ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ: Εκλογές χωρίς πρόγραμμα;

Διαβάζω τον τελευταίο καιρό δημοσιεύματα που υποθέτουν ότι θα προκηρυχθούν εκλογές σύντομα.
Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι έπρεπε να έχουν ήδη γίνει εκλογές πολύ νωρίτερα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν πρόκειται να λυθεί με εκλογές. Mην έχετε ψευδαισθήσεις…
Ανεξάρτητα από ό τι δείχνουν οι στημένες δημοσκοπήσεις που κατά καιρούς βγαίνουν στην δημοσιότητα, από το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα προκύψει διαφορά ποσοστών μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων μικρότερη από 1,5%
Η διαφορά θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η ψήφος διαμαρτυρίας θα είναι πολύ μεγαλύτερη από το παρελθόν και η φθορά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που συγκυβερνούσαν, θα είναι μεγάλη.
Προφανώς ο κος Σαμαράς δεν έχει καταλάβει ότι η δικαστική δίωξη της ΧΑ μπορεί να του φέρει μερικούς ψήφους από τους συνδεμένους χαλαρά με το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, αλλά θα του απομακρύνει ουσιαστικά τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους.
Οι ψηφοφόροι αυτοί μπορεί να μην είναι πολλοί, αλλά τουλάχιστον ψηφίζουν σταθερά δεξιά και δεν απέχουν από τις εκλογές.
Ο κος Σαμαράς θα πάθει αυτό που έπαθε η κα Μέρκελ στις πρόσφατες γερμανικές εκλογές.
Θα καταποντίσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ.
Στο μέλλον δεν θα μπορεί να βρει συνεταίρους για να κυβερνήσει.
Δεν νομίζω να πιστεύει σοβαρά ότι θα έχει μελλοντικά την στήριξη της Χρυσής Αυγής, έχοντας την αρχηγική ομάδα της προφυλακισμένη και υπόδικη.
Αυτή την στιγμή ίσως να σκέφτεται ότι οι εκλογές τον συμφέρουν, πριν η τρόικα απαιτήσει νέα οικονομικά μέτρα.
Αυτός ο υπολογισμός είναι καθαρά μικροπολιτικός.
Τα νέα μέτρα θα απαιτηθούν από οποιαδήποτε κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία.

Αυτό συμπεριλαμβάνει και ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή ευρύτερη κυβέρνηση συνεργασίας αντιμνημονιακών κομμάτων.
Η ως τώρα διαχείριση των οικονομικών της χώρας είναι αποτυχημένη και χωρίς φαντασία.
Βασίστηκε σε μπάσταρδα μέτρα οικονομικής πολιτικής και σε δεσμεύσεις των μνημονίων.
Αναφέρομαι στα μέτρα ως μπάσταρδα γιατί δεν έχουν πολιτικό και οικονομικό υπόβαθρο.
Με συνεχείς οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων κατάφεραν να μειώσουν συγχρόνως το εθνικό εισόδημα και τους φόρους που πληρώνονται και αύξησαν δυσθεώρητα το ποσοστό της ανεργίας και τους οφειλόμενους ληξιπρόθεσμους φόρους.
‘Ολα αυτά έγιναν στο όνομα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Δυστυχώς αυτοί που νομοθετούν δεν προσπάθησαν καθόλου να μειώσουν περιττές δαπάνες, ούτε βελτίωσαν τον μηχανισμό είσπραξης των φόρων.

Το να επιβάλλεις νέους φόρους νομοθετικά είναι πανεύκολο.
Το να τους εισπράξεις από μη έχοντες είναι πρακτικά αδύνατο.
Η διαχείριση της λίστας LAGARDE και της λίστας όσων έβγαλαν περίπου 60 δις ευρώ στο εξωτερικό την περίοδο 2010-2012 το αποδεικνύει με καθαρό τρόπο.
Θεώρησαν κάποιοι ως μη έχοντες αυτούς που έσπευσαν να βγάλουν από την χώρα 60 δις ευρώ για να τα “σώσουν”;
Μήπως τα λεφτά αυτά είχαν φορολογηθεί στο παρελθόν;
Tην απάντηση στο δεύτερο ερώτημα δεν θα την μάθουμε ποτέ γιατί ο φορολογικός μηχανισμός δεν θέλει να το μάθει…
Τα λεφτά αυτά πρέπει να επιστρέψουν στην Ελληνική οικονομία το συντομότερο δυνατό.
Δεν πρέπει να επιστρέψουν όμως πίσω μόνο σαν επενδύσεις, αλλά και σαν ρευστότητα.
Θα αρκούσε ένας απλός νόμος που να δήλωνε ότι δικαιούχοι χρημάτων στο εξωτερικό θα είχαν τρεις επιλογές:
‘Η θα πλήρωναν φόρο αλληλεγγύης 10% επί του ποσού που βρίσκεται στο εξωτερικό ή απλά θα έφερναν τις καταθέσεις εντός της Ελλάδας και θα τις μετέτρεπαν σε καταθέσεις σε ξένο νόμισμα της επιλογής τους.
Αν επέλεγαν την απλή επιστροφή των χρημάτων σε ευρώ θα έπρεπε ή να τα επενδύσουν ή να ελεγχθούν φορολογικά.
Οι παραπάνω ρυθμίσεις είναι και συνταγματικές και νόμιμες.
Ο φορολογικός νομοθέτης με βάση το μνημόνιο έχει επιβάλλει φόρο αλληλεγγύης σε όλα τα εισοδήματα οποιασδήποτε πηγής των Ελλήνων πολιτών.

