H Χρηματηστηριακή φούσκα του δημοσίου χρέους

Το μνημόνιο πρόεκυψε από αδυναμία δανεισμού της ελληνικής οικονομίας η οποία βεβαίως δεν πιστοποιήθηκε ποτέ. Η Ελληνική οικονομία χρειάστηκε διάσωση με βάση διαδόσεις και φήμες περί πλήρης χρεοκοπίας στάσης πληρωμών και γενικά ενός φανταστικού καλοχτισμένου φόβου. Ένας φόβος που εξέπεμπαν τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα τόσο προς τα έξω και ξαναέρχονταν πολλαπλασιασμένος (ο ίδιος ο ΓΑΠ έχει πει ότι υπήρξαν στιγμή που τρομοκρατήθηκε από τις αγορές) όσο και ένας προς το εσωτερικό της κοινωνίας.

Ένα φόβος που δεν πιστοποιήθηκε ποτέ και που ο παραλογισμός του αποδεικνύεται  στο γεγονός ότι η Εθνική τράπεζα -χρεωμένη με κρατικά ομολόγα μιας χώρας υπό διάσωση και άρα δυνάμει τοξικά -προχώρησε σε υπερ επιτυχημένη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου από τις αγορές και μάλιστα στο μέσω της χειρότερης στιγμής του καπιταλισμού πράγμα που θεωρητικώς θα ήταν αδύνατον.

Και αφού στην θεωρία το Ελληνικό μνημόνιο καταρρέει καθίσταται αυτομάτως μη απαραίτητο. Όμως το ίδιο στόρι ακολουθείται παντού. Η Ιρλανδία βρίσκεται στα πρόθυρα του μηχανισμού στήριξης μόνο με φήμες και εικασίες που ανεβάζουν το spread της και ακολουθεί κατά πόδας η Πορτογαλία.Αυτό δείχνει να μοιάζει με επικοινωνιακή σχεδόν τρομοκρατική φούσκα. Mια φούσκα όλο κέρδη.  Ας το προσεγγίσουμε.

Η σχετική παραφιλολογία περί προβληματικού και υπέρογκου δημόσιου χρέους την ευρωζώνη και στην Ελλάδα, τρέφεται από του ίδιους που τζογάρουν δανείζουν και σπεκουλάρουν πάνω σε αυτό το χρέος. Οι αγορές μετά την διάσωση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα ήταν υπερώριμες και έτοιμες για να αποδεχτούν ότι  αυτά τα χρήματα θα δημιουργήσουν ελλείμματα. Με καλοχτισμένη προπαγάνδα πείστηκαν οι πάντες ότι είναι δυνατόν να χρεοκοπήσουν χώρες την στιγμή που πλέον  δεν επιτρέπεται να χρεοκοπήσουν ούτε καν μικρομεσαίες τράπεζες.

Η Ελλάδα λοιπόν έχει χρέος το 110% του ΑΕΠ της. Δηλαδή όσα παράγει σε ένα χρόνο την ίδια στιγμή που η μέση τράπεζα έχει παραπάνω και ταυτόχρονα ίσως έχει και ζημιές.

Για την ώρα -και αύτη είναι η πραγματικότητα- κανένα χρέος δεν κατέστει μη εξυπηρετούμενο τόσο στην ΕΕ όσο και παντού. Απεναντίας όμως  αυτή η πιθανότητα τρέφεται συνεχώς με διαδόσεις  και εικασίες δημιουργώντας πανικό και τρομοκρατία σε όλο τον κόσμο. Μια τρομοκρατία που αν δεν είναι ήδη,  έπρεπε να είναι ποινικά κολάσιμη.

Υπό κανονικές συνθήκες η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι στις αγορές και να εξυπηρετεί το χρέος της κανονικά και πλήρως. Η Εθνική τράπεζα απόδειξε ότι τα ελληνικά ομόλογα δεν είναι τοξικά. Το ίδιο απόδειξε και η ΕΚΤ που τα αγοράζει.

