1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Το email μας tolimeri@gmail.com
Γράφει ο Χάρρυ Κλύνν
ΙΔΟΥ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΑΣ... ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΝ!!! 
ΕΛΑΤΕ
Τα ψέμματα ΤΕΛΟΣ!Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
...«είναι η περιουσία μου!».... hggiken
3 σχόλια:
ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΕ ΚΑΙ Ο ..ΣΤΑΙΚΟΥΡΑΣ!!
From HEIL GAP (or mind the GAP )
Γεια χαρά τα διάβασα στο
http://saktsak.blogspot.com/2011/03/blog-post_4707.html
εχει και φωτο από διαδικτυο https://lh6.googleusercontent.com/-pcDZbiT6dl8/TXu5Gwo7UVI/AAAAAAAACao/HUnSEnznMUo/s320/Big_smile.png
SakTsak
Μπορεί ο ΓΑΠ να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας?
Γιατί απολύσανε το Γιωργάκη από το εργοστάσιο με τις μπανάνες στη Σουηδία;
- Γιατί πετούσε τις στραβές!
Τι λέει ο Γιωργάκης πάνω στο ποδήλατο όταν βλέπει μία μπανάνα στον δρόμο;
- Ωχ, πάλι θα πέσω!
- Πώς ξέρεις ότι ένα fax έχει σταλεί από το Γιωργάκη;
- Έχει γραμματόσημο.
Πάει ο Γιωργάκης στον πωλητή κινητών στο Γερμανό:
- Το κινητό μου δεν έχει σήμα μέσα στο αυτοκίνητο.
- Τι μοντέλο είναι; ρωτάει ο πωλητής.
- Volvo 560…
- Τι μπορεί να περάσει από το μυαλό του Γιωργάκη χωρίς να το καταλάβει;
- Μία σκέψη!
Συζητάει εξωτερική πολιτική ο Γιωργάκης με το Πάγκαλο:
- Να σου πω ρε χοντρέ… Τελικά ποιο είναι το σωστό: το Ιράν ή το Ιράκ;
Ο Γιωργάκης μπαίνει σε ένα κατάστημα:
- «Γεια σας, έχετε σημαίες», ρωτάει την υπάλληλο.
- «Βεβαίως, Πρόεδρε, στο κατάστημά μας έχουμε ότι σημαία θέλετε…»
- «Μια ελληνική σημαία θα ήθελα… Σε τι χρώμα βγαίνει;»
- «Μα φυσικά σε γαλάζιο και άσπρο!»
- «Ωραία, δώστε μου τότε μια… γαλάζια!»
Πάει ο Γιώργος να αγοράσει γυαλιά και λέει στη πωλήτρια:
- Θέλω ένα ζευγάρι γυαλιά.
- Του ηλίου; ρωτάει εκείνη.
- Όχι δικά μου.
Μπαίνει ο Γιωργάκης σε ένα σουβλατζίδικο:
- Μία πίτα, σας παρακαλώ, λέει στον σουβλατζή.
- Με καλαμάκι; ρωτάει αυτός.
- A, θα τρελαθώ, μη μου πεις ότι βγήκε και σε χυμό;
Ο Γιωργάκης και ο Πάγκαλος περπατούν κάτω από ένα δέντρο. Σε μια στιγμή, πέφτουν πάνω στο κεφάλι του Γιώργου κουτσουλιές από τα πουλιά του δέντρου. Ρωτάει αμέσως το Πάγκαλο:
- Ρε χοντρέ, τι έχω στο κεφάλι μου;
- «Σκατά», του απαντά αυτός.
- Όχι ΜΕΣΑ βρε, ΕΠΑΝΩ στο κεφάλι τι έχω;
Εξηγεί το πρόβλημά του ο Γιωργάκης στην τεχνική υποστήριξη:
- Προσπαθώ να γράψω το password μου, και δεν γίνεται! Το πληκτρολόγιο γράφει μόνο αστεράκια!!!
- Α, μην ανησυχείτε κύριε Πρόεδρε, αυτό γίνεται για την δική σας προστασία. Έτσι ώστε στην περίπτωση που κάποιος βρίσκεται από πίσω σας, όταν γράφετε το password σας, να μην το δει.
- Ναι, λέει ο Γιωργάκης, αλλά το πληκτρολόγιο γράφει αστεράκια ακόμα και αν δεν είναι κανένας πίσω μου.
Στο γκισέ της Ολυμπιακής ο Γιωργάκης ρωτάει την υπάλληλο:
- Πόση ώρα είναι η πτήση Αθήνα – Σιγκαπούρη;
Η απασχολημένη υπάλληλος απαντάει:
- Δύο λεπτά παρακαλώ.
Και ο Γιωργάκης: Ωραία, ευχαριστώ!!!
Από τι πεθαίνουν τα εγκεφαλικά κύτταρα του Γιωργάκη;
- Από μοναξιά!
Πάει ο Γιωργάκης στη Βιβλιοθήκη και λέει:
- Δανείστηκα ένα βιβλίο την προηγούμενη βδομάδα, αλλά ήταν το πιο βαρετό βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ. Δεν είχε καθόλου υπόθεση, αλλά είχε υπερβολικά πολλούς χαρακτήρες.
- Ώστε εσείς λοιπόν κύριε μας πήρατε τον τηλεφωνικό κατάλογο!!!
Γιατί ο Γιωργάκης δεν μπορεί να φάει μπανάνες;
- Γιατί δεν βρίσκει το φερμουάρ!
Γιατί το χειμώνα ο Γιωργάκης φοράει ωτασπίδες;
- Για να αποφεύγει τα ρεύματα!
Γιατί ο Θεός έφτιαξε το Γιωργάκη;
- Για πλάκα!
Ο «φετιχισμός» του χρέους
Γράφει
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
«Δυστυχώς ΕΕπτωχεύουμε»...
Το χρέος δεν είναι η αιτία της κρίσης.
Ολες οι προσπάθειες εδώ και τρία χρόνια από την πλευρά της αστικής προπαγάνδας είναι να συσκοτιστεί η αιτία της κρίσης, που δεν είναι άλλη από τον ίδιο τον καπιταλισμό.
Στο πλαίσιο αυτό βαφτίζουν την καπιταλιστική κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης, όπως η σημερινή, άλλοτε ως κρίση «χρηματοπιστωτική», άλλοτε ως κρίση «δανεισμού» και τώρα ως κρίση «χρέους».
*
Ειδικά όσον αφορά το χρέος, ορισμένες παρατηρήσεις:
Πρώτον: Αυτή η ασθένεια του καπιταλισμού, η ασθένεια της υπερχρέωσης, είναι τόσο παλιά και τόσο ανίατη, ώστε αστοί οικονομολόγοι όπως ο Κέυνς έφτασαν στις αρχές του περασμένου αιώνα να αναζητούν τη γιατριά κάνοντας επίκληση στη «γενναιοψυχία» των πιστωτών ώστε οι τελευταίοι να δεχτούν ακύρωση των χρεών τους. «Στο σημείο αυτό δεν συμφωνούν οι απόψεις μας με τον Κέυνς»,Λένιν. Οι λαοί, πρόσθετε, δείχνοντας την επαναστατική - μπολσεβίκικη λύση του προβλήματος, «νομίζουμε πως για την ακύρωση των χρεών θα αναγκαστούν να περιμένουν κάτι άλλο και να δουλέψουν σε κάποια άλλη κατεύθυνση, χωρίς να υπολογίζουν στη "γενναιοψυχία" των κυρίων καπιταλιστών» (Λένιν, «Απαντα», τόμος 41, σελ. 221). απαντούσε ο
*
Δεύτερον: Το ίδιο το ΔΝΤ, στην έκθεσή του για το χρέος, εκτιμά ότι από 77% που ήταν στα τέλη του 2010 το χρέος του G7 (ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία, Βρετανία, Γαλλία, Καναδάς, Ιταλία), το 2030 θα έχει φτάσει στο 200% και το 2050 το 441% («Νέα», 3/9/2010).
*
Τρίτον: Για το γεγονός ότι το χρέος είναι ένα ελαστικό ως προς τη σημασία του κριτήριο, το οποίο χρησιμοποιούν οι ιμπεριαλιστές ανάλογα με τα συμφέροντά τους, αρκεί τούτο: Η Κομισιόν, στις εκτιμήσεις της που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις 29/11/2010, προέβλεψε ότι δυο χρόνια αργότερα, το 2012, το χρέος των κρατών - μελών της Ευρωζώνης θα έχει αγγίξει το 90%. Αν, δηλαδή, εφαρμοζόταν το κριτήριο του Μάαστριχτ, που προβλέπει ως όριο χρέους το 60% για μια χώρα της ζώνης του ευρώ, τότε η Ευρωζώνη θα έπρεπε ήδη να έχει διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
*
Τέταρτον: Ο δημόσιος λόγος έχει κατακλυστεί από το «φετιχισμό» του χρέους. Ομως ο καπιταλισμός είναι καπιταλισμός, δηλαδή απάνθρωπος και εκμεταλλευτικός, είτε με ελλείμματα, είτε με πλεονάσματα. Είτε με χρέη, είτε με αποθέματα.
Για παράδειγμα: Το χρέος του Αφγανιστάν δεν ξεπερνάει το 23% του ΑΕΠ της χώρας. Το χρέος της Αιγύπτου μέχρι τη στιγμή της εκδίωξης του Μπουμπάρακ ήταν στο 11%. Αλήθεια, πόσοι θα βρεθούν να «ζηλέψουν» τον αφγανικό ή τον αιγυπτιακό λαό εξ αυτού του λόγου;
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, τόσο δηλαδή τα χρέη όσο και τα πλεονάσματα δημιουργούνται πάνω στις πλάτες των καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων. Το γεγονός ότι σήμερα η Κίνα έχει αναδειχτεί σε παγκόσμιο «κουμπαρά», με τα συναλλαγματικά της αποθέματα να έχουν φτάσει στο επίπεδο ρεκόρ των 2,85 τρισ. δολαρίων, καθόλου δεν απαλύνει τη θέση του Κινέζου εργάτη. Ισα - ίσα λόγω της οικτρής θέσης του εργάτη έχει προκύψει αυτός ο παγκόσμιος αποθησαυρισμός.
Αντίστοιχα, όταν τον 19ο αιώνα η Αγγλία ήταν ο παγκόσμιος πιστωτής, τότε ακριβώς ο Ντίκενς και ο Ενγκελς περιέγραφαν τις συγκλονιστικές εικόνες από τη δυστυχία της εργατικής τάξης στην Αγγλία. Παρομοίως, όταν η Αμερική των πλεονασμάτων αντικατέστησε την Αγγλία και από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ανέλαβε εκείνη το ρόλο του νέου παγκόσμιου πιστωτή, αυτό καθόλου δεν μετρίασε τα βάσανα του αμερικανικού λαού. Βάσανα ανείπωτα, τα οποία περιγράφονται με συγκλονιστικό τρόπο από τον Στάινμπεκ στα «Σταφύλια της οργής».
Δημοσίευση σχολίου