άτομα με αναπηρία, στα λόγια πρόοδος στην πράξη

Δεν έχουν συμπληρωθεί ούτε τρεις μήνες από την ψήφιση του νόμου για την ειδική αγωγή που θεσπίζει την «υποχρεωτικότητα» στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία και το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με την μεταφορά 700 μαθητών μόνο στην νομαρχία Αθηνών στα σχολεία τους αποδεικνύει με τραγικό τρόπο πως οι μεγαλόστομες υποσχέσεις και διακηρύξεις που ακούγονται από τα υπουργικά χείλη αποτελούν γράμμα κενό, χωρίς αντίκρισμα, αποκαλύπτοντας την γύμνια και την υποκρισία του συστήματος. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση χιλιάδες γονείς μαθητών με αναπηρία αυτοοργανώνωνται ώστε μεταξύ των άλλων να προασπίσουν τα δικαιώματα των παιδιών τους με ένδικα μέσα απέναντι στην προκλητική αδιαφορία του Υπουργείου παιδείας.



Η περιθωριοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός αποτελούν ένα καθημερινό βίωμα για τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες με αναπηρία, ενώ πλέον γίνεται όλο και πιο ορατή η διάλυση και η υποχρηματοδότηση των όποιων κοινωνικών δομών στον χώρο της πρόνοιας, της επαγγελματικής αποκατάστασης και της εκπαίδευσης. Η έννοια του κοινωνικού κράτους έχει αντικατασταθεί από την πολιτική της σύγχρονης νεοφιλανθρωπίας, ενώ οι αυτονόητες υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στα άτομα με αναπηρία μεταφέρονται στις πλάτες της οικογένειας και της κοινωνίας. Είναι χαρακτηριστικό πως η χώρα μας έχει τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας, (53%) τον υψηλότερο δείκτη τροχαίων ατυχημάτων, το υψηλότερο ποσοστό ατόμων με αναπηρία στην ανεργία, (85%) το υψηλότερο ποσοστό μαθητών με αναπηρία αποκλεισμένων από την εκπαιδευτική διαδικασία (90%). Πρόκειται για μια πάγια κυβερνητική πολιτική που ακολουθείται με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια ανεξάρτητα από το πιο κόμμα ασκεί την κυβερνητική εξουσία.



Ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που συγκλονίζει και την χώρα μας τα άτομα με αναπηρία θα είναι από εκείνες τις ομάδες που θα πληγούν άμεσα από τις συνέπειες της. ήδη χιλιάδες ασφαλισμένοι στον οργανισμό περίθαλψης και ασφάλισης του δημοσίου δεν είναι σε θέση να έχουν φαρμακευτική περίθαλψη, ενώ από τις συγχονεύσεις των ασφαλιστικών ταμείων ασφαλισμένοι με αναπηρία βλέπουν τις παροχές προς αυτούς να μειόνονται. Η απάντηση από την πλευρά της κυβέρνησης είναι γνωστή. Διαπιστώσεις δακρύβρεχτες, ευαισθησία χωρίς αντίκρισμα, και τελετές με κάθε λογής βραβεύσεις. Ας θυμίσουμε μόνο πως ακόμη περιμένουμε την κάρτα αναπηρίας, την διανομή 20 χιλιάδων υπολογιστών, τον εκσυγχρονισμό του νόμου για την απασχόληση και. Και.. και.



Καλούμε κάθε ενεργό πολίτη με αναπηρία, τους γονείς παιδιών με αναπηρία, με κάθε μέσο και τρόπο μέσα από την ενεργή τους συμμετοχή και την οργανωμένη δράση να καταδικάσουν αυτή την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που έχει άμεση συνέπεια την υποκατάσταση του κοινωνικού κράτους από την πολιτική της σύγχρονης νεοφιλανθρωπίας, που εμπορευματοποιεί βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως την υγεία, την κοινωνική φροντίδα, την εκπαίδευση.

Αθήνα 29/11/2008

Με εκτίμηση



Παρέμβαση αναπήρων πολιτών