Σήμερα όμως αυτοί που θα την δάνειζαν έχουν συμφέρον  να την  τρομοκρατούν και να την αποτρέπουν από  την προοπτική του να βγει στην αγορά. Ταυτόχρονα την δανείζουν με υπέρογκα επιτόκια στις μικρές τρίμηνες εκδόσεις της.  Αυτά τα ομόλογα της  παίζουν παντού  ως χρηματιστηριακό προϊόν ενώ  τα  μεγαλύτερα ομόλογα της τα αγοράζει η ΕΚΤ.  Την ίδια στιγμή η Ελλάδα έχει γίνει επικοινωνιακά το κακό παράδειγμα για όσους έχουν υψηλό χρέη ελλείμματα και ανάγκες δανεισμού. Δηλαδή για όλους. Τα όσα γίνονται εδώ τρομάζουν τους λαούς που πληρώνουν τα κέρδη των κερδοσκόπων από αυτή την φούσκα του χρέους. Επιπλέον προσεύχονται να μην τους βρει το κακό που βρήκε την Ελλάδα και βγάζουν το σκασμό καθώς αισθάνονται ότι αμύνονται .

Κυριαρχεί μια επικοινωνιακή καταιγίδα με πολεμικά χαρακτηριστικά που κάνει ολόκληρους λαούς να χρηματοδοτούν τα μυθώδη κέρδη των τζογαδόρων και να αισθάνονται «αμυνόμενοι και εθνικά υπερήφανοι».  Έτοιμοι όχι μόνο να θυσιαστούν αλλά να πλέξουν και κάλτσες για το μέτωπο. Από την ενωμένη Ευρώπη ως έννοια έχουμε μετατοπιστεί σε όρους όπως ιρλανδικό, ελληνικό, πορτογαλικό χρέος,  τα PIGS κλπ, όροι  που καθιστούν ειρωνικό τον όρο Ενωμένη Ευρώπη.

Συμπερασματικά η παγκσοσμια κρίση του χρέους είναι μια ακόμη χρηματιστηριακή φούσκα που αποφέρει κέρδη. Δεν είναι τυχαίο ότι η φούσκα του χρέους έρχεται μετά την φούσκα των dot com, του πετρελαίου, των τροφίμων, των ενυπόθηκων δανείων, και γενικώς  είναι γνωστό ότι οι αγορές φτιάχνουν συνεχώς φούσκες στηριζόμενες σε διαδόσεις εικασίες και προσδοκίες.

Αυτό ο συλλογισμός μας οδηγεί και στην λύση του αινίγματος που αν αφεθεί άλυτο απλώς σε λίγο καιρό θα παρακολουθούμε  τρομοκρατικές υποτιθέμενες χρεοκοπίες, μνημόνια και μηχανισμούς στήριξης σε κάθε σημείο της ΕΕ.

Η πτώση των τιμών και ταυτόχρονα η απόδειξη ότι όλο το στόρι είναι φούσκα που αποφέρει μυθώδη κέρδη θα φανεί εάν ακολουθηθεί στρατηγική υπερπροσφοράς ομολόγων. Αντί οι χώρες να φοβούνται πρέπει να περάσουν στην μαζική αντεπίθεση.  Η ταυτόχρονη και συντονισμένη έξοδος στην αγορές πολλών κρατών για δανεικά και η υπερπροσφορά ομολόγων θα ρίξει τις τιμές και θα κάψει την γούνα των κερδοσκόπων.

Ο συλλογισμός είναι απλός. Είναι εύκολο να συκοφαντήσεις μια παρτίδα από ένα προϊόν (ειδικά εάν έχεις βοήθεια από μέσα κύριε Παπανδρέου) και τελικά να το αγοράσεις σε τιμή που σε συμφέρει, ενώ αυτό είναι δύσκολο να συμβεί σε πολλές παρτίδες ταυτόχρονες και από διαφορετικούς παραγωγούς. Ακόμη και εάν μια παρτίδα είναι όντως σκάρτη θα χαθεί μέσα στο σωρό ενώ συνολικά οι τιμές του προϊόντος θα πέσουν. Αυτό θα συμβεί διότι στην παρούσα φάση το προϊόν που βγάζεις στην αγορά (ομόλογα) είναι το μόνο προϊόν που μπορεί να βγει στην αγορά ή καλύτερα το μόνο προϊών που κινεί την αγορά. Αυτό σου δίνει και την δυνατότητα να καθορίσεις εσύ τις τιμές αφού ελέγχεις και τον χρόνο και την ροη του προϊόντος σε μια πεινασμένη αγορά.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να συντονίσουν ημερολογιακά οι αγορές ομόλογων της ευρωζώνης. Να ανακοινωθούν η ημερομηνίες μετά βαΐων και κλαδών και να τηρηθούν. Θα πρέπει να περιμένουμε ότι η αναμονή και η προσπάθεια τρομοκράτησης και συντήρησης της φούσκας θα έχει οδηγήσει τις τιμές ψηλά. Όμως όταν ξεκινήσει η αγορά και η υπερπροσφορά σε μια στερημένη αγορά που περιμένει με αδημονία το προιων  λογικά θα μας οδηγήσει σε ουσιαστικά μειοδοτικό διαγωνισμό για την αγορά ομολόγων. Αυτό θα ρίξει τις τιμές.

Η υπερπροσφορά προϊόντων πάντα ρίχνει τις τιμές όμως αυτό  θα πρόκειται σαφώς για είναι εναρμονισμένη πρακτική και άρα οριακά ανήθικη…. αλλά δεν πειράζει θα το αντέξουμε.

Προφανώς  το σχέδιο έχει στοιχεία πειραματισμού καθώς υπάρχει πάντα η πιθανότητα οι αγορές να αντιληφτούν και να ξεχωρίσουν τις σκάρτες παρτίδες της Ελλάδας της Ιρλανδίας και Πορτογαλίας μέσα στο καλάθι. Αυτό όμως είναι θέμα αμπαλαζ και συσκευασίας ενώ ο μηχανισμός στηριξης είναι εκεί έτοιμος. Είναι όμως πολύ πιο πιθανό οι αγορές να αντιληφτούν το σκάρτο πράγμα και να κάνουν παιχνίδια όταν είναι μόνο του στην αγορά. Αν όμως ξέρουν ότι για το επόμενο διάστημα δεν θα υπάρχει άλλο προϊόν τότε θα τρέξουν να αγοράσουν ακόμη και το σκάρτο ωθούμενοι από συτό που θα λέγαμε στην Ελλάδα  “κατοχικό σύνδρομο”.

Σε ότι μας αφορά αν δεν πουληθούν τα ομόλογα μας τότε δεν χάνουμε τίποτα καθώς το μνημονιο είναι εξασφαλισμένο. Αν όμως αυτό πετύχει  σχέδιο σπάζει την ραχοκοκαλιά των πεινασμένων κερδοσκόπων και τελειώνει με την φούσκα του χρέους.

Η πτώση της τιμής των ομολόγων θα σπρώξει χρήμα σε άλλες αγορές και θα κινήσει την αγορά δημιουργώντας  ανάπτυξη. Στον αντίποδα η παραμονή στην ίδια κατάσταση και η ουσιαστική χορήγηση προστιθέμενης συκοφαντικής τρομοκρατικής αξίας στα ομόλογα κάθε χώρα χωριστά  θα αυξάνει συνεχώς τις τιμές τους ανατροφοδοτώντας και ακριβαίνοντας το χρέος χρησιμοποιώντας ως ΦΠΑ την συκοφαντία και την τρομοκρατία.

Παραλογισμός.

Γιάννης Παπαϊωάννου