"Είναι θέμα χρόνου", λέει ο Μάκης.!

Ρε Μάκη ανατρίχιασα.!!!

Τι είναι πάλι αυτά που έγραψες στο gr σου;

Θα "πιαστώ" από μια σου φράση, και σαν καλά φιλαράκια, θα τα πούμε λίγο.

Πριν όμως τα πούμε, θα πρέπει να μεταφέρω αυτούσια, την με τον τίτλο "Είναι θέμα χρόνου" Ιατροδικαστική σου 'Εκθεση, που με περισυλλογή συνέταξες και μοστράρισες στο gr σου, για να πληροφορηθούν και οι φίλοι μας για ποιό πράγμα μιλάμε.

Γράφεις Μάκη μου:

["...Γιος Αμπχάζιου μετανάστη, ο δράστης σκόρπισε γύρω του το θάνατο και τον πανικό μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, αφήνοντας μία επιστολή, στην οποία, εκτός από την ερωτική του απογοήτευση, υπογράμμιζε και τη συμπεριφορά των γύρω του.Την περιφρόνηση και την απόρριψη που εισέπραττε από συμμαθητές και καθηγητές στη σχολή του.Είναι το σημαντικότερο πρόβλημα όλων....... των μεταναστών που ζουν στην πολιτισμένη Ευρώπη. Αυτό που βιώνουν καθημερινά και το γνωρίζουμε όλοι, προσποιούμενοι ότι δεν υφίσταται.Του ανόητου ρατσισμού, που απαξιώνει κάθε πλάσμα προερχόμενο από το πρώην ανατολικό μπλοκ, που μιλάει περίεργα τα ελληνικά, που έχει άλλα ήθη και έθιμα και που σίγουρα δεν έχει την οικονομική ευχέρεια για να καταστεί σεβαστό στον κύκλο του.Του ρατσισμού που εξευτελίζει κάθε έννοια δικαίου στα ελληνικά δικαστήρια. Είναι Ρώσος, επομένως δολοφόνος ή Αλβανός, οπωσδήποτε κλέφτης. Είναι αλλοδαπός μετανάστης, άρα έχει άδικο.Όσο και αν στρουθοκαμηλίσουμε το πρόβλημα, το έχουμε πρώτα εμείς και μετά οι άλλοι. Όσο πιο σοβαρά το αντιμετωπίσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις, όπως η σημερινή. Εάν πάλι αμελήσουμε -εγκληματικά- είναι σίγουρο ότι δε θα αρκεί ο χαρακτηρισμός δυσάρεστες και θα πρέπει να αντικατασταθεί από τη λέξη τραγωδία.

Είναι θέμα χρόνου…"]

Μάκη θα σε στεναχωρήσω, αλλά πρέπει να σου πω, πως δεν μπορείς να έχεις άποψη για όλα.

Πάρτο λοιπόν χαμπάρι, ότι είναι άλλοι πιο ειδικοί από σένα κι' από μένα, για να ερμηνεύσουν αυτό το όντως τραγικό συμβάν, που διαδραματίσθηκε στη σχολή του ΟΑΕΔ στο Ρέντη.

Μάκη, αν κάνω ανάλυση της κάθε αράδας σου, σίγουρα θα χρειασθώ ...χάπια δίγραμμης συνταγής.

Τα γνωρίζεις αυτά;

Απλά ρωτάω.!

Ρε Μάκη, τι θέλεις να πεις με το "...Όσο και αν στρουθοκαμηλίσουμε, το πρόβλημα το έχουμε πρώτα εμείς και μετά οι άλλοι..."

Κατ' αρχάς, ποιοί είμαστε "εμείς" και ποιοί οι "άλλοι" ρε Μάκη;

Και ποιός σου είπε εσένα, ότι όλοι "εμείς" ταιριάζουμε;

Μάκη, όταν ο παραλογισμός υπερισχύει της λογικής, δεν μπορείς να εμφανίζεσαι ως αυτόκλητος εκφραστής της κοινής γνώμης.

Με αφορμή κάποιες "φρασούλες" από το κείμενό σου, έχω να σου πω ότι:

Σε τούτη εδώ την ρημαδοχώρα, που την κατάντησαν έτσι κάποιοι υπερόπτες ψευτοκουλτουριάρηδες, - καλή ώρα σαν και του λόγου σου - ποιός νοιώθει την περιφρόνηση και την απόρριψη στο πετσί του φίλε Μάκη;

"Εμείς" ή οι "άλλοι";

Όταν πήγες Μάκη μου στην Ιταλία για να σπουδάσεις, ένοιωθες "σαν στο σπίτι σου", ή έτρωγες "πόρτα" και "πακέτο", κάθε φορά που επιχειρούσες να εισχωρήσεις στην Ιταλική κοινωνία του λούμπεν;

Δεν σκότωσες όμως κανέναν!

Μάκη το πήρες χαμπάρι ότι νοιώθουμε "ξένοι" μέσα στη χώρα μας;

Τι είδους ανάλυση θέλεις να σου κάνω;

Μάκη μου αλλάξαν οι καιροί, κι' εσύ παρέμεινες στον παλιό σου, και στον κακό σου τον καιρό.

Οι ξένοι, δεν βλέπουν "εμάς" πλέον σαν ρατσιστές, αλλά οι "άλλοι" μας φέρνονται ρατσιστικά.

Και για να τελειώνουμε μια κι' έξω, με τις δήθεν ρατσιστικές κ.λ.π. δημοκρατικές σου ..."ευαισθησίες", θα σου πω μόνο ένα πράγμα, που είμαι σίγουρος ότι το επικροτείς, αλλά δεν το ...ομολογείς.

Ντρέπομαι για την κατάντια της χώρας μου Μάκη, γιατί αυτή η χώρα είναι που επί μονίμου βάσεως και σε όλους τους τομείς, με απορρίπτει και με περιφρονεί.

Με ξεφτελίζει και με κάνει να περπατάω με σκυφτό το κεφάλι.

Ντρέπομαι να δηλώνω "'Ελληνας", όταν βρίσκομαι έξω από τα σύνορα.

Δεν σκότωσα όμως κανέναν, γι' αυτή την απόρριψη και την περιφρόνηση, που την νοιώθω στο πετσί μου καθημερινά.

Επί 35 χρόνια αγαπητέ μου Μάκη, πληρώνω ασφαλιστικές εισφορές για υγειονομική περίθαλψη, και όταν χρειάσθηκε να νοσηλευθώ στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, βρέθηκα σε ράντσο του ...διαδρόμου, και ο Αλβανός σε ...δίκλινο.

Άντε παράτα μας επιτέλους...

gianniotis