ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΦΟΡΟ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΕ!

ΑΛΛΟ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ!!!

Την ώρα που η αντιπαράθεση στους κόλπους της κυβέρνησης καλά κρατεί με μήλον της έριδος το νέο φόρο για τα ακίνητα και το αν θα πρέπει ή όχι να καταργηθεί το χαράτσι ή να φορολογηθούν τα αγροτεμάχια, η πραγματικότητα δείχνει ότι η κατοχή - ιδιοκτησία ακινήτου στη χώρα μας τιμωρείται.

Και μάλιστα αρκετά αυστηρά...

Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών στο πεδίο της φορολόγησης των ακινήτων.

Αναλυτικά:

- Σε επίπεδο συντελεστών φαίνεται ότι τη μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση την έχει η Γαλλία. Στην πραγματικότητα όμως ο φόρος στη Γαλλική Δημοκρατία δεν επιβάλλεται επί του συνόλου της αντικειμενικής - όπως γίνεται στην Ελλάδα -, αλλά είναι φόρος κλάσματος. Δηλαδή ο φόρος επιβάλλεται για παράδειγμα στο 50% της περιουσίας και όχι στο σύνολο της.

- Όσο είχαμε τον ΦΑΠ και το Ε.Ε.Τ.Α, και πάλι ήμαστε πρώτοι σε φόρο περιουσίας.

- Στη Γερμανία ο φόρος περιουσίας είναι 3,5 τοις χιλίοις, ενώ εδώ είναι 10 τοις χιλίοις (ΦΑΠ).

- Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες όπως Αυστρία, Βουλγαρία, Δανία, Γαλλία, Κύπρος, Ιρλανδία, Νορβηγία, Ελβετία, Αγγλία και αλλού δεν φορολογούνται παιδιά και συζύγοι(φόρος κληρονομιάς). Φορολογούνται τέκνα και σύζυγοι, εκτός από την Ελλάδα, μόνο στο Βέλγιο, τη Γερμανία και την Ιταλία. Ειδικά στη Γαλλία και την Αγγλία φορολογούνται μόνο τα τέκνα και όχι οι σύζυγοι.

-Ο κανόνας στην Ευρώπη είναι ότι φορολογείται το ακίνητο και όχι ο ιδιοκτήτης. Δεν αθροίζεται όλη η περιουσία ώστε να εμφανίζεται μεγαλοϊδιοκτήτης ο κάτοχος ακίνητης περιουσίας.

-Φορολογείται το ακίνητο με βάση την αξία που έχει αυτό και όχι ανά τετραγωνικό μέτρο, καθώς η φορολόγηση ανά τετραγωνικό είναι μία διαδικασία που εφαρμόζεται και εξυπηρετεί μόνο τα ελληνικά δεδομένα.

-Η φορολογία στην περιουσία, στο εξωτερικό έχει πάρα πολύ μικρούς συντελεστές, και σε καμία περίπτωση δεν αγγίζει το 1% που φτάνει ο ΦΑΠ στη χώρα μας.

-Έχουμε το μεγαλύτερο φόρο μεταβίβασης που υπάρχει στην Ευρώπη και φτάνει το 10%.

- Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης φορολογούνται οι λοιποί συγγενείς μόνο για κληρονομιά ακινήτου και όχι τα τέκνα και οι σύζυγοι. Στη χώρα μας φορολογούνται και οι λοιποί συγγενείς με 40%.

-Ο φόρος υπεραξίας που γενικά υπάρχει, στο εξωτερικό επιβάλλεται μόνο όταν το ακίνητο αγοραστεί και πουληθεί σε μικρό χρονικό διάστημα, γεγονός που αποδεικνύει ότι αποκτήθηκε με σκοπό την εκμετάλλευσή του και την αποκόμιση κέρδους. Συγκεκριμένα, στο εξωτερικό επιβάλλεται φόρος στο βραχυπρόθεσμο κέρδος και όχι όταν κατέχει κάποιος ένα ακίνητο για πολλά χρόνια και το πουλάει, όπως συμβαίνει εδώ.

- Ο ΦΠΑ είναι ο υψηλότερος που υπάρχει στην Ευρώπη. Το 23% που εφαρμόζεται είναι το μεγαλύτερο ποσοστό για τα νεόδμητα, ενώ στα παλαιά ακίνητα έχουμε επίσης το μεγαλύτερο φόρο, της τάξεως του 10% για μεταβιβάσεις. Ενδεικτικά, η Αυστρία έχει φόρο 3,5% η Κύπρος μέχρι 8%, η Γερμανία 3,5%, η Νορβηγία 2,5%, η Ισπανία 8% και η Αγγλία μέχρι 4% κ.ο.κ.

-Φόρο μεταβίβασης δεν έχει καμία άλλη χώρα παρά μόνο η Ελλάδα

Αντικειμενικές αξίες
Μεγάλες είναι οι αποκλίσεις αντικειμενικών-πραγματικών αξιών στην Ελλάδα.
Ο θεσμός των αντικειμενικών αξιών δεν αποτελεί ελληνική καινοτομία. Βέβαια, από χώρα σε χώρα η απόσταση των αντικειμενικών αξιών από τις πραγματικές ποικίλλει.
Στην Ελλάδα έχει αποδειχτεί ότι η απόκλιση αντικειμενικών πραγματικών αξιών αφήνει ορθάνοιχτα τα παράθυρα της φοροαποφυγής, ενώ διατηρεί τους φορολογικούς συντελεστές στα ύψη:
*Δεν λειτουργεί ο ΦΠΑ των ακινήτων, καθώς λόγω των αποκλίσεων στα τιμήματα προκύπτουν τεράστιες επιστροφές φόρου για τους κατασκευαστές (εμφανίζονται να πουλάνε ουσιαστικά στην ίδια τιμή που τους κοστίζει και το ακίνητο).
*Δεν μπορεί να υπολογιστεί ο φόρος εισοδήματος για τους κατασκευαστές. Ο κατασκευαστής πουλάει ένα ακίνητο έναντι 500.000 ευρώ. Δηλώνει ότι το πούλησε 300.000 ευρώ (με τη συνενοχή του αγοραστή, καθώς και αυτός έχει κίνητρο να μην πληρώσει το φόρο μεταβίβασης) και τελικώς αποκρύπτει εισόδημα 200.000 ευρώ.
*Δεν λειτουργεί το «πόθεν έσχες» των ακινήτων, καθώς οι επενδυτές καλούνται να δικαιολογήσουν σαφώς χαμηλότερα τιμήματα από αυτά που πραγματικά έχουν πληρώσει.         

  πηγη