Ο Πάγκαλος ως Motherfucker

Πριν λίγο καιρό είχα ρωτήσει μια μικρή φίλη, «Τι σε τρομάζει περισσότερο μ’ αυτά που συμβαίνουν;» και μου είχε απαντήσει, «Η βουβαμάρα. Που κανείς δε μιλάει.»

Ε, για να της κάνει το χατίρι ο Πάγκαλος βγήκε και τα είπε όλα. Με το νι και με το σίγμα: που πήγαινε το πρωί με τον καφέ του και το κουλούρι του στο γραφείο του ως Υπουργός Εξωτερικών και του φέρνανε του φακέλους παρακολούθησης του πρέσβη των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Η εξιστόρηση θυμίζει το στίχο Η Φαντασία στην Εξουσία. Πρέπει να έχεις πολλή φαντασία και βαθιά, παραληρηματική σχέση με την εξουσία για να διατείνεσαι ως πρώην υπουργός της ψωροκώσταινας, ότι διάβαζες τρώγοντας το κουλούρι σου και πίνοντας τον καφέ σου τους φακέλους παρακολούθησης για τους πρέσβεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας. Επίσης είπε ότι δεν τρέχει και τίποτα, συνηθίζεται παντού και πάντα, και μάλιστα επειδή είναι όλοι στον ίδιο ντορβά, έσπαζε πλάκα που διάβαζε να τον αποκαλούν ο ένας στον άλλο motherfucker. Πρόσθεσε ακόμα πως οι αμερικανοί μόνο καλό έκαναν με τις παρακολουθήσεις, (παγκοσμίως προφανώς) ότι εμείς τις κόψαμε μόλις μας πήρανε χαμπάρι κι ότι έχει παρέλθει 20ετία, οπότε κανείς από όσους κατονομάζει (τον εαυτό του, την ΕΥΠ, τον τότε πρωθυπουργό κι υπουργό άμυνας, μέσα σε άλλους) δε διατρέχει κίνδυνο γιατί το αδίκημα έχει παραγραφεί.
Έχουν βουίξει τα κανάλια από φωνές που αποκηρύττουν τις δηλώσεις του παλαίμαχου πολιτικού. Του προσάπτουν από νοητική διαταραχή μέχρι δόλο που σκοπό έχει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τη σοβαρότητα της περίπτωσης να έχει γίνει κέντρο υποκλοπών η αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα. Κι αυτό ανεξαρτήτως κόστους για τη χώρα του – ανεξάρτητα αν τη διασύρει διεθνώς, αν τη βάζει στο στόχαστρο αναίτια, μάλιστα φροντίζει για τη διαπόμπευσή της (μας) ρίχνοντας μέσα στη ρύμη του λόγου την αποστροφή ότι «είμαστε πρώτοι στις βρωμοδουλειές.» Χαλαρά κι άνετα. Όπως τότε με το όλοι μαζί τα φάγαμε.
Και στεκόμαστε σ’ αυτό. Μήπως έχει όντως μια εμμονή ο κ. Πάγκαλος; Μήπως πλάθει έναν φανταστικό κόσμο κατ’ εικόνα και ομοίωσή του; Όλοι τα ίδια είμαστε, κι όλοι τα ίδια κάνουμε, κι όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε; Κι εντάξει να εξομοιώνεις τον λαουτζίκο με το αξιότιμο πρόσωπό σου στην έφεση για φαταουλισμό και βρωμοδουλειές, από πάνω είσαι, όπως θες τα βλέπεις. Αλλά να κορδώνεσαι σαν ίσος κι όμοιος με την NSA, καταντάει μεγαλομανία.
Για να το πούμε πιο απλά: η άποψή μας είναι πως σε περίπτωση που εμπεριέχει ψήγμα πραγματικότητας η εξιστόρηση του πρώην υπουργού, κι όντως διάβαζε στους φακέλους των υποκλοπών να τον λένε motherfucker, οι «υποκλαπέντες» συνομιλητές του γνωστοποιούσαν απλά τη γνώμη τους, ξέροντας πολύ καλά ότι θα του διαβιβαζόταν. Που σημαίνει ότι καθόλου στο ίδιο καζάνι δεν έβραζαν.
B.T.
aeginalight.gr