Ασκηση συνωμοσιολογίας

 

Του Στέφανου Κασιμάτη

Η ακλόνητη βεβαιότητά του ότι είχε το ακαταδίωκτο, η απώλεια επαφής με την πραγματικότητα, η έπαρση της μονίμως ανασηκωμένης οφρύος, η επίδειξη του πλούτου του. Ολα αυτά, για πολλούς, σημαίνουν ότι ο Ακης ο Τσοχατζόπουλος αυτοπαγιδεύθηκε. Σας καλώ, εντούτοις, να κάνουμε μια απλή άσκηση συνωμοσιολογίας. Να ερμηνεύσουμε, δηλαδή, τη σκοπιμότητα του συνόλου των πράξεών του με βάση το αποτέλεσμά τους. Το αποτέλεσμα των πράξεων, που σχετίζονται με την υπόθεση για την οποία δικάστηκε, ήταν να καταλήξει στη φυλακή. Υπό το πρίσμα του απλοϊκού και επιλεκτικού φανξιοναλισμού της συνωμοσιολογικής σκέψης, λοιπόν, ο Ακης είχε σκοπό να καταλήξει στη φυλακή. Για να επιδιώξει, όμως, κάτι τέτοιο σημαίνει ότι προσέβλεπε σε ένα όφελος, για χάρη του οποίου άξιζαν και ο διασυρμός και η φυλακή. Ποιο θα μπορούσε να ήταν αυτό; Ακουσα, προσφάτως, κάποιους νομικούς να ισχυρίζονται ότι ο Ακης είναι δυνατόν να αποφυλακισθεί έπειτα από δύο χρόνια. Αν δεχθούμε ότι αυτή η (αβάσιμη κατά πολλούς) υπόθεση ευσταθεί, τότε πιθανόν ο Ακης να βγει από τη φυλακή πριν από τη σύζυγό του! Μήπως, λοιπόν... Μήπως -τρέμω και μόνο με τη σκέψη... Μήπως, λέω, ο Ακης (τόσο σατανικά ευφυής, ώστε να δείχνει επικίνδυνα ανόητος!) έστησε ο ίδιος όλο αυτό το παιχνίδι για να απαλλαγεί από τη γυναίκα του; Μισή αρχοντιάΜε αφορμή την πρώτη άφιξη κρουαζιερόπλοιου στις Οινούσσες, ο δήμαρχος του νησιού Ευάγγελος Αγγελάκος εξέδωσε στις 8 του μηνός ανακοίνωση προς τους δημότες, με την οποία τους καλεί να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους, ώστε οι τουρίστες να ξανάρθουν - λογική και αξιέπαινη η σκοπιμότητα της προτροπής, νομίζω. Ανάμεσα στα άλλα, όμως, ο συνετός δήμαρχος τους προτρέπει: «Εμφάνισις προσώπων και υπηρεσιών: Επιμελημένη (ξυρισμένοι, καθαροί και ευπρεπώς ενδεδυμένοι). Χαμόγελο! Καλημέρα! Φιλοξενία! Εξυπηρέτησις! Προθυμία! Ζεστασιά!». Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά, που μας έλεγαν στο σχολείο. Αλλά, υπό άλλες προϋποθέσεις, η απλυσιά είναι μεγαλείο. Θυμάμαι, φέρ’ ειπείν, σε ένα βιβλίο για την καθημερινή ζωή στην Ελισαβετιανή Αγγλία, την επιστολή του αρχιθαλαμηπόλου της Ελισάβετ, στην οποία έλεγε: «Η Μεγαλειοτάτη ήταν επιμελής στα της καθαριότητός της. Εκανε πλήρες μπάνιο δύο φορές τον χρόνο, Χριστούγεννα και Πάσχα». Από μια άλλη πλευρά, δε, είναι και θέμα γούστου. Να θυμίσω το θρυλούμενο «ne te lave pas, j’ arrive» του Ναπολέοντα προς την Ιωσηφίνα; Αλλά, βέβαια, στις Οινούσσες περίμεναν απλώς ένα κρουαζιερόπλοιο, όχι τον περιώνυμο στόλο. Αξίζει, λοιπόν, ένα διπλό εύγε στον κ. Αγγελάκο. Πρώτον, επειδή έχει συνείδηση του συμφέροντος του νησιού του και προσπαθεί να τη μεταδώσει στους συμπατριώτες του. Δεύτερον, διότι αποτελεί παράδειγμα αιρετού, ο οποίος αντιλαμβάνεται και το αποδεικνύει με πράξεις ότι μια σημαντική υπηρεσία των ταγών προς τους πολλούς