Επίσης επέβαλλε φόρο στην κατοχή ακίνητης περιουσίας και μάλιστα ανεξάρτητα αν επιφέρει εισόδημα ή όχι.
Με βάση ποιά συνταγματική πρόβλεψη η περιουσία στο εξωτερικό είναι αφορολόγητη και δεν συμπεριλαμβάνεται στην περιουσία που δύναται να φορολογηθεί?
Mπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι ο φόρος αυτός δεν θα πληρωθεί.
Η κατοχή όμως 51.000 ευρώ στο εξωτερικό αν δεν πληρωθεί ο φόρος μπορεί εύκολα να οδηγήσει κάποιον στην φυλακή…
Αν επιλέξουν να τα φέρουν χωρίς φόρο σε ξένο νόμισμα, αυτό θα ισοδυναμεί με ένα εξωτερικό δάνειο ισόποσης αξίας. Το δάνειο αυτό όμως θα είναι εσωτερικό και ιδιωτικό, καθώς θα είναι ιδιοκτησία ελλήνων πολιτών και θα πρέπει να αποδοθεί διαχρονικά από τις τράπεζες, όπου θα τηρηθεί ως κατάθεση.

Θα είναι όμως πραγματικά λεφτά και όχι λογιστικό χρήμα κάποιου προγράμματος βοήθειας της τρόικας, που μπαίνει στην χώρα για να βγει αμέσως ως πληρωμή δόσης κάποιου δανείου.
Αν επιλέξουν να τα φέρουν ως ευρώ και τα επενδύσουν στην ελληνική οικονομία η ρευστότητα θα αυξηθεί.
Ο φορολογικός έλεγχος θα πρέπει να παραμείνει ως μέτρο. Δεν επιτρέπεται νομικά το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αν δεν θέλουμε να έχουμε την κατάληξη της Κύπρου.
Αν 60 δις ευρώ φορολογηθούν με 10% εφάπαξ θα προκύψει έκτακτο έσοδο του προυπολογισμού 6 δις ευρώ.
Το ποσό αυτό μπορεί να διατεθεί για την καταπολέμηση της ανεργίας και να καλύψει την μισθοδοσία 500.000 ανέργων για ένα χρόνο με μισθό 1000 ευρώ το μήνα.
Φαντασθείτε 500.000 άνεργους να δουλεύουν για ένα χρόνο τι εθνικό εισόδημα μπορούν να παράγουν.
Μόνο από ΦΠΑ 23% θα πληρώσουν για την κατανάλωση του μισθού 1,38 δις ευρώ ως έμμεσους φόρους και περίπου άλλα τόσα θα είναι οι έμμεσοι φόροι.
Τον επόμενο χρόνο οι μισθοδοτούμενοι άνεργοι θα είναι 250.000 άτομα και τον μεθεπόμενο 125.000 άτομα.
Σε τρία χρόνια θα απασχοληθούν κατά μέσο όρο 291.600 άνεργοι και θα ανεβάσουν το εθνικό εισόδημα περίπου 20%.
Δεν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά κάτι παρόμοιο γίνεται στρεβλά σήμερα.
Το κόστος των ανέργων που επιδοτούνται από τον ΟΑΕΔ το πληρώνει η εισφορά αλληλεγγύης των μισθωτών του δημόσιου τομέα. Αν πληρώνεσαι 1500 ευρώ μισθό το 3% είναι κράτηση 45 ευρώ το μήνα. Κάθε 10 περίπου μισθωτοί του δημοσίου πληρώνουν το επίδομα ανεργίας ενός ανέργου. Το 10% της ανεργίας πληρώνεται σήμερα από τους εργαζόμενους και όχι από το κράτος! Το κράτος παίρνει από την τσέπη του εργαζόμενου εισόδημα και το μοιράζει στους ανέργους χωρίς ανταπόδοση.
Οι άνεργοι απλά καταναλώνουν. Δεν παράγουν τίποτα. Γι’ αυτό δεν έχουμε το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που ανέφερα παραπάνω.
Το σημερινό πολιτικό σύστημα έχει υποσχεθεί ως το 2015 με βάση το μνημόνιο 150.000 απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων. Από αυτά προβλέπει να εξοικονομήσει 2,25 δις ευρώ το χρόνο.
Με το μέτρο αυτό θα αφαιρέσει παράλληλα αντίστοιχο εισόδημα από την κατανάλωση χωρίς κανένα πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα και θα μεγαλώσει και άλλο την ανεργία.
Αυτό είναι το σχέδιο για το οποίο θα κληθείτε να αποφασίσετε σε περίπτωση εκλογών.
Διαλέξτε μνημονιακούς και θα το καταλάβετε πολύ σύντομα…
‘Οσον αφορά το νόμισμα και τον χειρισμό του δημόσιου χρέους δεν το γνωρίζετε ακόμα, αλλά υπάρχουν και άλλες προτάσεις…
Διαβάστε ενδεικτικά μία παλιά πρόταση μου που καλύπτει όλα τα ενδεχόμενα χωρίς απαραίτητη αλλαγή νομίσματος
ΕΞΥΠΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ.
Θα τολμήσετε όμως μία αλλαγή πορείας ή θα τους ακολουθήσετε στην καταστροφή?