Γράφει ο
Παναγιώτης Αποστόλου
Πρώην Αναπληρωτής
Γραμματέας Κ.Ε.ΛΑΟΣ
twitter:
@egerssi
Ειλικρινά είχα υποσχεθεί
στον εαυτό μου να μην ασχοληθώ ξανά με
τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ, Γιώργο Καρατζαφέρη.
Όμως, δυστυχώς εκείνος με όσα λέει,
συνεχώς με εξιτάρει και είναι σαν να
μου ζητά να ασχολούμαι μαζί του. Πιο
συγκεκριμένα, στην καθημερινή του
εκπομπή στον τηλεοπτικό σταθμό ART
, το μεσημέρι της 1ης Ιουλίου 2013,
επί μακρόν αναφέρθηκε με άκρως απαξιωτικούς
χαρακτηρισμούς στον βουλευτή της ΝΔ
Μάκη Βορίδη, όπως: «…τον έχω κάνει όχι
μόνο Βουλευτή, γραμματέα κοινοβουλευτικής
ομάδας και υπουργό…» (17:25 του παρακάνω
link), αλλά και πως: «…το
δείγμα της οχιάς έρχεται…» (18:05). Κατά
την άποψη λοιπόν, του Γ.Καρατζαφέρη, ο
Μ.Βορίδης προσχεδίασε τον τσαμπουκά
απόδοσης ευθυνών για το σημερινό
κατάντημα της πατρίδας μας, στον Ανδρέα
Παπανδρέου, με σκοπό να ενοχλήσει τον
Πρόεδρο της ΝΔ για την συγκυβέρνησή του
με το ΠΑΣΟΚ, κερδίζοντας μερίδιο του
ακροατηρίου, για να παίξει προφανώς
ρόλο στις εξελίξεις διαδοχής στο κόμμα.
Έτσι, ήρθε σε πλήρη αντιπαράθεση με όσα
είχε πει ο Σαμαράς στο Συνέδριο της ΝΔ
(όλοι μαζί ας ξεχάσουμε το παρελθόν).
Προφανώς λοιπόν,
τον κ. Καρατζαφέρη τον εξυπηρετεί αυτό
το «όλοι μαζί ας ξεχάσουμε το παρελθόν»,
γιατί ανοίγει διάπλατα ο δρόμος εισόδου
του στη ΝΔ, κάτι άλλωστε που ο ίδιος έχει
καταφέρει να περάσει διπλωματικά στα
ΜΜΕ, των οποίων απολαμβάνει την πολύ
καλή, έως φιλική συνεργασία. Έτσι, αυτή
την προσέγγιση που πασχίζει εναγωνίως
να επιτύχει ο Άδωνις Γεωργιάδης, θυμηθείτε
την πρόσφατη συνάντηση Άδωνη-Καρατζαφέρη
στο ΑΡΤ, στο γραφείο του κ. Καρατζαφέρη
νταηλίκι του ο
Μ.Βορίδης. Γι΄ αυτό άλλωστε, τα τηλεοπτικά
πυρά κατά του Βορίδη και όχι εναντίον
του Γεωργιάδη. Διότι όπως, θα ενθυμείστε
οι πολιτικοί Διόσκουροι, Δούρειοι Ίπποι
του πατριωτικού κινήματος και αγαπημένα
παιδιά του προέδρου του ΛΑΟΣ, αποχώρησαν
από τον ΛΑΟΣ και προσχώρησαν μαζί στη
ΝΔ.
Ήταν τότε που
ο υπογράφων (αρχαιότερο στέλεχος του
ΛΑΟΣ από το 2000), εν έτει 2004 και 2005 όταν
αντίστοιχα προσχώρησαν οι Διόσκουροι
στον ΛΑΟΣ, είπε και έγραψε στον Καρατζαφέρη
πως ζεσταίνει στον κόρφο του, φίδια
φαρμακερά. Ήταν τότε που ο υπογράφων
κατήγγειλε με επιστολή του (11/11/2010) στο
πλαίσιο του θεσμικού του ρόλου, τους
Διόσκουρους: «…Ο κόσμος μας, στην
αρχή με έκπληξη, στην συνέχεια με
υπέρμετρη ανοχή και σήμερα πια με έκδηλη
αγανάκτηση, παρακολουθεί αμήχανος τους
βερμπαλισμούς και την μαξιμαλιστική
ρητορική των ηγετικών στελεχών μας
(Άδωνη και Μάκη) και διερωτάται πως ένα
κόμμα, που κάποτε τόλμησε να υψώσει την
σημαία της ρήξης και της ανατροπής στο
σάπιο κατεστημένο, σήμερα διολισθαίνει
τόσο γρήγορα σε θέσεις ουραγού και
τιμητού νεοφιλελεύθερων μεγαλοαστικών
στόχων του συστήματος. Η πατρίδα μας
αποσυντίθεται, ιστορικά και ημείς
άδομεν…». Όπως, επίσης τους κατήγγειλε
με επιστολή του προς τον Γεωργιάδη στις
6/12/2010 λέγοντας μεταξύ άλλων: «…Ο
ΛΑΟΣ ήταν ένα κόμμα Πατριωτικό, Λαϊκό.
