Ποιός φοβάται τον ανασχηματισμό Ο Σαμαράς βιάζεται, ο Βενιζέλος πιέζει, ο Κουβέλης θέλει ειδική μεταχείριση

Την παροιμία «όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη γκαστρωμένη» θυμίζει το σήριαλ του κυβερνητικού ανασχηματισμού που συνεχώς αναβάλλεται – και διαψεύδεται -  αλλά πρέπει να γίνει και βρίσκεται συνεχώς στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Ο ανασχηματισμός θα γίνει μετά την αναχώρηση της τρόικα διαρρέει ανεπισήμως από το μέγαρο Μαξίμου, όμως οι αποφάσεις και κυρίως η νέα σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση για τους τρείς εταίρους. 
Ο Σαμαράς και οι νεοδημοκράτες που θα τον πλαισιώσουν είναι αποφασισμένοι καθώς φέρουν το κύριο βάρος της ευθύνης και θέλουν να δείξουν ότι κινούνται και φέρνουν φρέσκο αέρα στην κυβέρνηση. Οι άλλοι δυο όμως εταίροι, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αμφιταλαντεύονται και βάζουν τα πάντα στη ζυγαριά πριν καταλήξουν στις τελικές αποφάσεις τους. Η κατακραυγή στην αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται με τις περικοπές, τους δυσβάστακτους  φόρους, την φτωχοποίηση του πληθυσμού και κυρίως τα αδιέξοδα που διαφαίνονται στον ορίζοντα, δυσκολεύουν την επιλογή τους: Να βγουν στο φώς και να αναλάβουν καίριες ευθύνες – όπως επιθυμεί και ο Σαμαράς – ή να παραμείνουν στο περιθώριο σε ρόλο δευτερεύοντα, ώστε να εισπράξουν τη λιγότερη δυνατή πολιτική φθορά; 
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα συμμετοχή στην κυβέρνηση με προβεβλημένα πολιτικά στελέχη (αρχηγοί σε ρόλο αντιπροέδρων, εκλεγμένοι βουλευτές κλπ) ή πρόσωπα επιστημονικού κύρους που έχουν συνδεθεί με την κάθε παράταξη ώστε κάθε αποτυχία ή λαϊκή αντίδραση να φορτωθεί κυρίως στα πρόσωπα και όχι στο κόμμα; Για μεν τον Βενιζέλο φαίνεται η απόφαση να έχει ληφθεί. Θέλει αναβαθμισμένο το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση με την τοποθέτηση κεντρικού στελέχους στον πολλά υποσχόμενο τομέα της ενέργειας ώστε το κόμμα του να ενισχυθεί από όλες τις θετικές ειδήσεις που εκτιμάται ότι θα προκύψουν.
Οι επιτελείς του Σαμαρά δεν δέχονται ούτε καν να συζητήσουν κάτι τέτοιο για λόγους προφανείς, έχουμε λένε κάποιες ελπίδες να μην εγγραφούν στο ΠΑΣΟΚ. Για την ώρα, απ ότι φαίνεται, η διαπραγμάτευση έχει παγώσει και αναζητείται τρόπος να δοθεί στον Βενιζέλο  προσφορά «ισοδυνάμου αποτελέσματος». Όμως δεν υπάρχουν και πολλές τέτοιες προσφορές που θα μπορούσε να κάνει ο Σαμαράς.
Ο τρίτος και μικρότερης σημασίας εταίρος, η ΔΗΜΑΡ, έχει κι αυτή τα προβλήματά της. Ο Κουβέλης, θέλοντας να διαφυλάξει το «αριστερό» του προφίλ αρνείται πεισματικά τη θέση αντιπροέδρου που του προσφέρεται. Επιθυμεί να εκπροσωπηθεί στην κυβέρνηση μόνο με τους άχρωμους Ρουπακιώτη και Μανιτάκη, θέλει όμως να αναβαθμιστεί η παρουσία του κόμματός στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Δύσκολη εξίσωση που οδηγεί σε εξαντλητική διαπραγμάτευση και σε αναβολή του ανασχηματισμού μέχρι να βρεθούν λύσεις που θα αμβλύνουν τις αγωνίες των εταίρων.

 

 

 

sofokleousin