είναι να προσφέρουν και λίγο γέλιο πότε πότε... Το σταυρουδάκιΟι φωτογραφίες του δημοσιεύθηκαν χθες στο «Εθνος». Ετσι μας δόθηκε η δυνατότητα να δούμε ότι ο συλληφθείς με την κατηγορία του εκβιασμού συνδικαλιστής του «Σωτηρία» είναι άτομο με «εντυπωσιακή σωματοδομή», για να χρησιμοποιήσω και εγώ μια έκφραση που έφερε στη μόδα η γνωστή επικαιρότητα με πυρηνάρχες και άλλους. Από την en face φωτογραφία, καταλαβαίνουμε ότι ο συλληφθείς ανήκει στον φυσιογνωμικό τύπο εκείνων που τους χαρακτηρίζει ότι η περίμετρος του λαιμού υπερβαίνει εμφανώς την περίμετρο του κρανίου, καθώς μάλιστα στη φωτογραφία είναι και αξύριστος, θα τον έλεγες «σερνικό με τα όλα του», κατά τη γλαφυρά διατύπωση του βάρδου Τόλιδος Βοσκοπούλου, στην αλησμόνητη εκείνη συνέντευξη όπου εξύμνησε τον Δημήτρη τον Τσοβόλα. Γι’ αυτό ακριβώς με ξενίζει (για να μην πω με σοκάρει...) μία λεπτομέρεια μέσα από το ανοικτό πουκάμισό του: το κόσμημα (μπορεί σταυρός, αλλά στο πολύ μοντερνέ και αφαιρετικό) που κρέμεται από ένα δερμάτινο κορδόνι τόσο σφικτό, ώστε να στέκεται στη βάση του λαιμού του. Ενα δείγμα προχωρημένης κοκεταρίας, εκεί που ποτέ δεν θα το περίμενες. Σαν να λέμε ότι βαδίζεις αμέριμνος στο δάσος και συναντάς μια αρκούδα να κάνει μανικιούρ... ΔιόρθωσηΜε πλάνεψε ο δαίμων της απροσεξίας και έγραψα χθες ότι το «Μπελγκράνο» στον πόλεμο των Φόκλαντς βυθίστηκε από πυραύλους Εξοσέτ. Λάθος, όπως με πληροφορεί ο εκ Λονδίνου ειδικός σύμβουλος της στήλης για θέματα ναυτικού πολέμου, από Εξοσέτ βυθίστηκε το βρετανικό «Σέφιλντ», ενώ το «Μπελγκράνο», που δεν ήταν θωρηκτό αλλά καταδρομικό, βυθίστηκε από βρετανικό υποβρύχιο και μάλιστα με τορπίλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που προτιμήθηκε λόγω της ισχυρότερης γόμωσής της. Ζητώ την κατανόησή σας για το λάθος, αλλά σας προειδοποιώ ότι, αναπόφευκτα, θα ακολουθήσουν και άλλα στο μέλλον - ελπίζω μόνο να μην είναι σοβαρότερα... Αν...Κάθε φορά που παρακολουθώ τις εξελίξεις στην υπόθεση «Χρυσή Αυγή», πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού έχω τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς. Διαστροφή που πρέπει να την προσέξω μήπως εξελιχθεί σε τίποτε σοβαρότερο; Υποσυνείδητη άμυνα στην αηδία; Τίποτε από όλα αυτά. Ονειρεύομαι, απλώς, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος, αν υπήρχε στην πραγματικότητα το πνεύμα των Χριστουγέννων και εμφανιζόταν στον Χίτλερ τη παραμονή των Χριστουγέννων του 1938. Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος, αν του έδειχνε τους επιγόνους του στην Ελλάδα έπειτα από χρόνια, λ.χ. τον Ηλία Παναγιώταρο. Ισως τότε ο Χίτλερ είχε αυτοκτονήσει μια ώρα αρχύτερα. Δεν θα είχε ξεκινήσει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (για να τον κερδίσει ο Στάλιν...) και το βέβαιο είναι ότι πολλά εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα είχαν χάσει τη ζωή τους...  http://www.kathimerini.gr