Ποιος επέτρεψε σε σένα και στον Μάκη
Βορίδη, να γίνεται κήρυκες του
νεοφιλελευθερισμού με ακραίες διατυπώσεις
νεοταξισμού και να προσπαθείτε να το
μετατρέψετε σε κόμμα της μεγαλοαστικής
τάξεως;…»
Παρ΄ότι
λοιπόν, έγκαιρα είχα επισημάνει τους
κινδύνους για την πατρίδα αλλά και την
εξέλιξη του κόμματος, ο Καρατζαφέρης
προσπαθούσε να με αναγκάσει να χαμηλώσω
τους εσωτερικούς αντιπολιτευτικούς
τόνους προς τους Διόσκουρους, λέγοντας
πως μην ανησυχείς, όλα θα διορθωθούν!
Επειδή όμως, το σώμα του κόμματος είχε
πλέον σαπίσει, παραβαίνοντας την αρχή
μου, πως δηλαδή, οι αγώνες δίνονται μέσα
στα κόμματα, προσπαθούσα διακαώς να βρω
ένα ΜΜΕ που θα φιλοξενούσε τις ανησυχίες,
τις απόψεις και τις καταγγελίες μου. Ο
μόνος, λοιπόν, που δέχτηκε αμέσως και
μου έδωσε «βήμα» μέσω της τηλεοπτικής
του εκπομπής, ήταν ο Στέφανος Χίος
(11/11/2011). Μέχρι εκείνη τη στιγμή μου ήταν
προσωπικά άγνωστος και δεν είχα ποτέ
μιλήσει μαζί του. Οι καταγγελίες μου,
προκάλεσαν την άμεση αντικαταστατική
διαγραφή μου από το κόμμα (δεν με κάλεσαν
σε απολογία) με απόφαση της επιτροπής
δεοντολογίας (18/11/2011). Όμως, η δημοσιότητα
αυτών των καταγγελιών μέσω της τεράστιας
τηλεθέασης της εκπομπής «Μακελειό»,
έπληξαν θανάσιμα δημοσκοπικά τον
Καρατζαφέρη και λίγους μήνες μετά στις
εκλογές του 2012, ο ΛΑΟΣ έμεινε εκτός
Βουλής. Έτσι, φρονώ πως δεν είναι τυχαία
η φραστική επίθεση με ύβρεις στο ρεπορτάζ
της ίδιας εκπομπής του Γ.Καρατζαφέρη
(1/7/2013) κατά του Στέφανου Χίου. Δεν μπορεί
προφανώς να ξεχάσει πως αυτός ο έντιμος
και ικανός δημοσιογράφος άνοιξε τα
μικρόφωνα, όταν άλλοι υποταγμένοι και
διαπλεκόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι
σιωπούσαν.
Ωστόσο, δεν
έχει ο Γ.Καρατζαφέρης τον ανδρισμό να
παραδεχτεί δημόσια πως οι συνεχείς
καταγγελίες μου ήταν βάσιμες και
δικαιώθηκα από τις εξελίξεις. Αποδεικνύεται
επίσης, πως ο Γ.Καρατζαφέρης ξιφουλκεί
κατά το δοκούν έχοντας επιλεκτική μνήμη.
Ή αλλιώς, «με λένε Ρίζο όπως θέλω τα
γυρίζω». Γιατί πάντοτε στον Άδωνη
Γεωργιάδη είχε μεγαλύτερη αδυναμία,
θεωρώντας τον πολιτικό παιδί του.
Αντίθετα, πολλές φορές στις συνεδριάσεις
των Εκτελεστικών Γραφείων, αλλά και σε
δημόσιες κομματικές συνάξεις προσπαθούσε
να απαξιώσει και να προσβάλλει τον Μάκη
Βορίδη, αφού είχε διαπιστώσει πως το
πολιτικό τους υπόβαθρο ήταν δυσανάλογο.
Αυτή η ακραία αντιπαλότητα οξύνθηκε,
όταν ο Βορίδης κατέθεσε εν αγνοία του,
ερώτηση για την τύχη του 1 εκ. ευρώ που
έδωσε ο Καρατζαφέρης στο Εθνικό Ταμείο
Κοινωνικής Συνοχής. Ένα εκατομμύριο
ευρώ που παρ΄ότι διαλύθηκε το «Ταμείο
της φτώχιας» τα λεφτά έκαναν φτερά και
παρά τις καταγγελίες μου ο πρόεδρος του
ΛΑΟΣ αρκείται να δηλώνει πως το αναζητεί
και εκείνος, παρ΄ ότι τα χρήματα διατέθηκαν
από λογαριασμό του κόμματος.
Όπως, αρνείται
πεισματικά να απαντήσει στις συνεχείς
καταγγελίες μου περί της διάθεσης των
25-35 εκ. ευρώ που έλαβε από τις επιχορηγήσεις
της συμμετοχής του κόμματος στην Ελληνική
Βουλή και την Ευρωβουλή.
Άλλωστε, από
το 2007, του ζητούσα με πρωτοκολλημένη
επιστολή και που ποτέ δεν ανταποκρίθηκε,
η Οικονομική Επιτροπή του κόμματος,
όπως ορίζει το καταστατικό (άρθρο 10,
κεφάλαιο 3), να ενημερώσει και να δώσει
τις απαραίτητες εξηγήσεις στα θεσμικά
όργανα του κόμματος, για τη διάθεση
αυτών των εκατομμυρίων, προκειμένου να
διαφανεί η χρηστή οικονομική διαχείρισή
τους.
Αλλά τι τα
θες «στου κωφού την πόρτα όσο
θέλεις βροντά» ή αλλιώς, «στου
κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάνε για
σχοινί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου