click στην εικόνα>>>
Η παραπάνω απάντηση δείχνει το πανικό και την ανεύθυνο/υπευθυνότητα του Υπουργείου Υγείας (και του κατ΄ευφημισμόν) Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Φαντάζει λίγο από το κλίμα των ημερών και συνειρμικά μας οδηγεί σε μεθοδεύσεις, κάτι από Πόντιο Πιλάτο . . . στο γνωστό "
νίπτω τας χείρας μου" και από την άλλη μας επιβεβαιώνει πανηγυρικά τη μόνιμη και βαθιά αρτηριοσκληρωτική δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη του περί ανάληψης ευθυνών.
Η κατάσταση της Υγείας του Απεργού Πείνας θα έπρεπε να απασχολεί ένα κράτος δικαίου, πρόνοιας και ουσιαστικής αλληλεγγύης από τη πρώτη ημέρα της απεργίας πείνας και ΟΧΙ μετά από τη δημοσιοποίηση από τα ΜΜΕ, το δε ενδιαφέρον του εν λόγω Υπουργείου και αυτό σε καθημερινή έγνοια και παρακολούθηση έστω και διακριτικά.
Άρα το όψιμο ενδιαφέρον του Υπουργείου μετά από ένα μήνα μας οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα και ΟΧΙ κατ΄ανάγκην στο ενδιαφέρον τόσο για την υγεία του απεργού.
Επειδή και στα δύο περιστατικά υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας έχω να πω και να καταθέσω στους φίλους αναγνώστες μας τα εξής :
Ότι και στις δύο περιπτώσεις, σύμφωνα με την ομολογία του ιδίου, υπήρξαν φιλικά τηλεφωνήματα (στον απεργό πείνας), όπου στην πρώτη περίπτωση τον ενημέρωσαν ότι έγινε με εισαγγελική παραγγελία, μάλλον μετά από αίτημα του πρόεδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού και στη δεύτερη περίπτωση, άλλος φίλος υποστηριχτής του αγώνα του, τον ενημέρωσε ότι ακούστηκε από ραδιοφωνικό σταθμό (ΑΝΤ1), ότι μεταφέρεται άμεσα σε νοσοκομείο με ασθενοφόρο, πράγμα ψευδές, διότι στη συνέχεια και μετά από μισή ώρα περίπου ήλθε το συμβατικό αυτοκίνητο με ένα γιατρό και ένα διασώστη για την υποτιθέμενη βοήθεια που ΔΕΝ τους ζητήθηκε καν ούτε για άμεση βοήθεια.
Το σκεπτικό του Θόδωρου Τενέζου για την άρνηση του να δεχτεί, "βοήθεια εντυπώσεων", ήταν και στις δύο αυτές περιπτώσεις, το περίεργο πράγματι "ενδιαφέρον" μέσω του ΕΚΑΒ, μάλλον ή να πεισθεί να διακόψει την απεργία πείνας ή η περίπτωση της αποστασιοποίησή τους ως άλλοθι, για την εγκληματική τους αδιαφορία σε περίπτωση επίπτωσης της υγείας του και ΟΧΙ το πραγματικό ιατρικό ενδιαφέρον για την υγεία του.
Ο ισχυρισμός αυτός, εκ του αποτελέσματος, ισχυροποιεί αυτή την άποψη του απεργού πείνας, διότι μετά από αυτές τις κοινοποιήσεις το ΕΚΑΒ ΔΕΝ επέμεινε πλέον στο υποτιθέμενο "ανθρωπιστικό ενδιαφέρον του" και από τότε ΔΕΝ επανήλθε ξανά.
Τώρα για να είμαστε σοβαροί ως κράτος πρέπει να τονίσουμε και τα εξής:
Ο Απεργός πείνας έχει συγκεκριμένα αιτήματα και τα έχει κοινοποιήσει με e-mails σε πολλά blogs και σε ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και σε σε άλλα έντυπα των ΜΜΕ.
Η καθημερινή ζωντανή αναμετάδοση των αιτημάτων του καθώς και οι επώνυμες καταγγελίες για τα καρτέλ, ΔΕΝ συγκίνησαν κανέναν κρατικό λειτουργό, ούτε καν εισαγγελέα ο οποίος θα έπρεπε να δράσει αυτεπαγγέλτως και να του ζητήσει εξηγήσεις.
Η υπόθεση αυτή 55 ημέρες έχει αφοπλίσει εντελώς αυτή την ανίκανη κυβέρνηση να αντιδράσει. Φοβάται προφανώς ένα ακόμη σκάνδαλο το οποίο προσπαθεί να αποφύγει σιωπώντας. Το "βλέποντας και κάνοντας" έχει την ίδια λογική όπως και με τα άλλα σκάνδαλα που προσπάθησε να ξεχαστούν με κάτι άλλο. Εδώ ΔΕΝ υπολόγισε σωστά ότι έχει να κάνει με έναν σκληροκέφαλο που επιμένει μέχρις τέλους στον δίκαιο αγώνα του.
Το ότι όμως δύο επιστολές προς το πρωθυπουργό της χώρας παραμένουν ακόμη αναπάντητες, δείχνει ότι είμαστε μία τριτοκοσμική χώρα καθώς και το οτι ο σεβασμός προς τον πολίτη παραμένει κενό γράμμα για προεκλογικούς λόγους και εντυπωσιασμούς .
Νάσος Ζαγγογιάννης
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου