"Σταυρώνουν" Μαντέλη για να γλιτώσουν το Σημίτη.

Έστω και καθυστερημένα διετάχθει τελικά απαγόρευση εξόδου απο τη χώρα για τον Τάσο Μαντέλη , πληροφορίες κάνουν λόγο οτι o πρώην υπουργός το πληροφορήθηκε στην προσπάθεια του να αποδράση για Αζερμπαϊτζάν.

Ο Αναστάσιος Μαντέλης που κάποτε δήλωνε αθώος και υπέρμαχος της διαφάνειας είχε εγκαταλείψει εδώ και χρόνια την Ελλάδα και ζούσε στο Αζερμπαϊτζάν όπου ασχολούνταν με προώθηση προγραμμάτων της ΕΕ ώς σύμβουλος σε εταιρεία.

Η ομολογία Μαντέλη για της μίζες απο τη Siemans φαίνεται πως τελικά ήταν αναπόφευκτη ενώ κάποιοι προσπαθούν να τον παρουσιάσουν το μοναδικό "μαύρο πρόβατο" στην προσπάθεια να κουκουλώσουν τα αίσχη της κυβέρνησης Σημίτη και να βγάλουν "λάδι" τον πρώην πρωθυπουργό...


Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης "καρφώνει" τώρα τον πρώην στενό συνεργάτη και υπουργό του στην προσπάθεια του να εξιλεωθεί (οσάν να μην γνώριζε τίποτα).

Την προσπάθεια αυτή υποστηρίζουν και αρκετοί εργολάβοι της ενημέρωσης που προσπαθούν να τον βγάλουν λάδι "σταυρώνοντας" τον Μαντέλη για να στρέψουν αποκλειστικά στο πρόσωπό του την οργή του λαού.

Στην πραγματικότητα οι μίζες ήταν κοινό μυστικό χρόνια τώρα και στα δύο κόμματα εξουσίας , αλλά απο πλευράς ΠΑΣΟΚ θεωρούν πως τώρα είναι κατάλληλη ευκαιρία να παρουσιάσουν εικόνα κάθαρσης στον οργισμένο Ελληνικό λαό που παρακολουθεί της εξελίξεις εξαγριωμένος.

Δείτε τώρα τι δήλωνε ο Μαντέλη το 2003 περί διαφάνειας

“Δεν θεωρώ προσβλητική την υποβολή δήλωσης για τις χρηματιστηριακές ή οικονομικές δραστηριότητες. Αντίθετα πιστεύω πως όποιος έτυχε της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού είναι υποχρεωμένος ανά πάσα στιγμή να λογοδοτεί προς αυτόν. Απλά δεν θεωρώ αρκετή την υποβολή αυτής της δήλωσης. Χρειάζεται να υπάρχει και δημοσιοποίηση της. Για να γνωρίζει ο πολίτης ότι στη μεγάλη... του πλειοψηφία ο πολιτικός κόσμος της χώρας είναι ακέραιος.

Δεν μου αρκεί το ότι μία αρμόδια κατά τα άλλα επιτροπή θα εξετάσει την δήλωση μου. Θέλω την εξέταση αυτή να μπορεί να την κάνει οποιοσδήποτε πολίτης το επιθυμεί. . Η σχέση εμπιστοσύνης εντολέα-πολίτη προς εντολοδόχο-πολιτικό, που αποτελεί το υπόβαθρο της δημοκρατικής λειτουργίας δεν θεμελιώνεται μέσω επιτροπών.

Ο πολίτης πρέπει ο ίδιος να γνωρίζει, ο ίδιος να κρίνει, ο ίδιος να επιλέγει.

Όλοι μιλάμε για διαφάνεια. Ζητάμε τη διαφάνεια. Ορκιζόμαστε στο όνομα της διαφάνειας. Όμως η διαφάνεια μόνο με ένα μέτρο εξασφαλίζεται. Τη δημοσιότητα. Παντού, σε όλο τον κόσμο, ο αγώνας ενάντια στη διαφθορά είναι ταυτισμένος με τον αγώνα για δημοσιότητα. Πόσες παρανομίες, ανηθικότητες και αναξιοπρέπειες θα είχαν αποφευχθεί αν ο δράστης τους γνώριζε ότι θα αποκαλυφθούν στα μάτια της οικογένειας του, των γειτόνων του, των συνανθρώπων του.

Η δήλωση που θα υποβάλλω είναι απόρρητη. Όπως απόρρητη είναι και η δήλωση του «πόθεν έσχες». Όπως απόρρητη είναι κάθε τραπεζική ή χρηματιστηριακή συναλλαγή. Όμως διαφάνεια και οικονομικά απόρρητα είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Και το κυριότερο, είναι δύο αντίθετα πράγματα. Η διαφάνεια προϋποθέτει δημοσιότητα, τα οικονομικά απόρρητα προϋποθέτουν μυστικότητα.

Τα κάθε λογής οικονομικά απόρρητα, χρηματιστηριακό, φορολογικό, τραπεζικό, είναι μία επινόηση της σύγχρονης οικονομικής πραγματικότητας.. Για τα απόρρητα αυτά δεν έγινε κανένας κοινωνικός αγώνας. Σε καμία χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν περιελήφθησαν ποτέ. Κανένα συνδικάτο δεν απέργησε γι’ αυτά και κανένα πολιτικό κόμμα δεν τα προέβαλε στην ιδεολογική του προμετωπίδα. Ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, τα οικονομικά απόρρητα φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού.

Ακόμη και ο αρχικός λόγος της καθιέρωσης τους, από το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, ανάγεται στην ηθελημένη έλλειψη διαφάνειας. Για παράδειγμα, το τραπεζικό απόρρητο προήλθε από τη τακτική των ελβετικών τραπεζών που συνέλεγαν καταθέσεις από όλο τον κόσμο και από οποιαδήποτε αιτία. Το χρηματιστηριακό απόρρητο καθιερώθηκε για να πολλαπλασιασθούν οι χρηματιστηριακές συναλλαγές με την είσοδο κεφαλαίων που δεν μπορούσαν να διατεθούν αλλού.

Για κάποιους μπορεί αυτά να έχουν τη δικαιολογία τους και συνειδητά να θεσπίζονται. Ως μία αναγκαιότητα της οικονομικής ζωής μπορεί να μην ανατρέπονται ή να μη πρέπει να ανατραπούν. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά για όσους εκλέγονται για να υπηρετούν το γενικό συμφέρον όλων των πολιτών.

Ο πολιτικός, ανεξάρτητα αν είναι υπουργός, βουλευτής, νομάρχης ή δήμαρχος, αν ανήκει στο ένα ή στο άλλο κόμμα, αν πιστεύει στη μία ή στην άλλη ιδεολογία, πρέπει να κατανοήσει ότι δεν μπορεί χωρίς κόστος να κρατά για τον εαυτό του και τη διαφάνεια και τα οικονομικά απόρρητα. Πρέπει να επιλέξει ένα από τα δύο.

Προσωπικά πιστεύω ότι το δημόσιο συμφέρον της διαφάνειας των οικονομικών δραστηριοτήτων ενός πολιτικού είναι υπέρτερο του δικαιώματος των οικονομικών απορρήτων του. Αυτό πρέπει να επιλέξει.

Είναι ευκαιρία για μία τομή, που ανυψώνει τη σχέση με τον πολίτη. Κατάργηση των οικονομικών απορρήτων για όλους τους εκλεγόμενους σε όλα τα επίπεδα με τη ψήφο του ελληνικού λαού.

Οι φορολογικές τους δηλώσεις και η περιουσιακή τους κατάσταση να είναι στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου, συνοδευόμενες από τις ρητές υπεύθυνες διαβεβαιώσεις τους. Ότι δεν έχουν άλλα εισοδήματα και άλλα περιουσιακά στοιχεία εκτός από αυτά που δηλώνουν. Ότι δεν έχουν άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς, εκτός από αυτούς που δηλώνουν. Και ότι δεν έχουν καμία off-shore εταιρεία.

Έτσι, απλά και κατανοητά. Για να μπορούν να υλοποιηθούν, να ελεγχθούν και να έχουν τις πολιτικές τους συνέπειες. Το κυριότερο δε για να μπορεί ο πολίτης να κρίνει τους εντολοδόχους του."

Μας δούλευε κανονικά δηλαδή ο πρώην υπουργός....

Δείτε τώρα πως απαξιώνει σήμερα ο Σημίτης τον τότε στενό συνεργάτη και υπουργό του Τάσο Μαντέλη.

Αυτή είναι με τη έγγραφη δήλωση του Σημίτη :

"Η Βουλή ανταποκρίθηκε με την σύσταση των Εξεταστικών Επιτροπών στην αυτονόητη απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας για διαλεύκανση σειράς υποθέσεων που δηλητηρίασαν την πολιτική ζωή του τόπου, έβλαψαν την λειτουργία της δημοκρατίας, ζημίωσαν δημόσια περιουσία και σκίασαν πρόσωπα.

Η πρόοδος των εργασιών των εξεταστικών επιτροπών φέρνει στο φως παρανομίες και αθλιότητες για το επιβαλλόμενο ήθος σε μια ευνομούμενη πολιτεία.

Θλίβομαι και εξοργίζομαι επειδή τέτοιες πράξεις εκκολάφθηκαν και κατά την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ 1996-2004.

Πράξεις που προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας, αμαυρώνουν το έργο της τότε κυβέρνησης και τις προσπάθειες όλων όσων εργάσθηκαν και προσέφεραν για μια καλύτερη Ελλάδα. Πράξεις ασυμβίβαστες με τους αγώνες μας και την ηθική μας.

Συγκαλύπτουν ότι τα χρόνια αυτά έγινε ένα σημαντικό έργο τόσο για την ανόρθωση της οικονομίας, όπως το δείχνει η ένταξη στην ΟΝΕ, τα μεγάλα δημόσια έργα, οι επιδόσεις σε πολλούς άλλους τομείς και για το κύρος της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Όλη η Ελλάδα δεν είναι μια διεφθαρμένη χώρα. Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Με θάρρος και επιμονή πρέπει να αποκαταστήσουμε την ποιότητα μιας κοινωνίας που επιδιώκει ο ελληνικός λαός και κάθε πολίτης που σέβεται τον εαυτό του.

Θέλω να πιστεύω ότι η διαδικασία των Εξεταστικών Επιτροπών θα ενισχύσει το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και το κράτος δικαίου και δεν θα αφήσει περιθώρια για αντιπαραθέσεις εντυπώσεων και συμψηφισμούς σκοπιμοτήτων".



teiresias