Γιατί γράφω;
Γράφω γιατί αντιδρώ. Αντιδρώ στον καταιγισμό των συμβάντων, των σκέψεων και των δράσεων που διαμορφώνουν το ορμητικό ποτάμι που θέλει να μας συμπαρασύρει στο ρεύμα του, να μας βάλει σ’ αυτόν τον κινούμενο δρόμο της ζωής οδηγώντας μας στις εκβολές του, για να μας εκβράσει τελικά στην απέραντη θάλασσα μιας ακατάστατης ομοιομορφίας, μιας εντροπικής αταξίας από την οποία δεν υπάρχει επιστροφή.
Γράφω γιατί αρνούμαι να κινηθώ με το ρεύμα που άλλοι διαμορφώνουν για μας.
Γράφω γιατί δεν είμαι ψόφιο ψάρι ούτε ξερό φύλλο για να ακολουθήσω την ροή των γεγονότων που άλλοι υποκινούν, την ροή που μας ωθεί στον μεγάλο αναμείκτη, στο παγκόσμιο μίξερ ενός πλανήτη που γυρίζει ολοένα και πιο γρήγορα ρουφώντας μας στην περιδίνισή του και κάνοντάς μας να τρέχουμε χωρίς να ξέρουμε το γιατί.
Γράφω γιατί αντιστέκομαι. Και φωνάζω για να ακούσω μέσα στην έρημο των βοώντων την αντήχηση της φωνής τής πατρίδας μου, του γένους μου, του Θεού μου.
Γράφω για να ακούσω, για να δω, για να ψηλαφήσω, για να οσφρανθώ, για να ωθήσω τον διαχρονικό Έλληνα μέσα μου, πλάϊ μου, γύρω μου.
Γράφω για να ξυπνήσω, να διεγερθώ και να διεγείρω, να κοινωνήσω και να συμμετάσχω στην αφύπνιση ενός έθνους, μιας κοινότητας, μιας θέλησης που επιμένει να υπάρχει ελληνικά, έστω και σε υπολανθάνουσα χειμερία νάρκη.
Γράφω γιατί προαισθάνομαι τον σεισμό που έρχεται, γιατί προσλαμβάνω τα πρόδρομα κύματα μιας έκρηξης και ενός σοκ που πρέπει να απορροφήσουμε χωρίς να μας διαλύσει.
Γράφω για να εκπέμψω S.O.S: «η πατρίδα κινδυνεύει». Από εμάς τους ίδιους που χάσαμε την μεταφυσική μας πυξίδα, τον πνευματικό μας φάρο και τον ψυχικό μας βηματισμό.
Γράφω γιατί προσεύχομαι και επικαλούμαι τον Θεό της Ελλάδος. Την αόρατη συνεκτική δύναμη του γένους που θα μας κρατήσει ενωμένους μπροστά στο διαβρωτικό ισλαμικό μάγμα και την περιρρέουσα επιθετικότητα των αλλογενών που επιδιώκουν την φυλετική μας αλλοίωση και τον εθνικό μας κατακερματισμό.
Γράφω γιατί πιστεύω στον αναγεννώμενο φοίνικα του πνεύματος των Ελλήνων ως αντίβαρο στην διαφθορά των αρπακτικών του χρήματος και την ακαμψία θανάτου (rigor mortis) που αποπνέουν τα χειραγωγούμενα ανδρείκελα της εξουσίας.
Γράφω γιατί εξανίσταμαι. Γράφω γιατί ανθίσταμαι. Γράφω για να μην πυροβολήσω.
Χρίστος Γούδης
1 σχόλιο:
Πολλά από αυτά που γράφετε με αγγίζουν πραγματικά.
Υπάρχει πόνος και απόγνωση μεγάλη
Δεν βλέπω σωσμό κι αυτό με καίει περισσότερο.
Βαρέθηκα να μου βάζουν στα χέρια τα σημαδεμένα χαρτιά της τράπουλας τους μετά τα εκλογικά ψευτοδιλήμματα των κομματοκρατών.
Από την άλλη σας το λέω δεν αντέχω να βλέπω μόνιμα τα κόμματα της αριστεράς ( κοινοβουλευτικής και μη) να μονοπωλούν το δικαίωμα στην υγιή αντίδραση σ’ όλα όσα γράψατε.
Κάποιος πρέπει να τους δώσει όλους να καταλάβουν ότι φθάνει πια μέχρι εδώ η παρδαλή κοροϊδία όλων τους έρχεται κάποια στιγμή και η ώρα των ευθυνων για όλους.
Δημοσίευση σχολίου