Μια αγαπη για την καλπη

Δεν λειτουργούν οι φωτεινοί σηματοδότες σε πολλά σημεία της Αθήνας. Άλλη μια ευκαιρία για την κυβέρνηση να μας αλλάξει τα φώτα.

Το πρωί ανάμεσα στον Μαντούβαλο και τον Μιχαλολιάκο υπήρχε ένα χάσμα αγεφύρωτο. Ένα μίσος.

Και το απόγευμα ο Μαντούβαλος αποφάσισε να στηρίξει τον Μιχαλολιάκο. Τελικά το μίσος ήταν απλά η άρνηση της αποδοχής ενός έρωτα μεγάλου.

Αλλά όπως είπε και ο Αντώνης ο Σφουγγαράκης, ο Μαντούβαλος έδειξε ότι έχει παραταξιακή συνείδηση.

Αυτό είναι καλό για τα μικροσυμφέροντα του κόμματος αλλά δεν είναι απαραίτητα καλό και για την χώρα.

Παραταξιακή συνείδηση έχουν πολλοί, δυστυχώς. Στηρίζουν την όποια παράταξη ακόμα και αν είναι πασιφανές ότι η πολιτική της παράταξης είναι καταστροφική για την χώρα.

Επιτέλους, θέλουμε πολιτικούς που να έχουν ανεξάρτητη συνείδηση και να παίζουν τον ρόλο που υποτίθεται ότι υπηρετούν. Τον ρόλο του ανθρώπου που είναι κατάλληλος να προσφέρει στον τόπο. Και όχι στο κόμμα.

Και είσαι τώρα εσύ ψηφοφόρος ενός πολιτικού που το πρωί σου λέει ότι δεν είσαι πρόβατο και θα αποφασίσεις μόνος σου τι θα κάνεις με την ψήφο σου και το απόγευμα επειδή του υποσχέθηκαν κάτι σου λέει έλα εδώ προβατάκι μου και ψήφισε τον άνθρωπο που έβριζα μέχρι πριν λίγη ώρα…

Αν δεν είσαι εντελώς πρόβατο, πόσο μπορείς να τον εμπιστευτείς αυτόν τον πολιτικό;

Επίσης ο άνθρωπος που κάνει κωλοτούμπες πιο γρήγορα και από την σκιά του, ο Καρατζαφέρης σε απευθείας μετάδοση μέσω των δελτίων ειδήσεων μας είπε τις προτιμήσεις του.

Είπε συγκεκριμένα ποιους δεν θα ψηφίσει. Οι λόγοι… καθαρά Καρατζαφερικοί. Και δεν βρήκε να πει ούτε ένα θετικό στοιχείο για τους υποψήφιους που στηρίζει. Ίσως επειδή δεν έχουν θετικά στοιχεία.

Και για να είναι και με τον χωροφύλακα και τον αστυφύλακα στηρίζει και τον Σγουρό.

Τα δύσκολα τώρα έρχονται είπε ο Παπαδήμας… Εσένα περιμέναμε να μας το πεις!

Η κρίση είναι μια ευκαιρία, επιμένει να λέει ο Γιωργάκης. Ευκαιρία να ξεπαστρέψουμε τους
μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους.

Εντωμεταξύ η Ελλάδα μετατρέπεται με γοργά βήματα σε χώρα ανέργων. Είναι ίσως η μόνη παραγωγή που μπορεί να δημιουργήσει η άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Παραγωγή ανέργων. Μόνο που είναι λιγάκι δύσκολο να κάνουμε εξαγωγές.

Νεοφιλελεύθερη πολιτική λέγεται εκείνη η πολιτική που αφήνει ελεύθερους τους εργοδότες να κάνουν ότι θέλουν στους εργαζόμενους. Στην φιλελεύθερη πολιτική δεν ισχύει αυτό που λένε «η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει του άλλου». Ισχύει ο νόμος του αφέντη που λέει πως οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι χαρούμενοι που έχουν δουλειά και είναι υπερβολή να ζητάνε και μισθό.
Νέο κύμα περικοπών έρχεται για να μπαλωθεί ο τρύπιος προϋπολογισμός με τα τεράστια ελλείμματα του.

Όχι ότι θα σωθεί η χώρα. Αλλά τουλάχιστον θα έχουν καταφέρει πριν την επίσημη πτώχευση να μας φέρουν σε τέτοιο κοινωνικό και οικονομικό σημείο που να μην καταλάβουμε καν την διαφορά.

Αυτό είναι το σχέδιο τους.

Ο Κακλαμάνης βλέπει πως κινδυνεύει να χάσει την δυνατότητα να συνεχίσει το οικολογικό του έργο στην Αθήνα ξεριζώνοντας και τα τελευταία φυτά που βρίσκονται σε γλάστρες και βγάζει πλέον τον αληθινό του εαυτό.

Επιτίθεται στον Καμίνη με Καρατζαφέρεια επιχειρηματολογία η οποία βασίζεται στο θυμικό. Κατηγόρησε για παράδειγμα τον Καμίνη για τον χώρο λατρείας των αλλόθρησκων λέγοντας ότι ο Καμίνης έχει προτείνει συγκεκριμένη τοποθεσία, ενώ ο ίδιος ο Καμίνης έχει πει, ως Συνήγορος του Πολίτη, ότι πρέπει να υπάρχει χώρος λατρείας αλλά χωρίς να προτείνει τοποθεσία.

Επίσης τον κατηγορεί για την νομική βοήθεια σε αλλοδαπούς εννοώντας ότι με τον τρόπο του συμβάλει στην παράνομη μετανάστευση. Μόνο που ο Καμίνης, δίκαια, βοήθησε μετανάστες που είναι νόμιμοι στην χώρα μας. Και είναι σίγουρα έτσι γιατί αν ήταν διαφορετικά ο Κακλαμάνης θα του την έλεγε στο παράθυρο των ειδήσεων που ήταν μαζί.

Όπως και νάχει ο Κακλαμάνης ήταν άξιος συνεχιστής των τελευταίων δημάρχων που άφησαν πίσω τους ένα καταπληκτικό έργο. Τέτοιο που όλες οι πρωτεύουσες του κόσμου ζηλεύουν και οι δήμαρχοι των ξένων πρωτευουσών κάνουν ουρά έξω από το δημαρχείο του Νικήτα για να μάθουν το know how.

Μικρός Φωκίων