29.10.13
Εθνική Ασφαλιστική: Η αντασφάλιση και το κρυφό ρίσκο
Η κίνηση αυτή μπορεί να κλείνει την τρύπα και να αποτελεί παράδειγμα αριστοτεχνικής διαχείρισης του κινδύνου, αλλά ενέχει σημαντικό ρίσκο σε άλλα επίπεδα. Οι δείκτες που παρακολουθεί ο επόπτης βελτιώνονται, όπως και η αξιοπιστία.
Των Έλενα Ερμείδου, Χρήστου Φράγκου
Από την άλλη πλευρά ανοίγουν όμως άλλα μέτωπα τα οποία γεννούν ρίσκο, ενδεχομένως μάλιστα και ασύμμετρα υψηλό υπό συνθήκες. Όπερ σημαίνει, ότι η σύμβαση αντασφάλισης έχει όρια και πλαφόν τα οποία η Arch δεν θα καλύπτει τις ζημιές, τις οποίες θα κληθεί να καταβάλει πάλι η Εθνική.
Το πρόβλημα μπορεί να οξυνθεί από την έλλειψη στατιστικών για την εξέλιξη των ζημιών και την ανοδική τάση που καταγράφεται το τελευταίο χρονικό διάστημα. Ο κλάδος αυτοκινήτου είναι ο πλέον ρευστός στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, γεγονός που οδήγησε στην ένταξη και ρήτρας κάλυψης από πλευράς της Arch.
Η Εθνική Ασφαλιστική επιχειρώντας να προστατευθεί και από τα χειρότερα σενάρια υλοποιεί πολιτική αυξήσεων στα ασφάλιστρα ώστε να είναι σε θέση να καλύψει τυχόν υπερβάσεις και να περιορίσει το ρίσκο. Η επιθετική πολιτική που ακολουθούν άλλες ασφαλιστικές στην αγορά αυτοκινήτου σε συνδυασμό με την κρίση αναμένεται να οδηγήσει σε εκροή ασφαλισμένων.
Ενα ακόμη σημείο το οποίο δύναται να επηρεάσει αρνητικά τη μεσοπρόθεσμη εικόνα της Εθνικής Ασφαλιστικής είναι ο περιορισμός που τίθεται από την εθνική νομοθεσία για τη μεταβίβαση των ασφαλιστηρίων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία τα συμβόλαια δεν μεταβιβάζονται, συνεπώς ο ασφαλισμένος θα έχει πάντα απαίτηση από την Εθνική και όχι από την αντασφαλιστική, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ειδομένο κάτω από αυτούς τους περιορισμούς το deal αντασφάλισης του χαρτοφυλακίου ζημιών αυτοκινήτου της Εθνικής Ασφαλιστικής με την Arch μοιάζει περισσότερο με δάνειο μειωμένης εξασφάλισης που επιμερίζει το ρίσκο και λιγότερο με reinsurance δραστηριόττηα.
sofokleousin
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου