Μπορούμε χωρίς τη δόση;

Μια χρεοκοπία που συνεχώς αναβάλλεται. Αιωρούμενη απειλή προς εκφοβισμό πολιτών και βουλευτών

Το πρόβλημα με τα εργασιακά φαίνεται ότι ξεπεράστηκε, η συμφωνία με την τρόικα κλείνει και το νέο πακέτο μέτρων θα ψηφισθεί από τη Βουλή, παρά τις έντονες αντιδράσεις και τις διαφοροποιήσεις που εκδηλώνονται στους κόλπους των κομμάτων της συγκυβέρνησης.  Παραμένει όμως ως αιωρούμενη απειλή το ενδεχόμενο νέων  εμπλοκών, που θα καταστήσουν ανέφικτη την έγκαιρη εκταμίευση της δόσης.  
Είναι μια δαμόκλειος σπάθη, που επισείεται προς εκφοβισμό της ελληνικής κοινωνίας και προς «συνετισμό» των διαφωνούντων βουλευτών, οι οποίοι εμφανίζονται απρόθυμοι να ψηφίσουν τις νέες περικοπές μισθών-συντάξεων και εργασιακών δικαιωμάτων και τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα. 
«Θα πεινάσουμε αν δεν πάρουμε τη δόση», είπε  προχθές ο υπουργός Οικονομικών,  Γιάννης Στουρνάρας, όταν φάνηκε ότι οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα οδηγούνται σε αδιέξοδο, λόγω της κατηγορηματικής άρνησης της ΔΗΜΑΡ να δεχθεί τις ζητούμενες αλλαγές στα εργασιακά. 
Ήταν άλλη μια δραματική κορώνα, που προκάλεσε «σύγκρυο» στην κοινή γνώμη και επέτεινε την πίεση προς τους «αντιρρησίες» βουλευτές των συμπολιτευόμενων κομμάτων.
Η απειλή της χρεοκοπίας είχε χρησιμοποιηθεί πολλές φορές στο παρελθόν και καταντούσε να γίνει σαν την παροιμία με τον ψεύτη τσοπάνη  που φώναζε κάθε τόσο «λύκος στα πρόβατα!». Έπρεπε λοιπόν να ανέβουν οι τόνοι της κινδυνολογίας, για να πιάσει τόπο κι αυτή τη φορά.
Υπάρχει όμως πραγματικός κίνδυνος; Οι μέχρι τώρα εξελίξεις δείχνουν, ότι δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο εμπλοκών, που θα καθυστερήσουν την έγκριση - εκταμίευση της δόσης. Όμως αυτό δεν θα συνεπαγόταν αυτομάτως χρεοκοπία, ούτε πολύ περισσότερο «πείνα». 


 Μέσα στο τελευταίο 12μηνο η χώρα επρόκειτο να χρεοκοπήσει άλλες τρεις φορές, αν δεν έπαιρνε «εγκαίρως» τη δόση – αυτό έλεγαν οι κυβερνήσεις και οι ένθερμοι υποστηρικτές των Μνημονίων. Τελικά μπόρεσε να ζήσει με δύο δόσεις κουτσουρεμένες και ετεροχρονισμένες και χωρίς να πάρει την τρίτη –  την οποία παρουσιάζουν τώρα ως προϋπόθεση επιβίωσης.
Μπορούμε λοιπόν να ζήσουμε χωρίς τη δόση; «Μόνο για λίγους μήνες ακόμη», λένε οικονομολόγοι και τραπεζίτες.  «Εκτός εάν το Δημόσιο  πάψει να πληρώνει τοκοχρεολύσια και αρνηθεί την αποπληρωμή  κρατικών χρεογράφων που λήγουν».
 Αν λοιπόν δεν πάρουμε τη δόση, αυτοί που πρώτοι θα χάσουν είναι οι πιστωτές μας, ομολογιούχοι και κάτοχοι εντόκων γραμματίων. Δηλαδή,  εγχώριες και ξένες τράπεζες, επενδυτικοί φορείς κλπ. Οι ιδιώτες  αποταμιευτές που έχουν ακόμη κρατικά ομόλογα και έντοκα γραμμάτια είναι ελάχιστοι – και συνεχώς λιγοστεύουν, καθώς δεν περισσεύει χρήμα για ανανεώσεις ληγόντων εντόκων.
 Θα υπάρξουν βέβαια συνέπειες και πολλές παρενέργειες για την οικονομία, την κοινωνία και τον μέσο πολίτη. Αντιμετωπίσιμες σε περίπτωση ακόμη και μεγάλης καθυστέρησης στην εκταμίευση της δόσης, πολλαπλασιαστικές και οδυνηρές αν η τρόικα αρνηθεί να συνεχίσει τη χρηματοδότηση.

 sofokleousin