«Αρμένης» ο Σαρκοζί (;)

http://topontiki.gr/article/27461

Αντισυνταγματικός ο γαλλικός νόμος για την άρνηση της αρμενικής γενοκτονίας.

http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4698096

Δεν έρχεται νέος νόμος για την αρμενική γενοκτονία πριν τις εκλογές στη Γαλλία.

=http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4698425

 

 

=http://www.armenika.gr/genoktonia/100-apopsi/435-o-proedros-sarkozi-krathse-thn-uposxesh-tou

Σαρκίς Αγαμπατιάν

Τεύχος: Ιανουάριος-Μάρτιος 2012

Ο Πρόεδρος Σαρκοζί κράτησε την υπόσχεσή του.

Τον πε­ρα­σμέ­νο Ο­κτώ­βριο, μέ­σα στο α­ε­ρο­πλά­νο που τον με­τέ­φε­ρε στο Ε­ρε­βάν, ο γάλ­λος Πρό­ε­δρος Νι­κο­λά Σαρ­κο­ζί εκ­μυ­στη­ρευό­ταν στους συμ­βού­λους του: «Θα πε­τά­ξω μια α­πα­σφα­λι­σμέ­νη χει­ρο­βομ­βί­δα!» Απο­κά­λυ­πτε, έ­τσι, την πρό­θε­σή του να ε­νερ­γή­σει με α­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα αν η Τουρ­κί­α συνέ­χιζε να αρ­νεί­ται τη γε­νοκτο­νί­α των Αρμενίων.

Λί­γο με­τά την ά­φι­ξή του στο Ε­ρε­βάν, ο γάλ­λος Πρό­ε­δρος κα­τά την ε­πί­σκε­ψή του στο μνη­μεί­ο της Γε­νο­κτο­νί­ας των Αρμενίων δή­λω­σε στους δη­μοσιο­γρά­φους: «Η Γε­νο­κτο­νί­α των Αρμενίων εί­ναι έ­να ι­στο­ρι­κό γε­γο­νός που α­να­γνώ­ρι­σε η Γαλ­λί­α. Η συλ­λο­γι­κή άρ­νη­ση εί­ναι χει­ρό­τε­ρη α­πό την α­το­μι­κή». Σε ερώ­τη­ση για το εν­δε­χό­με­νο υ­ιο­θέ­τη­σης ε­νός νό­μου στη Γαλ­λί­α που να τι­μω­ρεί ό­ποιον αρ­νεί­ται τη γε­νο­κτο­νί­α, ο γάλ­λος Πρό­ε­δρος δή­λω­σε: «Αν η Τουρ­κί­α ανα­θε­ω­ρού­σε την ι­στο­ρί­α της και κοι­τού­σε κα­τά­μα­τα την α­λή­θεια, η α­να­γνώ­ριση της γε­νο­κτο­νί­ας θα ή­ταν δε­δο­μέ­νη. Αν δεν το έ­πρατ­τε, τό­τε α­ναμ­φί­βο­λα θα πρέ­πει να κά­νου­με έ­να βή­μα πα­ρα­πά­νω».

Ό­ταν ή­ταν υ­πο­ψή­φιος στις προ­ε­δρι­κές ε­κλο­γές του 2007, ο Σαρ­κο­ζί εί­χε υ­πο­σχεθεί να υ­πο­στη­ρί­ξει την υ­ιο­θέ­τη­ση ε­νός νό­μου α­πό τη Γε­ρου­σί­α που να ποι­νικο­ποιεί την άρ­νη­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας των Αρμενίων. Η γαλ­λι­κή Βου­λή εί­χε ψη­φίσει αυ­τήν την πρό­τα­ση το 2006. Και ό­μως, πα­ρά την υ­πό­σχε­σή του το κυ­βερ­νών κόμ­μα του Προ­έ­δρου Σαρ­κο­ζί εί­χε ε­μπο­δί­σει την ψή­φι­ση του νό­μου τον πε­ρα­σμέ­νο Μά­ιο. Ε­νώ η γαλ­λι­κή κυ­βέρ­νη­ση εί­χε α­πα­γο­ρεύ­σει την άρ­νη­ση του ε­βρα­ϊ­κού ολο­καυ­τώ­μα­τος το 1990, δεν έ­πρα­ξε το ί­διο με τη Γε­νο­κτο­νί­α των Αρμενίων, αν και η Γαλ­λί­α την εί­χε α­να­γνω­ρί­σει το 2001. Οι Γάλ­λοι αρ­με­νι­κής κα­τα­γω­γής ε­ξορ­γί­στη­καν α­πό την α­θέ­τη­ση της υ­πό­σχεσης του Σαρ­κο­ζί. Ο τρα­γου­δι­στής Αζ­να­βούρ τον προ­ει­δο­ποί­η­σε ό­τι θα έ­χα­νε την υ­πο­στή­ρι­ξη των 500.000 Γαλ­λο­αρ­με­νί­ων στις προ­ε­δρι­κές ε­κλο­γές του 2012. Τον περα­σμέ­νο Σε­πτέμ­βριο η Αρ­με­νι­κή Ε­πα­να­στα­τι­κή Ο­μο­σπον­δί­α (Τα­σνα­κτσου­τιούν) της Γαλ­λί­ας α­να­κοί­νω­σε την υ­πο­στή­ρι­ξή της στον σο­σια­λι­στή υ­πο­ψή­φιο για την προ­ε­δρί­α Φραν­σουά Ο­λά­ντ, ο ο­ποί­ος υ­πο­σχέ­θη­κε ό­τι το κόμ­μα του θα ψήφι­ζε νό­μο που θα ποι­νι­κο­ποιού­σε την άρνη­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας των Αρμενίων.

Κα­τά την ε­πί­σκε­ψή του λοι­πόν στην Αρ­με­νί­α εί­χε προ­ϊ­δε­ά­σει για τις προ­θέσεις του πά­νω στο ζή­τη­μα αυ­τό: δια­βε­βαί­ω­σε τους Αρ­με­νί­ους ό­τι σκο­πεύ­ει να τη­ρή­σει την αρ­χι­κή του υ­πό­σχε­ση για τον νό­μο που ποι­νι­κο­ποιεί την άρ­νη­ση της γε­νο­κτο­νί­ας. προ­ει­δο­ποί­η­σε την Τουρκί­α να στα­μα­τή­σει να αρ­νεί­ται τη Γε­νο­κτο­νί­α των Αρμενίων. έ­δει­ξε ό­τι βρί­σκε­ται πλη­σιέ­στε­ρα στις αρ­με­νι­κές θέ­σεις στο ζή­τη­μα του Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ.

Η πρώ­τη ε­πί­σκε­ψη του γάλ­λου Προ­έ­δρου στην Αρ­με­νί­α ό­που δια­νυ­κτέ­ρευ­σε - σε α­ντί­θε­ση με τις άλ­λες δύ­ο δη­μο­κρα­τί­ες του Καυ­κά­σου, Γε­ωρ­γί­α και Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν ό­που πα­ρέ­μει­νε μό­λις τρεις ώ­ρες - ή­ταν πλού­σια σε γε­γο­νό­τα και χει­ρο­νο­μί­ες φι­λί­ας: φύ­τε­ψε έ­να δέ­ντρο στη μνή­μη των θυ­μά­των της Γε­νο­κτο­νί­ας των Αρμενίων. κα­τέ­θε­σε στε­φά­νι στο Μνη-μεί­ο της Γε­νο­κτο­νί­ας, ό­που έ­γρα­ψε στη Χρυ­σή Βί­βλο τη φρά­ση «Η Γαλ­λί­α δεν ξε­χνά». προ­ει­δο­ποί­η­σε την Τουρ­κί­α ό­τι πρέ­πει να α­να­γνω­ρί­σει τη γε­νο­κτο­νί­α πριν το τέ­λος του έ­τους. πρό­φε­ρε την αρ­με­νι­κή λέ­ξη «τσε­γασ­μπανου­τιούν» (γε­νο­κτο­νί­α). ά­να­ψε έ­να κε­ρί στο Ε­τσμια­τζίν. α­πέρ­ρι­ψε την υ­πο­ψη­φιό­τητα της Τουρ­κί­ας στην Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση. ε­γκαι­νί­α­σε το Μου­σεί­ο Αζ­να­βούρ. δώ­ρι­σε στη Δη­μο­κρα­τί­α της Αρ­με­νί­ας έ­να ά­γαλ­μα με­γά­λης α­ξί­ας του Ρο­ντέν.

Τε­λι­κά, οι χο­λε­ρι­κές α­ντι­δρά­σεις και οι εκ­βια­σμοί των Τούρ­κων ι­θυ­νό­ντων για δια­κο­πή των δι­πλω­μα­τι­κών και στρα­τιω­τι­κών σχέ­σε­ων με­τα­ξύ των δύ­ο χωρών, οι δη­λώ­σεις τους ό­τι η Γαλ­λί­α θα πρέ­πει να α­ντι­με­τω­πί­σει το α­ποι­κο­κρα­τι­κό της πα­ρελ­θόν και να μην δί­νει μα­θή­μα­τα ι­στο­ρί­ας στην Τουρ­κί­α κα­θώς και οι α­πει­λές μέ­σω του δια­δι­κτύ­ου κα­τά της βου­λευ­τού και α­ντι­προ­έ­δρου του συν­δέ­σμου αρ­με­νο­γαλ­λι­κής φι­λί­ας Βα­λε­ρί Μπουα­γιέ που έ­φε­ρε το νο­μοσχέ­διο στη Βου­λή, δεν α­πέ­δω­σαν.

Αυ­τή τη φο­ρά το σύ­νο­λο σχε­δόν των πα­ρό­ντων γάλ­λων βου­λευ­τών ψή­φι­σε τον πε­ρα­σμέ­νο Δε­κέμ­βριο νό­μο που τι­μω­ρεί την άρ­νη­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας των Αρμενίων με φυ­λά­κι­ση ε­νός έ­τους και πρό­στι­μο 45.000 ευρώ.

[ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ]