην κρίση με τη Λιβύη.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο έλεγχος και η διοίκηση των νατοϊκών δυνάμεων που θα μετασταθμεύσουν στην Ελλάδα και κυρίως των αεροπορικών, δεν πρόκειται να ανατεθεί σε έλληνα διοικητή, με αποτέλεσμα να διαπιστωθεί για μια ακόμα φορά ότι το ΝΑΤΟ δεν εκχωρεί στην Ελλάδα τον έλεγχο στο FIR Αθηνών για νατοϊκούς σκοπούς.

Αυτό προκύπτει από τις νατοϊκές αεροπορικές επιχειρήσεις πριν από ενάμισι χρόνο στη Λιβύη. Μολονότι γεωγραφικώς και επιχειρησιακώς η Ελλάδα:
Με το 7CAOC νατοϊκό στρατηγείο της Λάρισας, ήταν η ικανότερη και καταλληλότερη να αναλάβει τη διοίκηση των αεροπορικών επιχειρήσεων, διασφαλίζοντας τον έλεγχο στο FIR Αθηνών,
Μολονότι η Βάση της Σούδας και του Αράξου είχαν φορτωθεί με συμμαχικά αεροσκάφη.
Μολονότι στις επιχειρήσεις συμμετείχαν και ελληνικά αεροσκάφη σε ρόλο αναχαίτισης, εν τούτοις το ΝΑΤΟ, μετά και από σύμφωνη θέση της ελληνικής κυβέρνησης και λόγω της αντίδρασης της Τουρκίας ΔΕΝ εκχώρησε τη διοίκηση και τον έλεγχο στην Ελλάδα.
Έτσι, σε περίπτωση επιχειρήσεων Τουρκίας και Συρίας είναι αδύνατο να εκχωρήσει το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα τον έλεγχο και διοίκηση των νατοϊκών δυνάμεων και ενδέχεται να την αποδώσει στη Διοίκηση Αεροπορικού ελεγχου στην Σμύρνη.

Αυτό όμως συνεπάγεται ότι τα συμμαχικά αεροπλάνα, που θα απογειώνονται από τις ελληνικές βάσεις και θα διασχίζουν το Αιγαίο (FIR Αθηνών) προς την περιοχή, θα ελέγχονται από την Τουρκία και στην πράξη, αυτή θα ελέγχει για νατοϊκούς σκοπούς τον εναέριο χώρο του Αιγαίου, θέτοντας στα άχρηστα τις αρμοδιότητες της Πολεμικής Αεροπορίας, τις αρμοδιότητες της ΥΠΑ για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας στο FIRΑθηνών και τον έλεγχο της περιοχής έρευνας και διάσωσης του FIRΑθηνών που ανήκει στην Αθήνα και την οποία αμφισβητεί επισήμως και εγγράφως η Τουρκία από το 1999 με τη ΝΟΤΑΜ Α240/99”.






Για μια ακόμα φορά καλείται η Ελλάδα να παράσχει στρατιωτική βοήθεια σε δυνάμεις του ΝΑΤΟ κόντρα στα εθνικά συμφέροντα της.....

Χτυπήσαμε πριν από μερικά χρόνια, εμμέσως τους Ορθοδόξους Σέρβους αδερφούς μας επιτρέποντας στα νατοϊκά στρατεύματα να περνούν από το έδαφος μας για να βοηθήσουν Αλβανούς, Βόσνιους Μουσουλμάνους και Κροάτες...

Τώρα ήρθε η ώρα να χτυπήσουμε και τους Σύρους. Εναν αραβικό λαό που ανέκαθεν είχε άριστες σχέσεις με την Ελλάδα. Μια χώρα που κατοικουν 1,5 εκατομμύριο Ελληνορθόδοξοι αδερφοί μας οι οποίοι έχουν άριστες σχέσεις με το καθεστώς του προέδρου Ασαντ, και κάκιστες με τους φιλότουρκους αντάρτες που τους σφάζουν όπου τους βρούν....

Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα καλείται να βγάλει τα μάτια της μόνη της....

Την φορά όμως αυτή η στρατιωτική βοήθεια θα είναι κατά κύριο λόγο, όχι προς το ΝΑΤΟ, αλλά προς τον προαίωνιο εχθρό της!!!!

Απορώ τι μυαλά κουβαλάνε εκεί στο Υπουργείο Εξωτερικών...

Σας παραθέτω το κακό σενάριο για τα εθνικά μας συμφέροντα σε περίπτωση επικράτησης των ισλαμιστών, φιλονατοϊκών, φιλότουρκων και φιλοδυτικών αντικαθεστωτικών ανταρτών στην Συρία όπως το αναλύει ο Σάββας Καλεντερίδης στην Δημοκρατία .

"Να δούμε τώρα το κακό σενάριο.

Στο τέλος της κρίσης επικρατούν οι δυνάμεις εκείνες που ελέγχονται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και εγκαθιδρύουν στη Συρία ένα δημοκρατικοφανές καθεστώς, το οποίο επί της ουσίας είναι μια σουνιτική δικτατορία που επιβάλλεται με υποτιθέμενες δημοκρατικές διαδικασίες και καταπιέζει χριστιανούς και Κούρδους, όπως κάνει η Τουρκία.

Γιατί το ονομάζουμε σουνιτική δικτατορία;

Διότι η πολιτική ασκείται με εθνοθρησκευτικά κριτήρια και από τη στιγμή που οι Αραβες σουνίτες αποτελούν το 60% του πληθυσμού της χώρας θα κυβερνούν δικτατορικά εσαεί όλους εκείνους που δεν είναι Αραβες σουνίτες μουσουλμάνοι. Παρεμπιπτόντως, αυτό το καθεστώς εγκαθιδρύεται σταδιακά στην Τουρκία, μια σουνιτική δικτατορία.

Πέρα όμως από τα ζητήματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε περίπτωση που εφαρμοστεί το δεύτερο σενάριο, υπάρχουν και θέματα που αφορούν ζωτικά συμφέροντα του Ελληνισμού. Ποια είναι αυτά; Οι κυβερνήσεις των Αδελφών Μουσουλμάνων -αν δεν ελέγχονται απολύτως από την Τουρκία- υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό κοινή στρατηγική με την Αγκυρα στα ζητήματα που άπτονται του Διεθνούς Δικαίου των Θαλασσών και των θαλάσσιων ζωνών.

Δηλαδή, η Τουρκία θα επιβάλλει τις δικές της απαράδεκτες απόψεις στα ζητήματα των θαλάσσιων ζωνών και της ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο, συνεπικουρούμενη από τις συγγενείς ιδεολογικοθρησκευτικά κυβερνήσεις της Δαμασκού, της Αιγύπτου και της Λιβύης.

Αυτό είναι ένας λογαριασμός που θεωρούμε ότι θα όφειλαν να κάνουν όλοι εκείνοι που συντάσσονται ακρίτως με την πολιτική της Τουρκίας στη Συρία, με δεδομένο ότι υπηρετούν και διακονούν πολιτικές και υπηρεσιακές θέσεις με ένα και μοναδικό ιερό καθήκον: Την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Ελληνισμού και όχι της Τουρκίας και των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Ο νοών νοείτω."
Κύριοι Σαμαρά και Αβραμόπουλε ασκήστε την διπλωματία με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλιστούν τα μελλοντικά εθνικά μας συμφέροντα....

Και τα συμφέροντα μας είναι κατά της Τουρκίας και της Δύσης και υπέρ της Ρωσίας και της Συρίας....

Κι αν αδυνατείτε (λόγω των διεθνών υποχρεώσεων προς την συμμαχία) τουλάχιστον κρατήστε μια όσο το δυνατόν πιο ουδέτερη και λιγότερο ανώδυνη στάση....



Πηγή